“Ένας Νιζίνσκι με ποδοσφαιρικά παπούτσια”
Το σχεδόν ανεπαίσθητο άγγιγμα στη μπάλα, το μικρό αυτό τσιμπηματάκι που δημιουργεί ένα μικρό σομπρέρο, το ασυναίσθητο ‘ωωω’ έκπληξης αναμεμειγμένης με θαυμασμό των θεατών, που αδυνατεί να καταπιεστεί από τα εκ γενετής αισθήματα απέχθειας για οτιδήποτε φοράει τη φανέλα της μισητής Μπαρτσελόνα, το μικρό πηδηματάκι ισορροπίας με τα χέρια ανοιχτά του Αντρεσίτο προς τα αριστερά, που προσδίδει επιπλέον στυλ στο όλο χορευτικό, η αστεία εκείνη στιγμή που ο Κοεντράο, έχοντας τελειώσει το δικό του παθιασμένο και δυναμικό κομμάτι στην Ομορφιά, συνειδητοποιεί πως ο Ινιέστα έχει φύγει από τα δεξιά του και η μπάλα από τα αριστερά του. Ένα μικρό έργο τέχνης κρυμμένο στο πιο απλό και λαϊκό παιχνίδι του πλανήτη.
Την ώρα του αγώνα σχολιάζαμε στο twitter: “Μια μέρα το στυλ/η χάρη/η φινέτσα του Ινιέστα θα διδάσκεται σε σχολές χορού”. Σε κάποιους μπορεί να ακούστηκε κάπως υπερβολικό. (Σίγουρα όχι στον Χουάν Ρομάν Ρικέλμε που στα 33 του δήλωνε “Βλέπω τον Ινιέστα και συνειδητοποιώ ότι ακόμα και στην ηλικία μου μπορεί κάποιος να μαθαίνει νέα πράγματα για το ποδόσφαιρο. Πρέπει όλοι μας να είμαστε λιγότερο αλαζόνες”. Και κάποιος που έχει παρακολουθήσει την καριέρα του Ρικέλμε καταλαβαίνει πόσο εντυπωσιακή είναι αυτή η ατάκα.) Όμως οι υπερβολές θαυμασμού είναι για τους πολύ μεγάλους παίκτες και τους πολύ μεγάλους καλλιτέχνες. Και ο Αντρές Ινιέστα είναι ένας από αυτούς.
9 σχόλια σχετικά με το ““Ένας Νιζίνσκι με ποδοσφαιρικά παπούτσια””
Χορεύω μπαλέτο από πολύ μικρή ηλικία και πραγματικά κάθε φορά που βλέπω τον Iniesta τον φαντάζομαι να χορεύει,είναι ο απόλυτα ”κομψός” παίκτης,δεν είναι τυχαίο ότι τις προάλες ο riquelme τον εκθείασε σε μια συντεύξη του στην olé.Συγχαρητήρια για την επιλογή του Nijinsky στον τίτλο,καθώς υπήρξε ένας θρύλος του κλασσικού χορού.
κάτι σαν οργασμός η κίνηση του στο πρώτο βιντεάκι!
@Veronica Lodge τα εύσημα για την ατάκα στον τίτλο πάνε σε κάποιον αρθρογράφο της El Pais και όχι σε μένα.
Εγώ απλά έγραψα την ώρα του ματς την υπερβολή περί χορού (την οποία συνεχίζω να μην θεωρώ υπερβολή). 🙂
@duedes ο τίτλος ταιριάζει γάντι στο don Andrés,θα ψάξω να βρω το άρθρο καθώς ο τίτλος μου τράβηξε το ενδιαφέρον!:-)!
Στο 4ο γκολ προχθές, το τσίμπημα που κάνει ο Μέσι ίσα-ίσα για να περάσει την μπάλα πάνω απ’το χέρι του τερματοφύλακα, τόσο κοντά του και με τέτοιο ανεπαίσθητο σήκωμα του ποδιού, ακόμη το βλέπω και δεν μπορώ να καταλάβω πώς το κάνει…
“και πραγματικά κάθε φορά που βλέπω τον Iniesta τον φαντάζομαι να χορεύει”
Τελείως γκέι :p (με το συμπάθειο, αλλά…)
@Balkou είμαι γυναίκα,χορεύω πολλά χρόνια και δεν είναι όλοι οι χορευτές gay 🙂 !
ναι ρε συ το κατάλαβα αυτό… Αλλά ένας λόγος παραπάνω μιας και ασχολείσαι. Έχω την εντύπωση (πιθανώς λανθασμένη :)) ότι οι χορευτές δεν είναι κοντοί με μπούτια ποδοσφαιριστή, γι’αυτό δεν μπορώ να φανταστώ τον Αντρές χορευστή…
o.k!Μα γι’αυτό ακριβώς το λόγο θεωρώ ότι η σύγκριση με το Nijinsky είναι τόσο πετυχημένη καθώς ο Nijinsky δεν είχε τον κλασικό σωματότυπο χορευτή κλασσι΄κού χορού,σήμα κατατεθέν του ήταν τα μυώδη πόδια του.:-)!
Σαν του επαλε ενα πραμα?