Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Δίνοντας κουράγιο σ΄έναν ετοιμοθάνατο οπαδό

Ο Johnny Eales είναι οπαδός της Σέφιλντ Γουένσντεϊ από μικρό παιδί, απ’ αυτούς που ακολουθούν την ομάδα στα περισσότερα παιχνίδια της, είτε εντός, είτε εκτός έδρας. Για την ακρίβεια, για τον Johnny εδώ και πολλά χρόνια όλα τα παιχνίδια είναι εκτός έδρας καθώς μένει πλέον στο Κόβεντρι, μια λεπτομέρεια που πάντως δεν τον απέτρεπε απ’το να αγοράζει κανονικά διαρκείας για την έδρα της Γουένσντεϊ, το Χίλσμπορο.

Δυο χρόνια πριν κάποια πρώτα σοβαρά θέματα υγείας έκαναν την εμφάνιση τους, τα οποία με τον καιρό αυξήθηκαν στέλνοντας τον Johnny σε αναπηρικό καροτσάκι με σοβαρό πρόβλημα στην καρδιά και σχεδόν μηδενική ευκινησία. Πριν λίγο καιρό οι γιατροί του ενημέρωσαν τον ίδιο και την οικογένεια του ότι τα πράγματα είναι πολύ άσχημα και ότι το απευκταίο είναι πλέον θέμα χρόνου, μια εξέλιξη που δικαιολογημένα τσάκισε την ψυχολογία του και ουσιαστικά τον έκανε να παραιτηθεί από κάθε μελλοντική προσπάθεια. Μέχρι που ο γιος του, Chris, αποφάσισε να δοκιμάσει μια τελευταία λύση. Την λύση της αγαπημένης του ομάδας.

Λίγες μέρες πριν το τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της Γουένσντεϊ για την φετινή σεζόν της Τσάμπιονσιπ, το οποίο ήταν προγραμματισμένο για τη Δευτέρα με αντίπαλο την Τσάρλτον, κοινοποίησε στο ίντερνετ ένα μικρό και περιεκτικό μήνυμα στο οποίο εξηγούσε στους οπαδούς της ομάδας την κατάσταση του πατέρα του και το οποίο κατέληγε ως εξής:

“(…) Έχει χάσει κάθε ελπίδα ανάρρωσης. Μετά τη συζήτηση που είχαμε με τους γιατρούς δεν περιμένουμε ο πατέρας μου να είναι εδώ την επόμενη σεζόν. Και μόνο η διαδικασία για να ντυθεί για να έρθει στο παιχνίδι της Δευτέρας είναι σαν μαραθώνιος γι’ αυτόν αλλά θα βρίσκεται κανονικά στο αγαπημένο του μέρος τη Δευτέρα το απόγευμα. Το να ακούσει το όνομα του να τραγουδιέται από τους πιστούς της Γουένσντεϊ  ξέρω ότι θα του δώσει την απαραίτητη έμπνευση για να συνεχίσει να μάχεται και ελπίζω ότι θα επαναφέρει και την χαμένη του υπερηφάνεια”.

Το μήνυμα διαδόθηκε κρυφά από τον πατέρα στους οπαδούς αλλά και τους ανθρώπους της ομάδας, οι οποίοι προθυμοποιήθηκαν να δείξουν την κατάλληλη στιγμή στο μάτριξ του γηπέδου το μήνυμα ‘One Jonny Eales, there’s only one Jonny Eales’, μια ελάχιστη φαινομενικά αλλά τεράστια ψυχολογικά ένδειξη συμπαράστασης σ’ έναν ετοιμοθάνατο άνθρωπο που γνωρίζει ότι πιθανόν παρακολουθεί για τελευταία φορά στη ζωή του την αγαπημένη του ομάδα να παίζει στο γήπεδο της.

