Την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης το 1930, μια οικογένεια στην Οκλαχόμα αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι της. Λίγο πριν την αποχώρηση της, και μιλώντας με έναν εκ των ανθρώπων που θέλουν να κατεδαφίσουν το σπίτι της, συνειδητοποιεί το αναπόφευκτο του πράγματος και ανακαλύπτει την εκνευριστική ασάφεια της φράσης «Φταίει το Σύστημα», σ’έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς, απλούς και δυστυχώς πάντα επίκαιρους διαλόγους στην ιστορία του κινηματογράφου:
Muley: You mean get off of my own land? Agent: Now don’t go to blamin’ me! It ain’t my fault.
Muley’s son (Hollis Jewell): Who’s fault is it? Agent: You know who owns the land. The Shawnee Land and Cattle Company.
Muley: And who’s the Shawnee Land and Cattle Company? Agent: It ain’t nobody. It’s a company.
Muley’s son: They got a President, ain’t they? They got somebody who knows what a shotgun’s for, ain’t they? Agent: Oh son, it ain’t his fault, because the bank tells him what to do.
Muley’s son: All right, where’s the bank? Agent: Tulsa. What’s the use of pickin’ on him? He ain’t nothin’ but the manager. And he’s half-crazy hisself tryin’ to keep up with his orders from the East.
Προσωπικά έχω συνηθίσει τα ξεσπάσματα γραφικότητας του Καραγεωργίου. Μονίμως όταν παίζει με την ΑΕΚ του φταίει η διαιτησία. Δικαίωμά του, ας λέει ότι θέλει για να ξεσπάει μετά από κάθε αποτυχημένη προσπάθεια να κερδίσει. Θα έπρεπε όμως να ντρέπεται όταν αφήνει υπονοούμενα για παίκτες του και οι σημερινές του δηλώσεις ήταν άθλιες. Ειδικά μάλιστα από την στιγμή που έγιναν εις βάρος των δυο παικτών που κανείς δεν κατάλαβε γιατί έβγαλε στο ημίχρονο καθώς ήταν από τους καλύτερους. Ολίσε και Αλεξόπουλος ήταν από τους κορυφαίους της ομάδας του που στο πρώτο ημίχρονο είχε το 1-1. Το τελικό 3-1 δείχνει και το πόσο γελοίες ήταν οι δηλώσεις του. Αντί να τα βάζει με τους παίκτες του και να αποχωρεί από τον αγώνα πριν λήξει, ας κοιτάξει πώς κατάφερε να χάσει από την τραγική σήμερα ΑΕΚ.
Ο πρωταθλητής της ΚΕΔ και της ΕΠΟ, Ολυμπιακός δείχνει να επιστρέφει στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Φυσικά όχι μέσω του ποδοσφαίρου, εξάλλου για τον Ολυμπιακό who gives a shit about football, αλλά μέσω των γραφείων. Βάζοντας στο κόλπο τον γιο του «ο ολυμπιακός και το αιγάλεω να κερδάνε και οι άλλοι να πάνε να … » με μια σεμιναριακή διαιτησία ο ΟΣΦΠ δείχνει πιο έτοιμος από ποτέ. Όσον αφορά τον γιο του «ο ολυμπιακός και το αιγάλεω να κερδάνε και οι άλλοι να πάνε να … » σίγουρα θα έχει κάνει περήφανο τον πατέρα του, την ομάδα του και τα εκατομμύρια των οπαδών της ομάδας που έχει το καλύτερο ρόστερ παραγόντων και δικηγόρων.
Η συνέχεια προμηνύεται συγκλονιστική, ενώ αναμένεται και η απάντηση του Παναθηναϊκού.
Δυστυχώς όμως για να δικαιολογηθούν όλα αυτά, πρέπει να υπάρχει και ένας αντίπαλος. Και ο Εργοτέλης δεν φάνηκε συμβιβασμένος για το προαποφασισμένο αποτέλεσμα. Κρητικοί λεβέντες.
Τάδε έφη: Darth Soccerius στις 20:54, 20 Φεβρουάριος, 2010
Το μόνο πιο εκνευριστικό πράγμα απ’ το να βρέχει όταν ξεκινάς για το γήπεδο είναι να έχει ήλιο όλο το πρωί κι αυτός να σε εγκαταλείπει λίγες ώρες πριν τον αγώνα. Γιατί απ’ την στιγμή που θα σε εγκαταλείψει και μετά, η μοίρα σου είναι προδιαγραμμένη και γεμάτη βρεγμένα ρούχα, όσες προσευχές κι αν κάνεις. Γιατί όπως υπολόγισε και ο μέγιστος George Carlin στο παρελθόν, o Θεός δεν ενδίδει συνήθως σε περισσότερες από τις μισές ρεαλιστικές ικεσίες σου.
