Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Άρθρα

Νεράκι που κάνει καλό στην καρδιά

Το κλάμα που έρχεται από τα μέσα των ανθρώπων που πιστεύουν ότι απογοήτευσαν μια συνοικία ή μια πόλη, είναι πολύ διαφορετικό από τον σπαραγμό αυτών που νιώθουν ένα ολόκληρο έθνος να πέφτει από τις πλάτες τους.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Με θωρείς που σε ξανοίγω;

Καλοκαίρι 2003, προετοιμασία Σπόρτινγκ Λισσαβώνας: Κάποιος νομίζει ότι άκουσε έναν να λέει κάτι για τη μάνα του και κάποιος νομίζει ότι άκουσε έναν να λέει κάτι για αποτυχημένες ανταύγειες. Αχ, το βλέμμα -που λένε και οι ρομαντικοί ποιηταί- είναι τελικά «ο καθρέφτης της ψυχής».

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ρετρό κουίζ νο8

1988, Βελιγράδι: Παίκτες της εθνικής Γιουγκοσλαβίας σε αναμνηστική πόζα από τον στρατό (aka καλώς τα τα φανταράκια τα ζουμπουρλούδικα). Με εξαίρεση τον πρώτο και τον τρίτο από πάνω, που είναι αυστηρά για id afficionados, οι υπόλοιποι είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Greatest hits vol. 1978

-«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Έντσον Αράντες…» -«Τελείωνε αγόρι μου με τις τυπικούρες και πάρκαρε δεξιά να πιάσω μικρόφωνο. Ο κόσμος περιμένει να τραγουδήσει τις μεγάλες επιτυχίες μου, δεν ήρθε εδώ για πάρτη σου. Ή μήπως νομίζεις ότι τσάμπα φόρεσα το κοραλί συνολάκι, το σένιο, που το φυλάω ειδικά για τέτοιες περιπτώσεις;»

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ah, those were the days…

Καλοκαίρι ’82, Βαρκελώνη: Αν ο Σούστερ ήξερε ότι πίσω από την κολώνα κάθεται ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών κι όχι απλώς «ένα κατσαρομάλλικο αγοράκι που μάλλον έχει έρθει για να βοηθήσει στο καλούπωμα τον μαστρο-Ραμόν», πιθανότατα δεν θα πόζαρε με ύφος χιλίων Νιμπελούγκεν. Μπόνους κουίζ (ευκολάκι): Ποια άσχημη ανάμνηση, με κοινό θύτη, συνδέει την […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