Λούις Φαν Γκάαλ, ένας προπονητής με… καρύδια
Ο Λούις Φαν Γκάαλ (η σωστή προφορά του ονόματος του βέβαια είναι Φαν Χάαλ, αλλά επειδή α. δεν είμαι ο Αλέξης Σπυρόπουλος και β. συνηθίζω να πίνω φραπέ σε καφετέρια στο Πασαλιμάνι και όχι μπάφους σε coffee shop στο Άμστερνταμ θα τον λέω Φαν Γκάαλ και κλείνει η παρένθεση) είναι αυτό που, αν μας αρέσανε τα κλισέ, θα λέγαμε “ιδιόρρυθμος προπονητής” και “αμφιλεγόμενη προσωπικότητα”. Προπονητής με βιογραφικό που περιλαμβάνει κλαμπ κολοσσούς του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως η Μπαρτσελόνα (στην οποία μάλιστα είχε δύο θητείες) και η Μπάγερν Μονάχου, βιογραφικό από το οποίο δεν λείπουν οι τίτλοι, αλλά είναι διανθισμένο με συγκρούσεις με τα ΜΜΕ που του άσκησαν κατά καιρούς έντονη κριτική, αλλά και κόντρες και εντάσεις με ποδοσφαιριστές, όπως για παράδειγμα στην πρώτη θητεία του στην Μπαρτσελόνα, η περίφημη κόντρα του με τον Ριβάλντο, κόντρα που εστιαζόταν στη διαφωνία του με τον Βραζιλιάνο σταρ για τη θέση που αγωνιζόταν.
Αλλά για να μη νομίζετε ότι η θητεία του στην Μπάγερν Μονάχου υπήρξε βαρετή, υπάρχει ένα επικό περιστατικό που θα άγγιζε τα όρια του αστικού μύθου, αν δεν είχε επιβεβαιωθεί από δύο ποδοσφαιριστές της Μπάγερν και τον ίδιο. Η ιστορία πρωτοαναφέρθηκε από τον Λούκα Τόνι, πρώτο βιολί της ομάδας στην προ Φαν Γκάαλ εποχή, πρώτος από δεξιά στον πάγκο μετά την έλευση του Ολλανδού προπονητή γνωστού λάτρη της πειθαρχίας μεταξύ άλλων. Σύμφωνα με τον Τόνι λοιπόν, ο Φαν Γκάαλ σε μια ομιλία του στα αποδυτήρια της ομάδας, αφού ξεκαθάρισε ότι αυτός είναι το αφεντικό και έχει τα αρχίδια να αφήσει στον πάγκο όποιον παίκτη θέλει, αποφάσισε να το αποδείξει και εμπράκτως, κατεβάζοντας τα παντελόνια του μπροστά στους εμβρόντητους ποδοσφαιριστές. Μια χειρονομία (α)παντελονάτη, που όμως δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τον Ιταλό στράικερ, ο οποίος χαρακτήρισε το σκηνικό τρελό και τον εαυτό του τυχερό που δεν ήταν στην μπροστινή σειρά κι έτσι δεν πρόλαβε να δει και πολλά.
Είναι όμως αξιόπιστη η μαρτυρία ενός ποδοσφαιριστή για τον προπονητή που τον έστειλε στον πάγκο και τελικά τον εξανάγκασε σε φυγή από την ομάδα; Προφανώς είναι, αφού το περιστατικό επιβεβαίωσε ο Φαν Γκάαλ, δίνοντας τη δική του εκδοχή, σύμφωνα με την οποία κατέβασε τα παντελόνια του μπροστά σε όλη την ομάδα για να ξεκαθαρίσει ότι όταν κάνει μια αλλαγή δεν την κάνει για να ικανοποιήσει τον εγωισμό του, αλλά για το καλό όλης της ομάδας και για να το αποδείξει είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που διαθέτει, τη φωνή του, το μυαλό του και, γιατί όχι, και τ’αρχίδια του. Και για να διαλυθεί κάθε αμφιβολία για το κατά πόσον αυτό το επικό περιστατικό είναι πραγματικό, ήρθε η κατηγορηματική επιβεβαίωσή του από άλλον έναν αυτόπτη μάρυρα, έναν συμπατριώτη του Φαν Γκάαλ.
Ο Μαρκ Φαν Μπόμελ λοιπόν, σε μια συνέντευξή του σε Ολλανδικό τηλεοπτικό σταθμό, επιβεβαιώνει πλήρως το συμβάν, στο οποίο, σύμφωνα με τη δική του εκδοχή, ο Φαν Γκάαλ προσπαθώντας να εξηγήσει ότι οι αλλαγές γίνονται με μοναδικό γνώμονα το καλό της ομάδας, χρησιμοποίησε τον ίδιο ως μεταφραστή, όταν όμως θεώρησε ότι ο συμπαθής Μαρκ δεν κατάφερε να μεταφέρει το νόημα αποτελεσματικά, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να ρίξει το παντελόνι του στους αστραγάλους του. Σύμφωνα με τον Φαν Μπόμελ η συγκεκριμένη ενέργεια δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα, αφού οι πιο πολλοί συμπαίκτες του ξέσπασαν σε γέλια, ενώ ο Τόνι δεν εντυπωσιάστηκε με τα προσόντα του προπονητή του. Το περιστατικό μάλιστα αναφερόταν συχνά από τους παίκτες με περιπαικτική διάθεση.
Ο Φαν Γκάαλ αυτή τη στιγμή είναι προπονητής της εθνικής Ολλανδίας, αλλά σύμφωνα με τον αγγλικό τύπο είναι το φαβορί για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Φυσικά η ορθότητα μιας τέτοιας επιλογής θα κριθεί εκ του αποτελέσματος, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες τις επιλογές σε αυτή τη ζωή. Όμως μετά το αγωνιστικό ξεβράκωμα που υπέστη η Γιουνάιτεντ υπό τις οδηγίες του Μόγιες (ξέρω, Μόις προφέρεται αλλά μην τα ξαναλέμε) ίσως τελικά αυτό που χρειάζεται είναι ένας προπονητής που να μη διστάζει να ξεβρακωθεί ο ίδιος αν το κρίνει αναγκαίο.
