Εναλλακτικός τουρισμός: Δακρυγόνα

Η πρώτη φορά που τρως δακρυγόνα έχει όλα τα χαρακτηριστικά των διάφορων πρώτων φορών της ζωής. Όπως και να το δεις, όσο κι αν σε χαλάσει, είναι μια εμπειρία. Αυτή η αόρατη δυσφορία που σε κυριεύει από το πουθενά, τα πρησμένα μάτια που γίνονται χειρότερα άμα κάνεις το λάθος να τα τρίψεις για μερικά δευτερόλεπτα πρόσκαιρης ανακούφισης, το ακατάσχετο τρέξιμο της μύτης με τα άπειρα φτερνίσματα και τα αναπόφευκτα δάκρυα στον επίλογο. Αηδία. Αλλά εμπειρία. Μοιάζει λίγο με τα συμπτώματα παρακολούθησης ενός κακού αγώνα Σούπερ Λιγκ αλλά, πέρα από την πλάκα, είναι ελαφρώς χειρότερο. Ένα μικρό παράσημο για να έχεις να διηγείσαι στους επόμενους καφέδες με ύφος ήρωα που έζησε το σύγχρονο αντίστοιχο του βομβαρδισμού της Δρέσδης. Και επέζησε.

Τη δεύτερα φορά που τρως δακρυγόνα έχεις πλέον την εμπειρία και την ικανότητα να διαχειριστείς καλύτερα την κατάσταση αλλά και να συγκρίνεις. Αν ήταν περισσότερα. Αν ήταν πιο ‘δυνατά’. Αν ήταν ληγμένα. Αν σε επηρέασαν λιγότερο από την άλλη φορά. Από την τρίτη φορά και μετά ο χαβαλές ξεφτίζει και επέρχεται η κούραση και ο εκνευρισμός. Κάνοντας το λάθος όμως να συνεχίσεις να πηγαίνεις στο γήπεδο, και ειδικά σε ντέρμπι, αυξάνεις συνεχώς τις πιθανότητες να καταλήξεις κανονικό πρεζάκι του χημικού, εθισμένος στο αέριο σε τέτοιο βαθμό που θα φτιάχνεις την ατζέντα σου ανάλογα με τις διαδηλώσεις, απλά και μόνο για λίγη σύγκρουση με τους μπάτσους που θα σου προσφέρει τη δόση σου.

Σε εποχές ζόρικες που ο ελληνικός τουρισμός ψάχνει σανίδα σωτηρίας τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένες. Θέλεις χοντρομπαλά, πολιτισμένε Δυτικέ μου να κάνεις ένα διάλειμμα από τη ρουτινιάρικη, μπροστά από μια οθόνη, ζωή σου; Θέλεις. Γιατί αν δεν ήθελες, δεν θα έτρεχες κάθε χρόνο στην Παμπλόνα μόνο και μόνο για την στιγμιαία έκρηξη αδρεναλίνης που προκαλείται όταν μερικοί αφηνιασμένοι ταύροι σε παίρνουν από πίσω, θέλοντας να σε ποδοπατήσουν μέχρι θανάτου γιατί κανένας δεν τους ενημέρωσε ότι στο Facebook είσαι περήφανο μέλος στο γκρουπ υπέρ της προστασίας των ζώων. Η Ελλάδα είναι η χώρα σου.

Προγράμματα ταξιδιών με σημειωμένες τις ημερομηνίες των καλών, επίφοβων για επεισόδια, αγώνων είναι το μέλλον του εναλλακτικού μας τουρισμού. Το σλόγκαν είναι έτοιμο: Μυρωδιά βίας και έκρηξη αδρεναλίνης συνοδευόμενη από ελάχιστη ποδοσφαιρική δράση, στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, τον Ιπποκράτη και τη θεραπεία “πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι”. Και για τους πιο απαιτητικούς αλλοδαπούς τουρίστες μας, που θα θέλουν πιο ενεργό ρόλο στα καβγαδάκια με τους μπάτσους, ώστε να ενισχύσουν τις μελλοντικές διηγήσεις τους, δωρεάν μπλουζάκια με σύνθημα απευθυνόμενο στα όργανα της τάξης αταξίας: “Κι εγώ απαίτησα να σου κόψουν το δώρο του Πάσχα”.

Μια νέα μορφή τουρισμού είναι διαθέσιμη και περιμένει απλά και μόνο πως και πότε θα την εκμεταλλευτούμε. Γιατί αργούμε;