Όταν η Μίλαν έκλεψε την τελευταία στιγμή τον Ρούι Κόστα
Τέλη Ιουνίου 2001. Ο Ρούι Κόστα απολαμβάνει τις διακοπές του στην Πορτογαλία μετά από μια ακόμα γεμάτη σεζόν. Λίγες εβδομάδες πριν η Φιορεντίνα ολοκλήρωνε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη χρονιά, κατακτώντας το Κύπελλο Ιταλίας μετά από έναν δύσκολο, διπλό τελικό με την Πάρμα. Με τον Μπατιστούτα να είναι πλέον κάτοικος Ρώμης, ο Ρούι Κόστα έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στην ομάδα και η αφοσίωση του στη φανέλα των βιόλα επιβραβεύεται με αυτή την κούπα, την οποία και σηκώνει πρώτος ως αρχηγός.
Όταν τα πανηγύρια κοπάζουν όμως, ένα κλίμα αβεβαιότητας κυριαρχεί στην πόλη. Η ομάδα αντιμετωπίζει εδώ και καιρό οικονομικά προβλήματα και οι φήμες λένε ότι για να αποφύγει τη χρεοκοπία θα πρέπει να πουλήσει γρήγορα κάποιους βασικούς της παίκτες. Ο Κόστα το γνωρίζει αλλά είναι πεπεισμένος ότι αυτές οι φήμες δεν τον αγγίζουν, ότι αφορούν άλλους ποδοσφαιριστές με μικρότερο δέσιμο με το σύλλογο και τους οπαδούς. Η διοίκηση των βιόλα δεν το βλέπει έτσι. Η ομάδα χρειάζεται επειγόντως πολλά λεφτά και ο 29χρονος Πορτογάλος είναι ένα από τα πιο πιασάρικα ονόματα στην πιάτσα του ιταλικού ποδοσφαίρου, που κυριαρχεί στον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη.
Όταν οι άνθρωποι της ομάδας αποφασίζουν να ενημερώσουν επίσημα τον Πορτογάλο, όλοι σχεδόν στην Ιταλία ξέρουν ήδη πως η Φιορεντίνα έχει αποδεχτεί μια προφορική, δελεαστική πρόταση της Πάρμα, που θέλει να αγοράσει πακέτο τον Κόστα και τον Τόλντο. Ο Πορτογάλος το μαθαίνει κατόπιν εορτής και ξεσπάει. Εκτός του ότι δεν θέλει να φύγει από την ομάδα, σε περίπτωση που αυτή είναι η μόνη λύση προτιμάει να διαλέξει αυτός τον επόμενο προορισμό του. Έχει ζήσει άλλωστε μια παρόμοια κατάσταση προηγουμένως. To 1994 αυτή που αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα ήταν η αγαπημένη του Μπενφίκα. Ο 22χρονος τότε μέσος έπρεπε να πουληθεί και οι ενδιαφερόμενοι ήταν αρκετοί. Για να μεγιστοποιήσει το κέρδος για τους Πορτογάλους, ο Κόστα επέλεξε τη Φιορεντίνα που πρόσφερε στην ομάδα του τα περισσότερα λεφτά, παρ’ότι υπήρχε στο τραπέζι μια πρόταση από την, πιο ελκυστική για εκείνον, Μπαρτσελόνα.
