Ο Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο είναι ο νέος Πάτρικ Ογκουνσότο.

Αραμπατζής. Ο άνθρωπος που αδυνατεί να καταλάβει ότι 2 κίτρινες κάνουν 1 κόκκινη. Ο ΠΑΟΚ των 10 παικτών λοιπόν, κέρδισε μια ομάδα που 10 μέρες πριν τον απέκλεισε, με 4 γκολ, από το μεγαλύτερο στόχο του. Αυτή την ομάδα, ο ΠΑΟΚ, δεν την άφησε για άλλη μια φορά να κάνει παιχνίδι, γιατί ήταν σοβαρός (πλην του μόνιμα ασόβαρου Αραμπατζή), γιατί είχε τους περισσότερους παίκτες του σε καλή μέρα και γιατί ο Σάντος ήταν πολύ πιο διαβασμένος από το προηγούμενο παιχνίδι. Η εμφάνιση Σορλέν και Φωτάκη δίνει ελπίδες για ένα γεμάτο και έτοιμο ρόστερ που μπορεί να αναπληρώσει τους Γκαρσία – Βιτόλο.

Φαρσοκωμωδία 1 : Ο Μουσλίμοβιτς χάνει άχαστο τετατετ, αλλά δεν μπορείς να του πεις κάτι γιατί με σωτήριο τάκλιν γλυτώνει τον ΠΑΟΚ από την ισοφάριση. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ένας παίκτης πρέπει να είναι ολοκληρωμένος επιθετικά και αμυντικά. Αν βέβαια ο βασικός επιθετικός σου είναι ανολοκλήρωτος επιθετικά… έχεις πρόβλημα.

Φαρσοκωμωδία 2 : Ο Μουν. Η κλωτσιά στον Σνάουτσερ δύσκολα ξεχνιέται. Κρίμα να μην πάρει κόκκινη κάρτα, να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα το δούμε στον παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό.

Μια νίκη αφιερωμένη στον Πάμπλο Γκαρσία…

Σκηνή Πρώτη: Στην Καβάλα το Ελληνικό ποδόσφαιρο γίνεται ξανά θέμα στις ειδήσεις μετά από πολύ καιρό όταν εκατοντάδες τύποι κάνουν λαμπόγυαλο το γήπεδο ‘Ανθή Καραγιάννη’, μπουκάρουν στο γήπεδο, φτάνουν στις κερκίδες των γηπεδούχων, πλακώνουν αντιπάλους οπαδούς και καταλήγουν μέχρι τα αποδυτήρια. Το παιχνίδι ολοκληρώνεται κανονικά, αλλά η εικόνα του γηπέδου αφού έχει αδειάσει είναι σέξι, με την …Ανθή να έχει κάνει στριπτίζ από καρεκλάκια και λοιπά ..πολεμοφόδια. Στα Γιάννινα, ένας τύπος δεν είναι επαρκώς ενημερωμένος ότι μεταξύ των οπαδών των δυο ομάδων κυριαρχεί η αλληλοεκτίμηση και ο σεβασμός και αποφασίζει μόνος του και για λόγους αρκετά ηλίθιους για να αναλυθούν από λέξεις, να πάει να κατεβάσει ένα πανί από ένα εκ των δυο πετάλων των εκδρομέων του Άρη. Η ενέργεια του προκαλεί ένταση, Αρειανοί εισβάλουν στον χώρο μπροστά από την κερκίδα τους και τρεις τύποι καταλήγουν να δέρνονται μέσα στο χόρτο. Το ειδησεογραφικό πάρτι ξεκινάει: «Ξύλο σε όλη την Ελλάδα».

