Το σύνδρομο του Λετομέλμπεργκ και τα δώρα του Μάκη
Καλή χρονιά αδέρφια μου, ελπίζω να σας βρίσκω όλους και όλες καλά στην υγεία σας, γιατί εγώ ψιλοταλαιπορήθηκα με μια βρωμοϊωση αλλά τελικά τα κατάφερα να επιβιώσω. Τώρα αυτό το τελευταίο δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό για την ανθρωπότητα, μάλλον αδιάφορο το κόβω, αλλά το λέω έτσι μήπως και σας συγκινήσω και ασχοληθείτε λίγο μαζί μου.
Πάμε παρακάτω τώρα, στα αγαπημένα μας ποδοσφαιρικά θέματα.
Οσο καιρό ήμουν στο κρεβάτι με το θερμόμετρο στο στόμα και την θερμοφόρα στη γκλάβα σαν τον Λογοθετίδη στο «ένα βότσαλο στη λίμνη», Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ξαμολήθηκαν να βρουν στόπερ και αριστερά χαφ εξτρέμ. Και όχι όποιους κι όποιους παρακαλώ.
Ο ένας έψαχνε το Χαμερκίλερ που θα ήταν καλύτερος του Μέλμπεργκ και ο άλλος τον αντιΤζόλε που θα είναι καλύτερος του Λέτο.
Δύσκολο το στοίχημα φίλοι μου διότι ζούμε στην Ελλάδα. Αν ζούσαμε στην Αγγλοϊσπανία ας πούμε, τώρα θα μας απασχολούσε να βρούμε κάτι καλύτερο απ τον Τέρι και κάτι καλύτερο απ τον Ινιέστα. Επίσης δύσκολο, αλλά σε άλλο παιχνίδι. Είναι σαν να παίζει ο ένας σκάκι και ο άλλος ντάμα.
Εδώ λοιπόν, ψάχνουμε πράγματα πολύ δύσκολα και εν πολλοίς ακατόρθωτα. Διότι πού να βρεις τώρα αμυντικό καλύτερο του Μέλμπεργκ και αριστερό εξτρέμ καλύτερο του Τζόλε;
Κατά συνέπεια, αν είναι να μην βρεις αμυντικό καλύτερο του Μέλμπεργκ που να είναι και καλύτερος του Σωτήρη και αριστερό εξτρέμ καλύτερο του Τζόλε που να είναι και καλύτερος του Λέτο, διότι τέτοιοι παίχται δεν έρχονται στην Ελλάδα, μάλλον δεν πρέπει να πάρεις κανέναν, διότι αν πάρεις κάτι χειρότερο του Τζόλε και κάτι υποδεέστερο του Μέλμπεργκ τότε γιατί να μην μείνεις μ αυτούς που έχεις ή γιατί δεν τους πήρες απ το καλοκαίρι που έλεγες πως ψάχνεις κάτι καλύτερο;
Μεγάλα και δυσεπίλυτα τα βλέπω τα προβλήματα των μεγάλων ομάδων μας αδέρφια μου.
Μόνο μην τρελαθεί κανένας Ψωμιάδης και πάει και τους αγοράσει όλους τους Μπεν Νεφράδες, Ματεράτσηδες και λοιπούς μάγους χωρίς δώρα και τους κάνει δώρο στην Καβάλα για να τιμήσει την επέτειο που πρωτοκοινώνησε…