Οι άνθρωποι της Φιορεντίνα σε συνεργασία με αυτούς της Πάρμα κάνουν ό,τι μπορούν για να τον μεταπείσουν. Η Πάρμα του προσφέρει ένα μυθικό για την εποχή συμβόλαιο αλλά ο ‘Μαέστρος’, που έχει ξενερώσει τόσο με την όλη αντιμετώπιση που ακυρώνει ακόμα και το πάρτι που είχε προγραμματίσει εκείνες τις μέρες για την επέτειο του γάμου του, αρνείται πεισματικά. Η Πάρμα αποσύρεται χωρίς τελικά να υπογράψει ούτε τον Κόστα, ούτε τον Τόλντο και ο Πορτογάλος δίνει εντολή στον ατζέντη του, Κάρλο Παλαβισίνο, να ψάξει για μια καλύτερη επιλογή: “Πήγα εγώ ο ίδιος στην Πορτογαλία για να τον πείσω. Η Πάρμα έδινε τα 80 δισεκατομμύρια λιρέτες που ζητούσε η Φιορεντίνα και ήταν διατεθειμένη να δώσει σε αυτόν συμβόλαιο 10 δις. Αυτός όμως δεν ήθελε. Τότε είχε μπει στο μυαλό του η ιδέα να πάει στη Μίλαν γιατί αυτή είχε μόλις προσλάβει τον Φατίχ Τερίμ με τον οποίο είχε εξαιρετική συνεργασία εκείνη τη χρονιά. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι ο Μπερλουσκόνι δεν πίστευε ότι αξίζει να δώσει τόσα πολλά λεφτά για έναν παίκτη.”
Με τη Φιορεντίνα να τον πιέζει να βρει ομάδα που να δίνει τα λεφτά που θέλει και τη Μίλαν να κρατάει αποστάσεις λόγω Σίλβιο, ο Ρούι Κόστα αρχίζει να συμβιβάζεται με μια εναλλακτική επιλογή που εμφανίζεται από το πουθενά: Η Λάτσιο. Ο ατζέντης του μιλάει με τον πρόεδρο των ‘λατσιάλι’, Σέτζιο Κρανιότι, τα βρίσκουν σε όλα και κανονίζουν να συναντηθούν από κοντά για να ρυθμίσουν τις τελικές λεπτομέρειες. Ο Παλαβισίνιο θυμάται: “Έχω κάνει κράτηση για το πρωινό τρένο των 5.30 που πηγαίνει στη Ρώμη, έχω κλείσει το κινητό μου και την πέφτω νωρίς για ύπνο για να σηκωθώ έγκαιρα για το ταξίδι. Κάποια στιγμή κι ενώ το τρένο πλησιάζει στη Ρώμη έρχονται ξαφνικά μαζεμένες μερικές ειδοποιήσεις για χαμένες κλήσεις που είχαν γίνει αργά τη νύχτα. Εκείνη τη στιγμή έμαθα τα νέα ότι ο Γκαλιάνι είχε καταφέρει να πείσει την ύστατη στιγμή τον Μπερλουσκόνι να δώσει τα λεφτά. Από τη μια ήμουν χαρούμενος για τον Ρούι Κόστα, από την άλλη ένιωθα λίγο άβολα για τη θέση μου γιατί θα έπρεπε λίγο μετά να εξηγήσω στον Κρανιότι ότι όλα όσα συμφωνήσαμε δεν ισχύουν πλέον. Η αλήθεια είναι ότι δεν το πήραν και πολύ καλά στη Λάτσιο.”
Όπως έγινε γνωστό αρκετά χρόνια μετά, καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή της τελευταίας στιγμής έπαιξε ένας φαινομενικά άσχετος με το θέμα των διαπραγματεύσεων μιας μεταγραφής. Ο Αντρέι Σεφτσένκο. Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Ουκρανού, εκείνο το βράδυ που ο Παλαβισίνιο έπεσε νωρίς στο κρεβάτι του, ο Γκαλιάνι κάλεσε τον Σεφτσένκο, τον αθλητικό διευθυντή της Μίλαν, Αριέντο Μπράιντα, και κάποιους ακόμα φίλους του σε δείπνο. “Έχουμε ένα επείγον ζήτημα που πρέπει να λύσουμε” τους εξήγησε ο Γκαλιάνι, που ήξερε πως ο Μπερλουσκόνι έχει αδυναμία στον Ουκρανό επιθετικό του. “Ο Ρούι Κόστα θέλει να έρθει στη Μίλαν αλλά ο Μπερλουσκόνι πιστεύει ότι δεν είναι συνετό να δώσουμε 80 δις λιρέτες για έναν παίκτη. Αν δεν τον μεταπείσουμε σύντομα, θα καταλήξει στη Λάτσιο”.