Σκηνή Δεύτερη: Σοκαρισμένο και πιεσμένο από την αγανάκτηση της κοινής γνώμης το Κράτος καταλαβαίνει ότι έχει φτάσει εκείνη η αποφράδα στιγμή που πρέπει να κάνει κι αυτό κάτι, εφόσον οι ΠΑΕ είναι ανίκανες να βρουν μια λύση μόνες τους. Και κάνει το μοναδικό πράγμα που ξέρει, την πιο κοινότυπη πλέον έκφραση στο λεξιλόγιο των εγχώριων πολιτικών αναλυτών: «Πονάει κεφάλι; Κόβει κεφάλι». Η ανικανότητα εφαρμογής σωστών τιμωριών που θα παραδειγματίσουν και θα αποτρέψουν μελλοντικές παρόμοιες καταστάσεις, ή εναλλακτικά ο φόβος του «πολιτικού κόστους» που μπορεί να επιφέρουν σαν αντίδραση, σε περίπτωση που τιμωρηθούν παραδειγματικά, κάποιες ‘δυνάμεις’ της χώρας, αντιμετωπίζεται με τον πλέον επιφανειακό τρόπο. Τρόπο παράλογο και λανθασμένο, σαν να ‘τιμωρεί’ όλους τους πολίτες με νέες φορολογίες, επειδή αδυνατεί να εντοπίσει και να τιμωρήσει αυτούς που φοροδιαφεύγουν! (Ουπς, λάθος. Κι αυτό το κάνει ήδη). Έτσι είναι η ζωή, οι εκπρόσωποι του λαού αποφάσισαν πως οι χιλιάδες άνθρωποι που τόσο καιρό ακολουθούσαν την ομάδα τους στα εκτός έδρας παιχνίδια – στις δεκαπέντε πρώτες μέρες του 2010 έγιναν περισσότερες από δέκα εκδρομές οπαδών διαφορετικών ομάδων, άλλες μεγαλύτερες κι άλλες μικρότερες – πρέπει να κάτσουν σπίτι, γιατί ως γνωστόν από το σπίτι δεν μπορείς να προκαλέσεις επεισόδια που θα αναγκάσουν το Κράτος να παρέμβει πάλι ή τουλάχιστον δεν έχει ανακαλυφτεί ακόμα κάποιος σχετικός τρόπος.

Σκηνή Τρίτη (ασπρόμαυρη – παρελθοντική): Ιανουάριος 2008. Βουλευτής της ΝΔ εισήλθε, την ώρα του αγώνα, στον αγωνιστικό χώρο του Καυταντζογλείου και κινήθηκε εναντίον του διαιτητή. Ο ίδιος ο διαιτητής δηλώνει ότι ο βουλευτής τον αποκάλεσε «αλήτη». Ο βουλευτής της τότε κυβερνώσας παράταξης συνοδεύεται εκτός αγωνιστικού χώρου από αστυνομικούς, οι οποίοι φυσικά δεν τον συλλαμβάνουν. «Ο κ. Καράογλου είναι συντετριμμένος και το έχει μετανιώσει» δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για το θέμα παρέχοντας πλήρη πολιτική κάλυψη στο βουλευτή. Ωστόσο, ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης είχε άλλη γνώμη και ζήτησε την άρση της ασυλίας του βουλευτή. Δυο χρόνια μετά, ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, 193 βουλευτές-βολεμένοι του Ελληνικού κοινοβουλίου αποφασίζουν εναντίον της άρσης της ασυλίας και το θέμα κλείνει. (Από άρθρο του Σούπερ 3 το οποίο περιέχει και άλλα παρόμοια παραδείγματα)

Σκηνή Τέταρτη: Η Πρωτοβάθμια Πειθαρχική Επιτροπή εκδικάζει τις υποθέσεις των επεισοδίων και ρίχνει στο καζάνι των αποφάσεων όλα τα δεδομένα μαζί: Ένταση επεισοδίων, πυρσούς στο πρόσωπο, υπότροπες ομάδες (!), αεροβόλα και ξύλο στο Περιστέρι, άνθρωπο στο νοσοκομείο, πανιά και με κλειστά μάτια βγάζει για όλους την ίδια τιμωρία: Μια αγωνιστική χωρίς κόσμο και 70.000 ευρώ πρόστιμο! Γιατί ο ..πάνσοφος ΚΑΠ αδυνατεί να διαχωρίσει τα επεισόδια, με αποτέλεσμα είτε μπει ένας μεθυσμένος στον αγωνιστικό χώρο για να κατουρήσει στο σημαιάκι του κόρνερ, είτε μπει ένα τάνκς ή ο Ιερός Λόχος ή η στρατιά του Τζένγκις Χαν και κάψει όλο το χόρτο στο πέρασμα της, η τιμωρία θα είναι πάντα η ίδια: Μια αγωνιστική στους ..ταραξίες και αρκετές ελεύθερες πλέον Κυριακές στους χιλιάδες άλλους εκδρομείς-οπαδούς.

