Ένα από τα σημαντικότερα ποδοσφαιρικά (και μη) γεγονότα της περασμένης εβδομάδας ήταν ο θάνατος του Χρυσόστομου (Μάκη) Ψωμιάδη. Το θέμα αντιμετωπίστηκε με διάφορους τρόπους. Με χιούμορ, με αφιερώματα στα πεπραγμένα του αποθανόντος, με κατάρες, με RIP, με στενοχώρια από κάποιους γιατί έφυγε ένας… μάγκας (!). Μέχρι που ήρθε ένα γεγονός που γράφτηκε για πλάκα και […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΤο τελευταίο μου παιχνίδι στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν ένα ευρωπαϊκό ματς με την Μάλαγα. Ένας χαζός αποκλεισμός μια που η ομάδα ήταν καλύτερη συνολικά στα δυο ματς και τελικά πλήρωσε μια λάθος εκτίμηση του Χιώτη. Επειδή ήξερα ότι λογικά θα ήταν το τελευταίο ματς μου εκεί, παρατηρούσα το γήπεδο. Η 5-6-7 ήταν μια σαθρή θύρα […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑSOMBREROΌταν ένας ποδοσφαιριστής "τσιμπάει" τη μπάλα πάνω από το κεφάλι ενός ανυποψίαστου αντιπάλου και την ξανά παίρνει περνώντας την από πίσω του. Σύμφωνα με τους Λατινοαμερικάνους ο όρος προέρχεται από το περίγραμμα που σχηματίζεται από την πορεία της μπάλας στον αέρα και την πορεία του παίκτη γύρω από τον αντίπαλό του. Το σχήμα ενός "σομπρέρο"!
3 σχόλια σχετικά με το “Κάποτε ήταν ένα γήπεδο…”
Ευτυχώς το γκρεμήσανε το μπουρδέλο διότι μόνο συμφορά έφερνε, μένω κάπου κοντά και είχα κινδυνέψει πολλές φορές από ανεγκέφαλα άτομα που το μόνο τους μέλημα ήταν, είναι και θα είναι η μαλακία.
Θα χαρώ να μείνει έτσι, το απόλυτο τίποτα για να θυμίζει σε όσους διασχίζουν τους γύρω δρόμους το περιεχόμενο των κεφαλιών σας.
Κατά την αυτή λογική μάλλον είσαι υπέρ του γκρεμίσματος όλων των γηπέδων της Ελλάδας ή μήπως όχι;
Μόνο η Φιλαδέλφεια ήταν οίκος ανοχής;
Τα άλλα τί είναι;
Εξωρραϊστικοί σύλλογοι;
Kι εγώ θα χαρώ να μείνει έτσι. Να μείνει μια τεράστια χωματερή να τη χαίρεσαι όταν αναπνέεις να ταιριάζει με την ποιότητά σου.
Όσο για τις συμφορές που έφερνε (τι λες ρε Βασιλάκη Καϊλα), εκτός κι αν κυκλοφορούσες με φανέλα άλλης ομάδας, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι δεν μπορούσες να παρκάρεις.