Λίγη ώρα αργότερα το τηλέφωνο του χτύπησε. Ο Γκαλιάνι απομακρύνθηκε από το τραπέζι, μίλησε για λίγο και έκανε νόημα στον Σεφτσένκο να τον πλησιάσει. Τότε του έδωσε το τηλέφωνο λέγοντας “είναι ο πρόεδρος”. Η συνομιλία τους δεν κράτησε πάνω από μισό λεπτό. “Εσύ τι πιστεύεις Αντρέι γι’αυτόν τον Ρούι Κόστα;” “Πιστεύω πρόεδρε ότι τον χρειαζόμαστε”. “Το περίμενα ότι θα πεις κάτι τέτοιο. Καλώς, δώσε μου ξανά τον Γκαλιάνι”. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, στα όρθια και λίγο μετά τα μεσάνυχτα, η Μίλαν είχε αποφασίσει να κάνει την πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας της.
Μετά από 7 χρόνια στα οποία λατρεύτηκε στη Φλωρεντία σαν διάδοχος του Αντονιόνι, ο Ρούι Κόστα μετακόμισε στο Μιλάνο, όπου θα αντικαθιστούσε τον Μπόμπαν, παίζοντας πίσω από το δίδυμο Σεφτσένκο-Ινζάγκι. H διαίσθηση του Ουκρανού επιθετικού δεν έπεσε έξω. Στα χρόνια που ακολούθησαν η Μίλαν κέρδισε χάρη και στην αρμονική συνεργασία των μεσοεπιθετικών της το Κύπελλο Ιταλίας μετά από 26 χρόνια, έφτασε ξανά στην κορυφή της Ευρώπης μετά από 9 χρόνια και πανηγύρισε και ένα πρωτάθλημα, το πρώτο του Ρούι Κόστα στην Ιταλία.
“Αν μπορούσα να επιλέξω δεν θα έφευγα από τη Φιορεντίνα αλλά αναγκάστηκα να το κάνω γιατί μου είπαν ότι χωρίς αυτά τα λεφτά η ομάδα θα διαλυόταν. Δεν κέρδισα πολλά στη Φλωρεντία αλλά η αγάπη που έλαβα δεν ξέρω με πόσα Τσάμπιονς Λιγκ ισούται. Ο κόσμος με αντιμετώπιζε λες και ήμουν παιδί της πόλης. Τα συναισθήματα τη μέρα που έφυγα ήταν πάρα πολλά και έντονα αλλά ευτυχώς ήμουν τυχερός και στη Μίλαν συνάντησα πολλούς καλούς ανθρώπους με τους οποίους κερδίσαμε τα πάντα.”
Δυο δεκαετίες έχουν περάσει από τότε και ο Ρούι Κόστα συμπεριλαμβάνεται ακόμα στους αγαπημένους παίκτες πολλών οπαδών της Φιορεντίνα αλλά και της Μίλαν. Ένα πολύ προικισμένο 10αρι παλαιάς κοπής, που προτιμούσε να φτιάχνει γκολ για τους συμπαίκτες του από το να σκοράρει ο ίδιος. Όταν πριν τρία χρόνια ένας Ιταλός δημοσιογράφος τον ρώτησε ποιον υποστηρίζει όταν παίζει Μίλαν-Φιορεντίνα η απάντηση του ήταν: “Αν υπάρχει ένα παιχνίδι που δεν θέλω να παρακολουθώ είναι αυτό. Πιθανόν νομίζεις πως θα είναι ωραίο να βλέπω τις δυο ομάδες μου αλλά ειλικρινά δεν ξέρω ποιον να υποστηρίξω. Αν βάλει γκολ η Φιορεντίνα, νιώθω άσχημα για τη Μίλαν και το αντίστροφο. Το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι να πάρει τους πόντους αυτή που πραγματικά τους χρειάζεται περισσότερο εκείνη τη στιγμή.”