Περιμένοντας να ξεκινήσει το παιχνίδι με τον Ηρακλή στο Χαριλάου, παρακολουθούσα τον Τόνι Κάλβο να προθερμαίνεται αλλάζοντας πασούλες μ’ έναν συμπαίκτη του. Δυο λεπτά παρατήρησης αρκούσαν για να βγάλεις το συμπέρασμα πως αν δεν ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής θα μπορούσε άνετα να βγάζει ένα μεροκάματο σε κάποιο κεντρικό σημείο της Βαρκελώνης, κάνοντας κολπάκια με την μπάλα. Πιο συγκεκριμένα, σε μια δυνατή συρτή πάσα από τα 10 μέτρα υποδέχτηκε την μπάλα σε σημείο λίγο δεξιά του, με το εσωτερικό του δεξιού ποδιού, την ‘κόλλησε’ στην μικρή εκείνη εσωτερική κούρμπα που κάνει το πόδι, μετέφερε στον αέρα όλο το δεξί πόδι μαζί με την κολλημένη μπάλα πίσω απ’το σταθερό αριστερό (ουσιαστικά μια κίνηση αντίστοιχη μ’ αυτή που γίνεται στην rabona, απλά με την μπάλα να ακολουθεί το πόδι, σαν παρτενέρ του σε χορευτική πιρουέτα!) και την άφησε ελεύθερη να κυλήσει ελάχιστα στο χόρτο μπροστά του, έτοιμη δηλαδή για να χτυπηθεί ξανά χωρίς να χρειαστεί ο ίδιος να κάνει ούτε ένα βήμα! Όταν λοιπόν ο παίκτης αυτός καταφέρνει στο χθεσινό παιχνίδι στα Γιάννινα, να χάσει κοντρόλ σε πάσα χωρίς ιδιαίτερη δύναμη από τα πέντε μέτρα, επειδή η μπάλα αναπήδησε σε λοφάκι, ορατό ακόμα κι από τηλεθεατή με καταρράκτη καθισμένο στο βάθος της γεμάτης καπνό καφετέριας, και πέρασε κάτω απ’το πόδι του, τότε καταλαβαίνεις ότι δεν έχει κανένα νόημα να κάτσεις να αναλύσεις ποδοσφαιρικά το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Γιατί στην Ελλάδα για να «κερδίσει το ποδόσφαιρο», πρέπει να ‘προσπεράσει’ εκτός από τους ανίκανους (τις περισσότερες φορές) ή εντεταλμένους διαιτητές και επόπτες, εκτός από την έλλειψη ποδοσφαιρικής παιδείας και επιθετικών πλάνων, εκτός από τους λίγους/πολλούς κάφρους στην κερκίδα (στο συγκεκριμένο παιχνίδι: «από τον έναν κάφρο που κατάφερε να δυναμιτίσει τον πιο πολιτισμένο – στα όρια συγκίνησης – αγώνα της χρονιάς»!) και το εμπόδιο των αγωνιστικών χώρων-χωραφιών, η θέαση και μόνο των οποίων θα έκανε έναν οποιοδήποτε σοβαρό γεωπόνο να αυτοκτονήσει με την ίδια του την τσουγκράνα.

Λαμβάνοντας υπόψη την δυσκολία του έργου του λοιπόν, δεν μου φαίνεται καθόλου παράξενο που μια ζωή σ’ αυτήν την χώρα το ποδόσφαιρο ..δεν φέρνει ούτε καν ισοπαλία.

(Στο βίντεο βλέπετε την μοναδική ευκαιρία όλου του πρώτου ημιχρόνου σ’ ένα πλάνο που δείχνει σε μεγάλο βαθμό και την κατάσταση του χόρτου)

Δεν ήταν και η καλύτερη Κυριακή για τον μέσο ΑΕΚτζή οπαδό. Όλα ξεκίνησαν εκεί κατά το μεσημέρι στα όμορφα Ιωάννινα. Και αν ο κάμεραμάν και ο Καραλής είχαν κολλήσει με τις όμορφες Γιαννιώτισες, το ματς είχε αρκετό ενδιαφέρον και καλό ρυθμό. Η ΑΕΚ κατά την ταπεινή μου άποψη έπαιξε αρκετά καλά και αν στο πρώτο ημίχρονο το Χ ήταν δίκαιο, στο τέλος του αγώνα θα έπρεπε να είχε κερδίσει.