Λίγο πριν φτάσω στην είσοδο της κερκίδας, ένας πιτσιρικάς που πουλάει νάιλον για την βροχή και καθισματάκια από φελιζόλ με προσεγγίζει βιαστικά. «Θα πάρετε; Όλα λερωμένα είναι μέσα» μου επισημαίνει. «Μπα, δεν σκοπεύω να κάτσω καθόλου» του απαντάω βιαστικά. «Ναι, αλλά έτσι δεν θα διασκεδάσετε το παιχνίδι» μου λέει και με αφήνει εμβρόντητο. Να διασκεδάσω το παιχνίδι; Πλάκα με κάνει; Δεν με βλέπει φασκιωμένο μέχρι την κορυφή, να κατευθύνομαι κάτω από ασταμάτητη βροχή σε μια θύρα χωρίς σκέπαστρο, για να δω Άρης – Εργοτέλης, σ’ έναν αγωνιστικό χώρο που πριν μια εβδομάδα ήταν βούρκος; Που στο διάολο μεγάλωσε αυτός; Στην Ζυρίχη; Αποφασίζω να κρατήσω την ειρωνική σκέψη για μένα και του απαντάω με μια πιο απλή οπαδική προσέγγιση: “Βρε, ας κερδίσει ο Άρης κι ας μην διασκεδάσω τόσο σήμερα». «Μα, είναι σίγουρο πως θα κερδίσουμε» μου τονίζει γρήγορα, μ’ ένα ατέλειωτο χαμόγελο στο πρόσωπο του. Ασυναίσθητα ανταποδίδω το χαμόγελο και για λίγα δευτερόλεπτα σκέφτομαι ότι αξίζει να αγοράσω όλη του την πραμάτεια, χωρίς καν να ζητήσω απόδειξη, μόνο και μόνο γι’ αυτό που είπε. Ο ενσυνείδητος λογιστής μέσα μου όμως με συγκρατεί, επισημαίνοντας μου ότι το μάρκετινγκ ζει και στα πιο περίεργα εμπόρια και την βγάζω μόνο με το χαμόγελο, προχωρώντας προς την κερκίδα.
Προς έκπληξη μου, το χόρτο βρίσκεται σε ανεκτή κατάσταση και παρά το γεγονός ότι οι ουρανοί δεν λένε να κλείσουν, το γήπεδο δεν συγκρατεί νερά σε κανένα σημείο. Ο Άρης ξεκινάει το παιχνίδι με δηλωμένα δυο αμυντικά χαφ στο κέντρο, τον Σάκη Πρίττα και τον Νάτσο Γκαρσία, κλείνει το ημίχρονο με ένα (καθώς ο Γκαρσία ένα μήνα μετά την επιστροφή του ψάχνει ακόμα τα πατήματα του, τις πάσες του και την φυσιολογική ταχύτητα με την οποία λειτουργούν οι ποδοσφαιριστές), μένει στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου και ‘επίσημα’ με ένα (καθώς ο Γκαρσία αποβάλλεται λόγω χαζομάρας), προσθέτει ένα επιπλέον για βοήθεια (τον, κατά συνθήκη αμυντικό χαφ, Κουλουχέρη) και καταλήγει να τελειώσει το παιχνίδι με μοναδικό τον ακούραστο Πρίττα, αφού ο Κουλουχέρης σε μισή ώρα συμμετοχής κατορθώνει το ακατόρθωτο: να μην αγγίξει την μπάλα περισσότερες από 3-4 φορές, με το παιχνίδι να παίζεται στο μισό γήπεδο!
Το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή προκαλεί μια τεράστια ανακούφιση, αφού είναι υπέρτατο ξενέρωμα να έχεις φάει τρεις ώρες βροχής και να γυρίσεις και σπίτι χωρίς να έχεις κερδίσει τον – πολύ αξιόμαχο – Εργοτέλη, έστω και με παίκτη λιγότερο για αρκετή ώρα. Όπως αποδείχτηκε, άλλωστε, πρόσφατα το αριθμητικό μειονέκτημα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο καταδικαστικό, όπως παλιά. Λίγο χλωμό, πάντως, να το γνώριζε αυτό ο πιτσιρικάς όταν εκδήλωνε την σιγουριά του για την νίκη…
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Ντούσκο έχει κόψει το κάπνισμα περίπου 15 χρόνια και γι αυτό το λόγο έχει πάντοτε μαζί του κομπολόι.
Στην Κρήτη όμως η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο και ο Μπάγεβιτς κάπνισε για να ηρεμήσει.
