Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Η ιστορία μιάς αφιέρωσης


Οταν πετυχαίνει γκολ ένας οποιοσδήποτε παίκτης κανείς δεν ασχολείται μαζί του.
Οταν όμως ο παίκτης αυτός λέγεται Λιονέλ Μέσσι, τότε όχι μόνο ασχολούνται οι πάντες, αλλά προσπαθούν να πλέξουν και μικρές ή μεγάλες ιστορίες που πάντα άλλωστε εξάπτουν την φαντασία του πλήθους.
Το γκολ που πέτυχε προχθές εναντίον της Ατλέτικο ο νεαρός Αργεντίνος σούπερ σταρ σχολιάστηκε ποικιλότροπα σε όλο τον κόσμο.
Το ίδιο και ο τρόπος που το “φαινόμενο απ το Ροζάριο” επέλεξε να πανηγυρίσει.
Τί να σήμαινε άραγε αυτή η κίνηση των δακτύλων του Μέσσι προς τα δόντια του;
Μήπως το γκολ το αφιέρωνε στο τέως μεγάλο του ίνδαλμα στα χρόνια της ακμής του στην Βαρκελώνη και νυν ανανίψαντα ποδοσφαιριστή Ροναλντίνιο Γκαούτσο;
Οχι όμως.
Η αλήθεια σύμφωνα με την Mundo Deportivo είναι πολύ πιό ταπεινή και διαφορετική.
Ο Μέσσι λέει, έχει έναν εικοσάχρονο ξάδερφο που ονομάζεται Biancucci.
Αυτός ο Biancucci λοιπόν βολοδέρνει στην Βου Εθνική της Γερμανίας παίζοντας με την φανέλα της Μόναχο 1860 και κάποια στιγμή δοκιμάστηκε στην Γου Εθνική της Ισπανίας γιά λογαριασμό της Τεράσα (προφανώς κόπηκε).
Μ αυτόν τον ξάδερφο ο Μέσσι μίλησε λίγο πριν τον προχθεσινό αγώνα.
Και ο ξάδερφος του ζήτησε να του αφιερώσει ένα γκολ (αν φυσικά πετύχαινε)
Και ο Λιονέλ τον θυμήθηκε.
Ο νεαρός Biancucci του οποίου ο μεγάλος αδερφός αγωνίζεται στην Βραζιλιάνικη Φλαμένγκο, γιά έναν ενεξήγητο λόγο είχε από μικρός το παρατσούκλι “Δόντιας” (“Dientes”).
Ετσι λοιπόν, όλα εξηγήθηκαν κι εμείς μπορούμε να κοιμηθούμε ήσυχοι σήμερα το βράδυ…

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, Ισπανικό πρωτάθλημα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Χτίζοντας γέφυρες

Η κατάσταση στην Ουκρανία όχι μόνο δεν έχει ηρεμήσει, αλλά μάλλον χειροτερεύει μέρα με την μέρα. O τελικός του κυπέλλου της χώρας αρχικά είχε αποφασιστεί να γίνει χωρίς οπαδούς υπό το φόβο γεγονότων, αλλά τελικά μετά από πιέσεις του κόσμου έξω από τα γραφεία της Ομοσπονδίας έγινε κανονικά με τη Διναμό Κιέβου να εκπροσωπεί το […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Φήμη

Στην αρχαία Ρώμη όταν ένας στρατηγός ή αυτοκράτορας επέστρεφε από κάποιο στρατιωτικό θρίαμβο όλη η πόλη έβγαινε στους δρόμους για να τον προϋπαντήσει και να τον αποθεώσει. Όπως ισχυρίζεται ο Τερτυλλιανός στο έργο του ‘Απολογητικός’, σ’ εκείνη ακριβώς την στιγμή της υπέρτατης επιτυχίας και δόξας ένας σκλάβος τοποθετούνταν πίσω ακριβώς από τον θριαμβευτή με μοναδικό […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

7 σχόλια σχετικά με το “Η ιστορία μιάς αφιέρωσης”

  1. Ο/Η Chris λέει:

    Mας πρήξατε με τον μέσι. Προχτές, βούτηξε και πηρε πέτσινο μπέναλντυ, έβαλε ένα πούστικο φάουλ, μετά του βγηκαν δύο τρίπλες με τα παλτά τους αμυντικούς της ατλέτικο και έχασε τετ-α-τετ (επαγγελματίας παίκτης μόνος με τον τερματοφύλακα και να την στελνει έξω), και τον κάνατε θεό

  2. Ο/Η duendes λέει:

    Αυτά είναι απλά ‘κείμενα συμπάθειας’.
    Όταν τον κάνουμε Θεό, θα το καταλάβεις..

  3. Ο/Η Chris λέει:

    παλτοταλέντο…

    καταγγέλω την πολιτική του σομπρέρο που προωθεί τους ξένους και δεν αφιερώνει χρόνο στα ελληνάκια, στα γαλανόλευκα υπερταλέντα, στο λαμπρό μέλλον του ποδοσφαίρου μας.

  4. Ο/Η EXARCHIOTIS λέει:

    Σωστά
    Ετοιμάζουμε σούπερ αφιέρωμα σε Πλιάτσικα, Παπαδόπουλους, Νί*2.
    Το πρόβλημα είναι πως θα το τελειώσουμε σε δύο μήνες και μπορεί μέχρι τότε να μην τους θυμάται κανείς αυτούς…

  5. Ο/Η Chris λέει:

    Δεν τα έμαθες? Ήδη τους παρακολουθούν από κοντά η τσέλσι η μπαρτσελόνα και η μπάγερν.

  6. Ο/Η EXARCHIOTIS λέει:

    Από πόσο κοντά;
    Μην τους κάνουν κανένα τάκλιν μόνο…

  7. Ο/Η Chris λέει:

    Αν τσέλσι, μπαρτσελόνα και η μπάγερν πετύχουν ελληνική ομάδα με αυτά τα υπερταλέντα μέσα, θα έχουμε στενές επαφές τρίτου τύπου. Τόσο κοντά

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *