Ο Ίθαν Αμπαντού, ο Μπεν Γούντμπερν και ο ξεχασμένος Μάρλο Σνέλμαν

Όταν το 1999 το Φινλανδικό χιπ χοπ γκρούπ Bomfunk MC’s κυκλοφορούσε τον πρώτο του ολοκληρωμένο δίσκο με τίτλο In Stereo, ο Ράιαν Γκιγκς ήταν 27 ετών.  Λίγους μήνες νωρίτερα, η ομάδα του -η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ- είχε κατακτήσει ένα μυθικό τρεμπλ, στηριζόμενη σε μια φουρνιά Βρετανών παικτών (κυρίως Άγγλων), νεαρών σε ηλικία, γνωστή και ως “Η Τάξη του ’92”. Ένα χρόνο πριν το 1992, ο Γκιγκς είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του με την φανέλα της Ουαλίας, μόλις στα 17 του χρόνια, σε ένα παιχνίδι κόντρα στους πανίσχυρους Γερμανούς, κάνοντας δικό του το ρεκόρ του “Πιο νέου παίκτη που αγωνίστηκε ποτέ με την εθνική Ουαλίας”. Ο άλλος σπουδαίος Ουαλός εκείνης της περιόδου, ο Μαρκ Χιουζ, είχε κάνει το επίσημο ντεμπούτο του, για τη χώρα του, σε ηλικία 19 ετών το μακρινό 1984, φτάνοντας μάλιστα κάποτε να αγωνιστεί σε δύο επίσημους αγώνες ακόμα και την ίδια μέρα. Στην ίδια ηλικία (19) είχε ντεμπουτάρει και ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Ουαλίας -μέχρι να σπάσει κι αυτό το ρεκόρ ο Μπέιλ- ο σπουδαίος Ίαν Ρας της Λίβερπουλ.

Όταν ο 15χρόνος Μάρλο Σνέλμαν πρωταγωνιστούσε στο βίντεοκλιπ -και απόλυτο χιτ- των Bomfunk MC’s με τίτλο Freestyler (ας το παραδεχτούμε, όλοι το είχαμε χορέψει εκείνα τα χρόνια και ντρεπόμαστε λιγάκι γι’ αυτό) επαναφέροντας στην μόδα το μαλλί ράστα, οι Ουαλοί ποδοσφαιριστές Μπεν Γούντμπερν (της Λίβερπουλ) και Ίθαν Αμπαντού (της Τσέλσι) δεν υπήρχαν ούτε ως σκέψη στα μυαλά των γονιών τους. Γιατί μπλέκω τους Φινλανδούς electro rappers όμως στην κουβέντα; Θα το μάθετε παρακάτω.

Στο παιχνίδι της Τσέλσι με την Νότιγχαμ Φόρεστ για τον τρίτο γύρο του Λιγκ Καπ, ένα παιχνίδι που βρήκε νικητές τους “μπλε” του Κόντε με 5-1, έκανε ντεμπούτο για την Τσέλσι ένα 17χρόνο παιδάκι που έχει επιλέξει να αγωνίζεται με την Ουαλία κι ας μην είναι Ουαλός. Ένα παιδάκι που αγωνίστηκε στο χώρο της μεσαίας γραμμής ως καθαρός αμυντικός μέσος. Ένα παιδάκι που -εκτός της φοβερής και τρομερής του ράστα- έκλεψε τις εντυπώσεις, παίρνοντας μάλιστα τα εύσημα από όλους όσους είδαν την αναμέτρηση. Το όνομά του Ίθαν Αμπαντού, γιος του παλιού μέσου Κουαμέ Αμπαντού και διεθνής εδώ και λίγες μέρες με την Ουαλία, αν και σφάχτηκαν για πάρτη του τόσο η Γκάνα (χώρα καταγωγής του πατέρα του) όσο και η Ιρλανδία (χώρα καταγωγής της μητέρας του).

Ο ίδιος, όπως έγραψα και πιο πάνω, επέλεξε να εκπροσωπήσει την χώρα της Ουαλίας, την χώρα δηλαδή που έκανε ο πατέρας του τις καλύτερες του εμφανίσεις -ως ποδοσφαιριστής- με την φανέλα των “κύκνων” της Σουόνσι. Ο Κρις Κόλεμαν προπονητής της Ουαλίας, δείχνει να πιστεύει πολύ τον νεαρό και δεν είναι τυχαίο ότι τον κάλεσε -κι ας μη τον χρησιμοποίησε- για τα παιχνίδια κόντρα στην Μολδαβία και την Αυστρία του περασμένου μήνα για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Στο παιχνίδι κόντρα στην Αυστρία μάλιστα ο Κόλεμαν έριξε στα βαθιά τον Γούντμπερντ, στα τελευταία λεπτά ως αλλαγή του Τομ Λόρενς της Ντέρμπι, με τον νεαρό να σκοράρει και το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης, στο ντεμπούτο του μάλιστα, λυτρώνοντας την ομάδα του. Ο επιθετικός της Λίβερπουλ μάλιστα εκείνη τη μέρα έγινε ο δεύτερος νεαρότερος σκόρερ  στην ιστορία της Ουαλίας, πίσω μόνο από τον σπουδαίο -και ηγέτη της ομάδας- Γκάρεθ Μπέιλ της Ρεάλ Μαδρίτης.

“Είναι ένας νέος παίκτης με εξαιρετική ποιότητα” δήλωσε ο Κόντε με το τέλος της αναμέτρησης. “Έχει όλα τα στοιχεία για να εξελιχθεί και να γίνει ένας σημαντικός παίκτης για την Τσέλσι. Είναι δυνατός σωματικά αλλά και πνευματικά και αυτό με κάνει ιδιαίτερα αισιόδοξο για την περίπτωσή του. Θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε μαζί του και είμαι σίγουρος πως θα τον εξελίξουμε έτσι ώστε από τον επόμενο κιόλας χρόνο να βρίσκεται στο επόμενο επίπεδο και να είναι έτοιμος για να μπορεί να αντεπεξέλθει ως κανονικό μέλος της ανδρικής ομάδας”. Ο νεαρός εννοείται πως δεν έκανε μεγάλες δηλώσεις. “Δουλειά, δουλειά και ξανά δουλειά” μέχρι να φτάσει -αν αυτό είναι εφικτό- να θεωρείται κανονικό μέλος της ομάδας. Κάτι που φυσικά και φαντάζει απίθανο την τρέχουσα σεζόν μιας και στην θέση του υπάρχει ο Καντέ, ο Μπακαγιόκο, ο Ντρίνκγουοτερ και -υπό προϋποθέσεις- ο Φάμπρεγας, δίχως φυσικά να βάζω στην εξίσωση και άλλους νεαρούς που έρχονται πίσω του από την ακαδημία της Τσέλσι ή έχουν δοθεί δανεικοί όπως ο Ρούμπεν Λόφτους-Τσίκ.

Αυτό που μένει να δούμε είναι αν ο Ίθαν Αμπαντού θα συνεχίσει να μας εκπλήσσει ευχάριστα και αν θα εξελιχθεί τελικά σε παίκτη σημαντικό για τους “μπλε” αλλά και για την Ουαλία. Μακάρι σε λίγα χρόνια από τώρα να μη τον θυμόμαστε μόνο για την ωραία του ξανθιά ράστα και “εκείνο το ωραίο ματς κόντρα στη Νότιγχαμ”. Όπως συνέβη δηλαδή και για τον Μάρλο Σνέλμαν. “Εκείνο το πιτσιρίκι με τη ράστα σε εκείνο το βίντεοκλιπ των Bomfunk MC’s”  δηλαδή.