Στο 12ο, συμβολικό, λεπτό του αγώνα (όπως ακριβώς είχε συμβεί πριν λίγα χρόνια στο γήπεδο της Φέγενορντ) και προς έκπληξη του Johnny που έβλεπε το παιχνίδι από τον διαμορφωμένο χώρο για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, από όλες τις πλευρές του γηπέδου ξεκίνησε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα που συνοδεύτηκε από το σύνθημα που αναγραφόταν ταυτόχρονα στο μάτριξ του γηπέδου.

Η Γουένσντεϊ  έχασε τελικά το παιχνίδι με 2-3 αλλά αν κρίνουμε από την φωτογραφία που κυκλοφόρησε εχθές στα social media με τον Johnny να κρατάει ένα αισιόδοξο και ενθαρρυντικό ευχαριστήριο μήνυμα, αυτή η ήττα είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια μπροστά στο επίτευγμα των οπαδών της ομάδας που με μια πολύ απλή ενέργεια βοήθησαν έναν άγνωστο άνθρωπο να ανακτήσει τις δυνάμεις του και την πίστη του στον εαυτό του ώστε να συνεχίσει να μάχεται σ’ έναν αγώνα πολύ πιο σημαντικό από αυτόν που παρακολουθούσαν εκείνη την ώρα.

Όπως λέει και ο στίχος του “You’ll never walk alone” που τραγούδησαν σε μια αξέχαστη στιγμή πέρσι οι οπαδοί της Φέγενορντ στον ετοιμοθάνατο Rooie Marck “hold your head up high and don’t be afraid of the dark” και όπως έγραψε και τραγούδησε και ένας άλλος άνθρωπος την εποχή που ‘πάλευε’ για την ζωή του “I’ll top the bill, I’ll overkill, I have to find the will to carry on…”

eales

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Αγγλικό πρωτάθλημα, Ιστορίες για το τζάκι

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Πώς η φιλοσοφία μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου: Η περίπτωση Χατέμ Μπεν Αρφά

Ο Ρομπέρ Βαλέτ, ο προπονητής που τον γνώρισε 15χρονο στη Λυών, λέει γι΄αυτόν ότι διάβαζε πάντα πολύ –τότε, πόσο ταιριαστό, διάβαζε τον Μικρό Πρίγκιπα. Είκοσι χρονών, λίγο πριν βραβευτεί ως πιο ελπιδοφόρος παίκτης του γαλλικού πρωταθλήματος, αποκάλυψε ότι του άρεσε ο Νίτσε. Το 2012, όταν μάγευε με τη Νιουκάστλ, διάβαζε Σπινόζα και Καντ –κι όταν […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Όταν η βλακεία επαναλαμβάνεται

Μια στροφή πριν το Γουέμπλει με την ομάδα σου να παίζει – στην έδρα της – με ένα σπουδαίο αντίπαλο όπως η Άρσεναλ. Εσύ να είσαι ένα απ’ τα χρησιμότερα “γρανάζια” στη μηχανή της ομάδας και ένας παίκτης που το περασμένο καλοκαίρι δαπανήθηκαν 60 εκατομμύρια για να βρεθείς στο Όλντ Τράφορντ για να γίνεις ακόμα […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

3 σχόλια σχετικά με το “Δίνοντας κουράγιο σ΄έναν ετοιμοθάνατο οπαδό”

  1. Ο/Η nick555 λέει:

    Μπράβο ρε παιδιά που γράφετε για τέτοιας υφής θέματα ακόμα μια φορά. Ακόμα μια φορά λοιπόν κ εγώ υποκλίνομαι.

  2. Ο/Η lpanos λέει:

    συγκινητικο. μπραβο σας και απο μενα για την καθημερινη -διαφορετικη και ενδιαφερουσα- θεματολογια.

  3. Ο/Η JJ λέει:

    γιατί σε κάποια μέρη, η μπαλίτσα είναι ιδέα, άποψη, έρωτας, ζωή…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *