Οι Βέλγοι

Υπάρχουν δυο δημοφιλείς θεωρίες για το Βέλγιο. Η πρώτη λέει ότι είναι απίστευτα βαρετό και η δεύτερη ότι δεν υπάρχει. Η ύπαρξη της μιας δεν αναιρεί την άλλη αφού σύμφωνα με ένα μύθο, που σίγουρα θα υπάρχει, κάποια στιγμή που δυο Βέλγοι απολάμβαναν την τοπική διασκέδαση του να περιμένεις σε ποιο κομμάτι ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου θα χέσει η αγελάδα ο ένας εκ των δυο σχολίασε “είναι τόσο βαρετό όλο αυτό που βιολογικά να το πάρεις, δεν γίνεται να υπάρχει πραγματικά”. Σύμφωνα με την Φλαμανδική παραλλαγή του μύθου ο δεύτερος απάντησε στο σχόλιο με ένα απλό “Συμφωνώ” στα ολλανδικά, σύμφωνα με την Βαλλωνική εκδοχή ο δεύτερος απάντησε “Πράγματι” στα γαλλικά, σύμφωνα με τη θεωρία της Γερμανόφωνης κοινότητας της χώρας ο δεύτερος είπε κάτι που ακούγεται σαν “Γκεσγουιντιγκειντζμπενγκουνγκ” και σύμφωνα με την εκδοχή όλων των γειτονικών χωρών δεν υπήρχε δεύτερος στη συζήτηση και για την ακρίβεια δεν υπήρχε ούτε καν πρώτος και δεν υπήρχε ούτε και γήπεδο για να χέσει η αγελάδα.

(Επειδή σίγουρα κάποιοι θα νομίζουν πως την αναφορά για την αγελάδα τη βγάλαμε από το μυαλό μας)

Όπως και να έχει, για τις γραφειοκρατικές ανάγκες της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ αρκετοί τύποι με κρίση ταυτότητας και προσωπικότητας κυκλοφορούν εδώ και δεκαετίες στα γήπεδα παγκοσμίως εκπροσωπώντας αυτή τη φανταστική χώρα. Μπορεί παλιότερα να μην τους έδιναν πολλοί σημασία αλλά τα τελευταία χρόνια η στρατολόγηση τυχαίων τύπων που μπορούσαν εύκολα να πειστούν ότι είναι Βέλγοι αποδείχτηκε πιο πετυχημένη κι από το casting του Boardwalk Empire. Έτσι φτάσαμε να είναι πιο εύκολο το να βρεις Βέλγο στην Πρέμιερ Λιγκ παρά ανοιχτό κατάστημα στις συνοικίες της Θεσ/νίκης. Κι όταν συνδέονται οι Βέλγοι που δεν υπάρχουν με τους Άγγλους που «δεν υπάρχουν» το αποτέλεσμα είναι αναμενόμενα ξεκαρδιστικό.

Marouane Fellaini you are the love of my life,
Marouane Fellaini I’d let you shag my wife,
Marouane Fellaini, I want curly hair too.