Κι ενώ τα πράγματα πήγαιναν καλά μετά το όμορφο τελείωμα του Νέμεθ για το 0-1, η συνέχεια της Κυριακής ήταν πολύ πολύ άσχημη. Ο ΠΑΣ το κυνήγησε το παιχνίδι φορτώνοντας την επίθεσή του, αλλά πλην της φάσης του Ντιμπαλά δεν είχε πλησιάσει στο γκολ μετά το 0-1. Αντίθετα, η ΑΕΚ έβγαζε συνεχώς αντεπιθέσεις τις οποίες με μαγικό τρόπο φρόντιζε να ξοδεύει είτε με κακά τελειώματα, είτε με κακές πάσες. Κι ενώ η ώρα περνούσε και δεν γινόταν το 0-2 η αγωνία μεγάλωνε. Ο πολυέλληνας σερβονίκης συνεχίζοντας τις κακές επιλογές αποφάσισε να βγάλει τον Νέμεθ και όχι έναν εκ των Γκερέιρο ή Χέρσι (ειρήσθω εν παρόδω, η ΑΕΚ ξεκίνησε με τον Παυλή μοναδικό Έλληνα στην 11αδα σε αντίθεση με τον ΠΑΣ) και οι φάσεις συνεχίστηκαν να χάνονται. Ο Χουανφράν κέρδισε την δίκαια αποβολή (χωρίς να κάνει το θέατρο του Γκούντισον Παρκ) και εκεί  έμοιαζαν όλα να έχουν τελειώσει.

Η αλήθεια όμως ήταν πολύ διαφορετική. Μετά την κόκκινη οι παίκτες του ΠΑΣ κάνουν μια γιόμα και ο Άρσε αποφασίζει να κάνει την τσουρουκιά της ημέρας, ενώ την ίδια στιγμή ο Μαϊστόροβιτς επελαύνει από πίσω του. Η μπάλα φτάνει στη χρυσή αλλαγή Κοντογουλίδη και το ανέλπιστο γκολ είναι γεγονός, χορηγία του μαγευτικού χορευτικού από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της ομάδας.

Για να ολοκληρωθεί όμως η ισοπαλία με σαδιστικό τρόπο, η ΑΕΚ στη συνέχεια κάνει ακόμα μία φάση στην οποία αποδεικνύει την ερωτική της σχέση με τα δοκάρια με τα οποία έρχεται σε συνουσία δις σε διάστημα ελαχίστων δευτερολέπτων. Οι παίκτες τραβάνε τα μαλλιά τους, οι οπαδοί τις κοτσίδες τους και ο ΠΑΣ παίρνει μια ανέλπιστη ισοπαλία, καθώς η έμπνευση του Μπάγεβιτς με τον Ιορντάκε έχει ως αποτέλεσμα δυο σέντρες στις μπεκάτσες. Μια σίγουρη νίκη μετατρέπεται σε τραγική ισοπαλία.

Η μέρα όμως έχει πολύ δρόμο ακόμα και επιπρόσθετες ψυχρολουσίες. Ο ΠΑΟ δυσκολεύεται από έναν πολύ καλό Άρη, αλλά καταφέρνει να γυρίσει το ματς στο τέλος και για κερασάκι στην τούρτα στο 90′ δεν καταλογίζεται πέναλτυ εις βάρος του. Αργότερα, ο ΟΣΦΠ κερδίζει τον ανίκανο σε ντέρμπυ ΠΑΟΚ του Φερνάντο Σάντος με ένα ακόμα γκολ στο 90′. Τρία ματς κρίνονται στο 90′, όλα ανάποδα από ότι θα ονειρευόταν κάποιος οπαδός της ΑΕΚ. Όλα αυτά βέβαια ΑΝ δεχτούμε ότι αυτή η ομάδα της ΑΕΚ πάει για πρωτάθλημα και ότι ΟΣΦΠ και ΠΑΟ είναι οι ανταγωνιστές της, κάτι για το οποίο υπάρχουν πολλές αμφιβολίες. Τετάρτη με ΟΣΦΠ και Κυριακή με ΠΑΟ η ΑΕΚ δεν έχει κανένα περιθώριο ήττας. Αν θέλει να διεκδικήσει κάτι φέτος πρέπει να πάρει οπωσδήποτε 4 βαθμούς τουλάχιστον…