Ο Ντούσαν το έριξε στο τσιγάρο, εμείς θα το ρίξουμε στα σκληρά. Δυο γκολάρες του Λεάλ ήταν αρκετές για να εμποδίσουν την ΑΕΚ να κερδίσει επιτέλους εκτός έδρας. Η ΑΕΚ έκανε αρκετές ευκαιρίες, ο Μπλάνκο συνέχισε να τις χάνει, αλλά η εικόνα της ομάδας ήταν κακή μια που οι ευκαιρίες ήταν κυρίως προϊόν ατομικών ενεργειών και όχι οργανωμένης επίθεσης. Ο Ντούσαν απαθής από τον πάγκο άφησε τον τραγικό Καφέ μέσα επί 90 λεπτά και αποφάσισε να κάνει αλλαγές όταν το ματς είχε ήδη γυρίσει. Η ομάδα κομμένη στα δύο σε ένα δεύτερο ημίχρονο ροντέο με την μπάλα πάνω κάτω και το γνωστό τέλος στο οποίο δεν κερδίζει. Όταν στους κορυφαίους της ομάδας είναι ο Καράμπελας, τότε τα πράγματα δεν πηγαίνουν πολύ καλά.
Οι ομορφιές στις κερκίδες, στα αεροδρόμια, στα ξενοδοχεία και στα προπονητικά κέντρα έχουν αρχίσει και ο σβέρκος του πολυνίκη δεν ιδρώνει. Με αυτά τα αποτελέσματα οποιοσδήποτε άλλος θα είχε εγκαταλείψει, αλλά η έλλειψη ευθιξίας από την μία και η έλλειψη διοίκησης από την άλλη τον κρατούν ακόμα στον πάγκο. Σίγουρα δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος της κατάστασης, αλλά η παρουσία του πλέον δεν φαίνεται να μπορεί να προσφέρει κάτι.
ΥΓ Ο Καραγεωργίου συνεχίζοντας τη γνωστή του ισοπεδωτική τακτική «όλοι είναι ίδιοι» έδωσε ρεσιτάλ γραφικότητας. Σε ένα ματς που η διαιτησία ήταν αρκετά καλή σε γενικές γραμμές και σίγουρα δεν καθόρισε το απότελεσμα καθώς έδωσε ένα αυστηρό (ή ίσως και ανύπαρκτο) πέναλτυ και δεν έδωσε ένα άλλο πολύ πιο καθαρό, ο προπονητής του Εργοτέλη αποφάσισε να κάνει το κομμάτι του. Η αξιόλογη ομάδα του Εργοτέλη που προσπαθεί και παίζει επιθετικά, δεν αξίζει από τέτοιες «εκρήξεις» δημοσιότητας…
Όσο η ‘Πατρίς Sport’ συνεχίζει την μοναχική προσπάθεια της, να συνδυάσει το Ελληνικό ποδόσφαιρο με την ποίηση, τόσο εμείς θα συνεχίσουμε να την μνημονεύουμε με κάθε ευκαιρία.
1 Νοεμβρίου 2006.
Ο Φράνκ Λάμπαρντ πετυχαίνει σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ στο Καμπ Νου ένα ασύλληπτης ομορφιάς γκολ, το οποίο αργότερα πολλοί φανατικοί οπαδοί του θα χαρακτηρίσουν ως το καλύτερο της καριέρας του.
27 Σεπτεμβρίου 2009.
Ο Σέρχιο Λεάλ πετυχαίνει στο Παγκρήτειο ένα αντίστοιχης (ή έστω σχεδόν αντίστοιχης, για να είμαστε και δίκαιοι με την εντυπωσιακή εν κινήσει πιρουέτα του Άγγλου, που φυσικά έχει ένα βαθμό δυσκολίας παραπάνω) ομορφιάς γκολ, υπενθυμίζοντας μας ότι σε οποιοδήποτε χορτάρι του κόσμου, ακόμα και σ’αυτά που συναντάει κανείς στο αστείο ελληνικό πρωτάθλημα, μπορείς κάποια στιγμή να δεις μια ενέργεια άξια θαυμασμού και υπόκλισης.
Τάδε έφη: duendes στις 23:45, 27 Σεπτέμβριος, 2009
Συναγερμός σήμανε σε όλα τα μεγάλα περιοδικά της χώρας μετά τις δηλώσεις του μεγαλομετόχου (μια ακόμα λέξη που μόνο στο ελληνικό ποδόσφαιρο ακούς) του Εργοτέλη κ. Τζώρτζογλου σύμφωνα με τις οποίες: «Με ένα εκατομμύριο, όποιος ενδιαφέρεται για τον Κουτσιανικούλη, μπορεί να πάρει μόνο την αφίσα του». Οι συντάκτες ψάχνουν για μια κάποια λύση και από ότι λέγεται στα επόμενα τεύχη θα μπουν αφίσες του Λιονέλ Μέσσι, γνωστού και ως «Κουτσιανικούλη του Ροζάριο» μια που φέρνει αρκετά στο στυλ του παίχτου της συμπαθούς Κρητικής ομάδος. Άλλωστε μόνο στο σομβρέρο είχατε ενημερωθεί έγκαιρα, έγκυρα και υπεύθυνα για την επόμενη ομάδα του ποδοσφαιριστή.
