Η γρίπη των χοίρων (και των χείρων)

Σ αυτή τη χώρα συνηθίζουμε να μιμούμαστε τους χειρότερους.
Αν κάποιος περάσει με κόκκινο είναι σίγουρο πως από πίσω του θα ακολουθήσει τουλάχιστον άλλος ένας, αν κάποιος άλλος κορνάρει ένα δέκατο του δευτερολέπτου αφού ανάψει πράσινο είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα κορνάρουν τουλάχιστον άλλοι δύο και τέλος αν ένας Τεν Κάτε αποφασίσει να παίξει με 7 αμυντικογενείς παίκτες μία εκ των Τραχανοπλαγιών της Ευρώπης είναι σίγουρο πως θα τον ακουλουθήσουν τουλάχιστον άλλοι δύο.
Τόσο ο ΚΥΡΙΟΣ (το νέο μικρό όνομα του Γεωγιανού) Κετσπάγια χθες, όσο και ο Σάντος (χωρίς κύριος αυτός) σήμερα αποφάσισαν να παίξουν τσούκου τσούκου και λάου λάου με τα μεγαθήρια που είχαν απέναντί τους,αφού οι ομάδες μας δεν είναι έτοιμες. Και όταν δεν είσαι έτοιμος, προσέχεις την άμυνά σου. Και στην Ελλάδα προσέχεις την άμυνά σου σημαίνει πως ξεχνάς παντελώς να παίξεις επίθεση. Και αν ο Ολυμπιακός χθες δεν πλήρωσε και κατόρθωσε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται με τον τρόπο που έπαιζε) να σκοράρει πρώτος και να θέσει τέρμα στην σεμνή τελετή, ο Σάντος σήμερα αποφάσισε να παίξει ρώσικη ρουλέτα και να στείλει στην κούλουρη τις καρδιές των οπαδών του ΠΑΟΚ. Με επιθετική αιχμή τον τσολιά στ ανάκτορα Αναστασάκο (αμφιβάλλω αν μπορεί να παίξει μπάλα σε οποιαδήποτε ομάδα πρώτης Εθνικής), με τους Φιλομένο και Κουτσιανικούλη στον πάγκο ( είναι μικρός, θέλει το χρόνο του, να φτάσει πρώτα 25 και βλέπουμε), με τον Φωτάκη κρυφό κυνηγό και τον Πάμπλο Γκαρσία να δοκιμάζει να περάσει όσες κάθετες δεν έχει περάσει σ ολόκληρη τη ζωή του, ο ΠΑΟΚ κατάφερε να προσεγγίσει το επίπεδο της βάλεκάτιστηφωτιάναψήνεται και αν στο τέλος την πατούσε δεν θα έπειθε κανέναν ομιλώντας περί κακοτυχίας.
Ο ΠΑΟΚ φάνηκε στο γήπεδο αποκλειστικά μετά την είσοδο των Φιλομένο και Κουτσιανικούλη και τα ρίσκα που πήραν οι Νορβηγοί μετά το 0-1.
Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την βλακώδη νοοτροπία και συγχωρήστε με που το λέω έτσι χύμα.
Εχεις ένα σκορ 1-2 στον πρώτο αγώνα, παίζεις στην έδρα σου το δεύτερο παιχνίδι και ξέρεις πως επειδή δεν είσαι έτοιμος ακόμα, όσο θα περνάει η ώρα θα πέφτεις και οι άλλοι που έχουν παιχνίδια στα πόδια τους θα ανεβαίνουν.
Βάλε τους επιθετικούς σου παίκτες στο γήπεδο και προσπάθησε να παίξεις λίγο ποδόσφαιρο. Με την Βαλερέγκα παίζεις διάβολε, όχι με την Μπάρσα. Βαρέθηκα να βλέπω την Μπιζέρα να κατεβαίνει στο κέντρο και να κοιτάει πελαγωμένος μπροστά του να βρει κάποιον περιπατητή να του δώσει τη μπάλα.
Τελικά οι βλακείες του Τεν Κάτε είναι κολλητικές σαν τη γρίπη των χοίρων. Μόνο που τουλάχιστον αυτός, όντας και μεγάλος νικητής, τις εφάρμοσε στον πρώτο αγώνα. Ενώ οι άλλοι προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν στον δεύτερο.
Περαστικά και μη χειρότερα !