ΥΓ Ο ΠΑΣ ήταν καλύτερος από αυτό που περίμενα απλά διαβάζοντας τους παίκτες του ρόστερ του. Επίσης μου έκανε εντύπωση ότι παίζει αρκετά ανοιχτά, κάτι που δεν περίμενα από ομάδα του Παράσχου. Νομίζω ότι μπορεί να σωθεί αν συνεχίσει έτσι.

Αν υπάρχει μια εθνική ομάδα, την οποία αντιπαθούν ασυναίσθητα όλοι σχεδόν οι Αρειανοί, αυτή είναι η εθνική Βολιβίας. Εμφανίζεται στο προσκήνιο τέσσερις-πέντε φορές τον χρόνο, ‘κλέβει’ τον Νάτσο Γκαρσία εκεί στα βάθη των Άνδεων και τον επιστρέφει πίσω είτε τραυματία, είτε άλλον ποδοσφαιριστή – και δυστυχώς, ποτέ πιο φορμαρισμένο!

Στο τελευταίο επεισόδιο, του συγκεκριμένου σήριαλ, ο ανανεωμένος φέτος Γκαρσία, γυρνάει τραυματίας από ένα αδιάφορο ματς με το γραφικό Εκουαδόρ και ο Άρης μένει για έναν μήνα, χωρίς έναν εκ των δυο βασικών του αμυντικών χαφ. Το αποτέλεσμα; Να γίνεται άμεση προσομοίωση στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ Γιάννινα μιας αέναης ποδοσφαιρικής συζήτησης, για το κατά πόσο μπορεί να παίξει η ομάδα στο Χαριλάου μ’εναν μόνο αμυντικό χαφ, πλαισιωμένο από έναν κεντρικό χαφ (Ντάριο Φερνάντεζ), στο πολύ-φορεμένο τελευταία σύστημα, 4-2-3-1. Αποτέλεσμα του αποτελέσματος; Πλήρης αποτυχία!

Η επιθετική αυτή …ουτοπία της ομάδας, των μόλις πέντε αμυντικογενών παικτών, που στα όνειρα μας γίνεται Μπαρσελόνα, σκοράρει κατά βούληση και απειλείται και ελάχιστα, έχοντας τεράστια κατοχή μπάλας,  απέχει από την χθεσινή εικόνα του Άρη όσο και η Θεσσαλονίκη απ’τα Γιάννινα. Γιατί, αν στην ουτοπική αυτή σκέψη, δεν προστεθεί ατέλειωτο ρεαλιστικό τρέξιμο-πρεσάρισμα από τους επιθετικούς με σκοπό τον εξαναγκασμό των αντιπάλων αμυντικών σε γιόμες και βεβιασμένες πάσες, τότε το αποτέλεσμα είναι μια ατέλειωτη τρύπα στην αμυντική λειτουργία της ομάδας, δυο μέσοι (Ναφτί στο πρώτο, Φερνάντεζ στο δεύτερο) με ξεφόρτωτα πνευμόνια, η εντύπωση πως ο αντίπαλος τρέχει περισσότερο και παίζει με παίκτη παραπάνω και μια ατελείωτη – και αδικαιολόγητη για την φύση του αγώνα, τουλάχιστον στα ..χαρτιά – πίεση στην αμυντική τετράδα, σε εντός έδρας παιχνίδι!

Ευτυχώς για τον Άρη, ο ΠΑΣ – ευχάριστη έκπληξη η όλη παρουσία του, από την κερκίδα μέχρι τον αγωνιστικό χώρο – κατάφερε μεν να εκμεταλλευτεί την στατικότητα και την αδυναμία της επιθετικής τετράδας να πιέσει ψηλά, κάτι που έδινε χώρο και ευκαιρίες για άνετο κατέβασμα και σωστή κυκλοφορία μέχρι και την περιοχή του Σηφάκη, αλλά δεν μπόρεσε να μετουσιώσει την καλή αυτή παρουσία σε γκολ.