Οπως ήτο αναμενόμενον, ο Ολυμπιακός ηττήθη σήμερον. Η ξακουστή και μυριοτραγουδισμένη ομάς του επινείου, δεν απέδοσε τα αναμενόμενα και προδοθείσα υπό ενός αχρείου διαιτητού και δύο «ολίγων» βοηθών παρεδόθη άνευ όρων εις τας ορέξεις των Κρητών. Μία ήττα η οποία δεν θέτει σε κίνδυνον ουχί μόνον το βέβαιον πρωτάθλημα, αλλά ούτε και αυτή καθεαυτήν την θέση του υπερτέρου πρωτοπόρου εις τας Ευρώπας. Καθώς και η φημισμένη Μπαρτσελόνα ηττήθη εντός έδρας υπό της Εσπανιόλ, οθώντας την Ρεάλ Μαδρίτης να μειώσει την διαφορά εις τους 7 βαθμούς.
Συνεχίζομεν τώρα με εξωτερικάς ειδήσεις…
Τάδε έφη: EXARCHIOTIS στις 02:58, 23 Φεβρουάριος, 2009
Σε μια αγωνιστική που οι εκατοντάδες σελίδες που αφιέρωσαν οι εφημερίδες στο ντέρμπυ σίγουρα θα ήταν πιο νόστιμες από τον ίδιο τον αγώνα μένουν λίγα πράγματα να ασχοληθείς. Για τη βουτιά του Κονσεισάο τα είπαν πιο κάτω, από την Ξάνθη μένει το ωραίο γκολ των γηπεδούχων, στην Τρίπολη κανείς δεν μάγεψε, ο Κονέ έβαλε το πρώτο του γκολ με τον Ηρακλή, τι έμεινε; Έμεινε ο συμπαθέστατος Πατρίκ Ογκουνσότο που εκτός από δηλώσεις που μας κάνουν να χαμογελάμε, ξέρει να βάζει και το τόπι στα δίχτυα κάτι που το έκανε χθες άλλες δυο φορές κρατώντας τον Εργοτέλη ψηλά. To sombrero της εβδομάδας πάει σε αυτόν.
Βασίλη Κουτσιανικούλη, κλείσε τα αυτιά σου στην κλισέ έκφραση «ο Μέσι της Ελλάδας», με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ο Μέσι όταν όλος ο πλανήτης του κόλλησε την ‘ταμπέλα’, «ο νέος Μαραντόνα», για να απολαύσουμε αρκετές ακόμα ωραίες στιγμές, που τόσο λείπουν απ’το πρωτάθλημα, όπως η παρακάτω..
«Σε σύντομο χρονικό διάστημα η ομάδα θα παρουσιάσει πρόοδο και θα φτάσεi στο επίπεδο που θέλω λίγο αργότερα. Ομάδες με μεγαλύτερο μπάτζετ δεν παίζουν καλά από την αρχή.»
Αυτά δήλωσε μεταξύ άλλων ο προπονητής της ΑΕΚ Γιώργος Δώνης ο οποίος δεν εξέπληξε κανέναν. Συνηθίσαμε πιά να ακούμε αυτές τις μέρες (γιά να μην πω αυτές τις εβδομάδες) το ίδιο μοτίβο απ όλους τους προπονητές της Ευρώπης. Ολοι θα βελτιωθούν μας λένε και αναφέρουν ως παράδειγμα άλλους που είναι σε χειρότερη μοίρα απ τις ομάδες τους. Δεν σκέφτονται όμως πως υπάρχουν και άλλου είδους παραδείγματα προς την…αντίθετη κατεύθυνση. Τί λες γι αυτόν εδώ Γιώργο;
Τάδε έφη: EXARCHIOTIS στις 10:06, 19 Σεπτέμβριος, 2008
SOMBRERO : Όταν ένας ποδοσφαιριστής "τσιμπάει" την μπάλα πάνω από το κεφάλι ενός ανυποψίαστου αντιπάλου και την ξανά παίρνει περνώντας την από πίσω του. Σύμφωνα με τους Λατινοαμερικάνους ο όρος προέρχεται από το περίγραμμα που σχηματίζεται από την πορεία της μπάλας στον αέρα και την πορεία του παίκτη γύρω από τον αντίπαλό του. Το σχήμα ενός "σομπρέρο"!
[1 Σχόλιο]
Κατηγορίες: 
