Εκεί που πραγματικά ανήκει..
30 εκατομμύρια φιλάθλους, 4 πρωταθλήματα Βραζιλίας, 2 κύπελλα, 25 φορές πρωταθλήτρια Σαο Πάολο και νικήτρια του πρώτου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Συλλόγων. Κι όμως, τίποτα απ’ολα αυτά δεν ήταν αρκετό για να κρατήσει την Κορίνθιανς στην πρώτη κατηγορία του Βραζιλιάνικου πρωταθλήματος.
Σε πλήρη αντίθεση με το ελιτίστικο σύστημα της Αργεντινής, το οποίο εκμηδενίζει τις πιθανότητες να υποβιβαστούν στην δεύτερη κατηγορία οι ‘μεγάλες’ Μπόκα και Ρίβερ, στην Βραζιλία δεν κάνουν διακρίσεις. Η λαοφιλής Κορίνθιανς, τερμάτισε πέρσι στην 17η θέση με αποτέλεσμα να υποβιβαστεί για πρώτη φορά στην ιστορία της. Η ζωή κάνει κύκλους και οι φίλοι της ομάδας, που ανέδειξε τον Ριβελίνο και έκανε γνωστό τον μεγάλο Σώκρατες, το έμαθαν για τα καλά αυτό τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Λόγω τεράστιων οικονομικών προβλημάτων το 2004 η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να συνεργαστεί με την πολυεθνική ομάδα επενδυτών M.S.I., που ανέλαβε για 10 χρόνια μεγάλο μέρος των ηνίων της ομάδας έναντι της δέσμευσης να προβεί σε σημαντικές επενδύσεις. Στο πλαίσιο της ιδιόμορφης αυτής συνεργασίας στην ομάδα ήρθαν οι Τέβεζ και Μασεράνο, δυο απ’τις ακριβότερες μεταγραφές στην ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας. Ο ενθουσιασμός κορυφώθηκε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2005, το πρώτο μετά από έξι χρόνια μακριά απ’τις πρώτες θέσεις.
Κι ενώ όλα έδειχναν ρόδινα για τους οπαδούς της ομάδας, τα πρώτα προβλήματα εμφανίστηκαν. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στην διοίκηση και τον πρόεδρο της MSI προκάλεσαν κρίση, την οποία έκανε ακόμα μεγαλύτερη η φυγή των δυο Αργεντινών σταρ για την Γουεστ Χαμ, με τρόπο που ποτέ κανένας δεν κατάλαβε. Η Κορίνθιανς έμεινε ξαφνικά χωρίς σοβαρή ενίσχυση και με μια φουρνιά νέων και άπειρων, κατά κύριο λόγο, παικτών. Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν η περσινή μαύρη χρονιά που έστειλε την ομάδα στην δεύτερη κατηγορία και προκάλεσε θλίψη στους εκατομμύρια φιλάθλους της που δεν μπορούσαν να το πιστέψουν.
Μετά από 329 πολύ δύσκολες μέρες η Κορίνθιανς, με την βοήθεια και των οπαδών της που σε πλήρη αντίθεση με τους ξενόφερτους επενδυτές δεν την παράτησαν ποτέ, όπως ορίζει και το ψευδώνυμο τους (Fiel δηλαδή πιστοί), κατάφερε με μπροστάρη και σκόρερ το νέο ανερχόμενο ταλέντο της Σελεσάο, Dentinho, να εξασφαλίσει το προηγούμενο Σάββατο, την επιστροφή της στην μεγάλη κατηγορία, 6 αγώνες πριν το τέλος του πρωταθλήματος.
(Φανατική οπαδός της Κορίνθιανς, ..ελαφρώς ντυμένη, από το ματς-πάρτι του Σαββάτου στο οποίο η ομάδα εξασφάλισε την άνοδο και μαθηματικά με την νίκη 2-0 επί της Ceara)
2 σχόλια σχετικά με το “Εκεί που πραγματικά ανήκει..”
Mια παρατήρηση. Δεν νομίζω ότι είναι ελιτίστικο το σύστημα της Αργεντινής. Δεν είναι θέμα ελίτ. Με την ίδια λογική στην Αργεντινή τα τελευταία χρόνια με τα πρωταθλήματα του ενός γύρου έχουν πάρει πρωτάθλημα μικρές ομάδες όπως π.χ. Λανούς-Νιούελς ή κι η Εστουντιάντες που αν αθροίζονταν οι βαθμοί των δύο γύρων τον τίτλο θα τον σήκωνε κάποιος άλλος (μεγαλύτερος). Απλά είναι ένα ακόμα από τα παράξενα συστήματα που έχουν στην Λατινική Αμερική.
Αυτό που λες, είναι το άλλο άκρο. Δεν νομίζω πως το ενδιαφέρον τους είναι να κάνουν ένα πρωτάθλημα των δυο ομάδων (όπως εμείς για παράδειγμα με το ΠΟΚ). Θέλουν να υπάρχει ενδιαφέρον, αλλά και απ’την άλλη να μην κινδυνέψουν κάποια στιγμή να ‘χάσουν’ κάποια απ’τις λαοφιλείς ομάδες της χώρας.
Τα πραγματικά κίνητρα σίγουρα δεν τα ξέρουμε, αλλά πάνω-κάτω αυτά θεωρώ πως είναι. Και δεν είναι εντελώς τυχαίο ότι το σύστημα αυτό, το εμπνεύστηκαν λίγο μετά αφού υποβιβάστηκε η Σαν Λορέντσο.