Οι τρεις βαθμοί ήρθαν, αλλά ο Γκαρσία δεν επανέρχεται για την ώρα κι επειδή το φινάλε της μεταγραφικής περιόδου με την πώληση Γιάχιτς και την μη αντικατάσταση του, μετέτρεψε τον Ρόβα σαν την μοναδική λύση στους καθαρούς ‘κόφτες’, πίσω απ’το βασικό δίδυμο, ο Μαζίνιο με τον Ντονάτο πρέπει οπωσδήποτε να βρουν τρόπο να μειώσουν την πίεση που δέχεται η άμυνα, …πείθοντας τα πολυτάλαντα, αν μη τι άλλο, αστέρια της επίθεσης να ιδρώσουν-τρέξουν-μαρκάρουν και λίγο, πριν ο Ναφτί και ο κατά συνθήκη «αμυντικός-κεντρικός-τα πάντα όλα-χαφ» Φερνάντεζ, φύγουν λιπόθυμοι απ’το γήπεδο.

Μαύρη μέρα η σημερινή για τον ΠΑΟΚ. Ο κίνδυνος να παραχωρηθεί στον ΠΑΣ, έστω και δανεικός, ο Σωτήρης Μπαλάφας είναι μεγαλύτερος από ποτέ.

Πρέπει να είσαι ΠΑΟΚτσής για να καταλάβεις τι αντιπροσωπεύει ο Σωτήρης Μπαλάφας. Πλέον…

Για ποιόν θα μουρμουράει η εξέδρα όταν ο ΠΑΟΚ χάνει; (Ρε Μπαλάάάάάφαααα τι κάνεις ρε Μπαλάάάφααα; ή Ωχ ο Σάντος σήκωσε τον Μπαλάφα, ρε Μπαλάφα, κάτσε κάτω ρε Μπαλάφα… ή ακόμα : Ο Μπαλάφας είναι στην αποστολή; Τι;; Είναι;; Και γιατί δεν είναι ο Ηλιάδης; Ας έπαιρνε τον Αθανασιάδη έστω, τώρα ποιος θα βάλει γκολ; Άρε Μπαλάφα…)

Ποίος θα πάρει κίτρινη στο 115′ και δεύτερη κίτρινη στην διαδικασία των πέναλτυ;

Ποίος θα πάρει κίτρινη στην προθέρμανση … και μάλιστα από τον «καλύτερο–Έλληνα–διαιτητή«;(κάθε λέξη κρύβει και ένα δωράκι)

Ποιανού τις φωτογραφίες θα βλέπουμε στις προετοιμασίες αναφωνώντας το κλασσικό: Ρε τον Μπαλάφα!

Τι θα έχουμε να περιμένουμε στην προσεχή αγωνιστική περίοδο, αν όχι την εξέλιξη του Μπαλάφα σε αμυντικό χαφ που θα τον καλέσουν στην Εθνική Ομάδα;

Ποιον θα έχουμε για εναλλακτικό στόπερ αν τραυματιστούν και οι 4 που διαθέτει ο ΠΑΟΚ γιατί…έχει δοκιμαστεί και παλιότερα και αντεπεξήλθε;

Ποιός θα βγάζει πάσα-σουτ η σουτ-πάσα γιατί πάντα έτσι το είχε σχεδιάσει από την αρχή;

Ακόμα και αν τελικά ο Ζαγοράκης δεν αλλάξει γνώμη και παραχωρήσει τον Σωτήρη Μπαλάφα να ξέρει ότι πλέον θα κυνηγηθεί αλύπητα από τους οργισμένους ΠΑΟΚτσήδες που δεν θα αντέξουν την αποχώρηση του πουλέν.

Σωτήρη Μπαλάφα σε ξανά περιμένουμε στον ΠΑΟΚ και να ξέρεις ότι όλοι μας θα παρακολουθούμε ΠΑΣ μόνο και μόνο για να βλέπουμε εσένα αλλά και τα άλλα μας πουλέν. Εξάλλου πλέον για τον ΠΑΟΚτσή ο ΠΑΣ είναι μια ομάδα άξια σχολιασμού. Μόνο στα όνειρα μας θα μπορούσαμε να δούμε και να …σχολιάζουμε Βαγγελή-Μπαλάφα-Μπακαγίοκο ταυτόχρονα.

Σωτήρης Μπαλάφας Photo Gallery :