Η δουλειά δεν είν ντροπή – Η ντροπή είναι δουλειά

Το θέμα αγαπητέ μου φίλε ήταν να πουλήσει ο Τζίγγερ, να αγοράσει κάποιος καλύτερος και να σηκωθεί να φύγει. Απ τη στιγμή που αυτό δεν συνέβη, δεν την καταλαβαίνω όλη αυτή τη βαβούρα γύρω απ τον Κωνσταντόπουλο. Φαίνεται πως στην Ελλάδα η ιδιότητα του πολιτικού επισκιάζει οποιαδήποτε άλλη προγενέστερη ή μεταγενέστερη ασχολία. Είσαι δικηγόρος και κάποια στιγμή πολιτεύτηκες; Γιατρός; Πολιτικός μηχανικός;

Καλώς ήλθες στο κλαμπ των πολιτικών χωρίς επιστροφή. Με τι ακριβώς δεν συνάδει η ιδιότητα του πρώην πολιτικού Νίκου Κωνσταντόπουλου με την νυν ιδιότητα του υπαλλήλου του Τζίγγερ; Αν ο Κωνσταντόπουλος δεν γινόταν πρόεδρος-γλάστρα στον Παναθηναϊκό αλλά νομικός σύμβουλος κάποιας πολυεθνικής, υποθέτω πως δεν θα υπήρχε πρόβλημα.

Κι έτσι ερχόμαστε σε μια άλλη ιδιότητα. Αυτή του οπαδού που επισκιάζει οποιαδήποτε άλλη. Είσαι αριστερός και οπαδός; Σκατά αριστερός είσαι μάγκα! Απλά είσαι οπαδός. Γιατί δεν γίνεται να ειρωνεύεσαι τον … ΠΑΡΥΖΑ και ταυτόχρονα να χεις φάει τόσα χρόνια τα σκατά με το κουτάλι. Εκτός αν ο Λούβαρης πέραν του ότι φορούσε κολάρο επί Κοσκωτά είχε και μεγαλύτερη σχέση με το ποδόσφαιρο απ αυτή που έχει ο Κωνσταντόπουλος. Εκτός αν ο Μπαρμπής που τόσα χρόνια διαφώτιζε γενιές φιλάθλων στο TV Magic δεν υπήρξε ποτέ πολιτική οντότητα, αλλά ιστορικός ποδοσφαίρου.

Ετσι λοιπόν αγαπητέ μου φίλε. Οπαδός είσαι, όχι αριστερός που ντρέπεται γιατί κάποιος άλλος που δηλώνει ή υπήρξε αριστερός ή «αριστερός» μπερδεύεται με τον καπιταλισμό και τα συμφέροντα του Τζίγγερ. Διότι αν με τα συμφέροντα κάποιας άλλης ΠΑΕ ασχολούνται λαμόγια και φασίστες και επιπρόσθετα αυτή η ΠΑΕ εκπροσωπεί την αγαπημένη σου ομάδα, δεν βλέπεις κανένα κακό. Η τέλος πάντων, θα δηλώσεις περισπούδαστα : αυτό είναι το ποδόσφαιροκαι οι κανόνες του!

Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι άλλη μιά παπαριά του Τζίγγερ θα βγαζε στην επιφάνεια μαζεμένες τόσες νοσηρές αντιλήψεις. Όπως αυτό που λένε κάποιοι άλλοι: τι δουλειά έχει ο Κωνσταντόπουλος με το ποδόσφαιρο;

Σωστά. Σ αυτή τη χώρα απ την εποχή του αειμνήστου Γουλανδρή έχουμε μάθει πως δουλειά με το ποδόσφαιρο έχουν οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι (ενίοτε και βιομηχάνοι), οι εργολάβοι, οι πετρελαιάδες, οι τραπεζίτες, οι ιδιοκτήτες νυχτερινών μαγαζιών (ενίοτε και μαγαζών). Αυτοί μάλιστα. Γνωρίζουν από ποδόσφαιρο και γίνονται καλοί πρόεδροι (ενίοτε και προέδροι).

Θέλετε ένα παράδειγμα; Ουδείς αναρωτήθηκε πρόπερσι τι σχέση έχει ο Πατέρας με το ποδόσφαιρο (εκτός αν η θητεία του στον Εθνικό αποτέλεσε ένα είδος … μπάτσελορ ή μεταπτυχιακού). Διότι ο Πατέρας είναι εφοπλιστής. Είναι τιμονιέρης. Εχει κότερο. Και όταν τα διαθέτεις όλ αυτά, είσαι άνθρωπος του ποδοσφαίρου, γκέγκε;

Κακά τα ψέμματα αγαπητέ μου φίλε. Η διαφορά του Πατέρα με τον Κωνσταντόπουλο δεν είναι πως ο ένας κατέχει από τόπι και ο άλλος είναι άσχετος. Η διαφορά είναι πως ο ένας έβαζε λεφτά και ο άλλος είναι απλά έμμισθος υπάλληλος. Τα φράγκα είναι το θέμα φίλε μου και ποιος τα διαθέτει, όχι οι γνώσεις.

Ο Γόντικας ας πούμε, μπορεί να μην έχει σχέση με το ποδόσφαιρο αλλά υπήρξε μεγάλος αθλητής για πολλά χρόνια. Κάθεται στο γραφείο του και μιλάει με τους μάνατζερ του Γκαλάς.

Εσύ τι νομίζεις δηλαδή; Πως θα τα σπάσει μαζί τους γιατί είναι άσχετος και πιστεύει πως ο Γκαλάς είναι έκθεση επίπλου στο 43ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Αθηνών – Λαμίας;

Θα τα σπάσει γιατί αυτοί ζητάνε 2 εκατομμύρια το χρόνο και το αφεντικό του Γόντικα (ο Τζίγγερ) δεν διαθέτει τόσα λεφτά. Τόσο απλό είναι!

Θα μου πεις τώρα και γιατί κάθεται ο Γόντικας να τρώει όλη τη σπέκουλα και δεν σηκώνεται να φύγει;

Γιατί ο Κωνσταντόπουλος επέλεξε το ρόλο του … προέδρου της Παναθηναϊκής Δημοκρατίας και δεν κάθησε στ αυγά του;

Μα γιατί το είπαμε φίλε μου εξ αρχής: η δουλειά δεν είναι ντροπή. Και παράλληλα η ντροπή σ αυτή τη χώρα είναι δουλειά. Το να σε φτύνουν είναι επάγγελμα, όπως παράλληλα επάγγελμα είναι και να φτύνεις.

Απλά, θέμα επιλογής είναι. Από ποια μεριά θα βρίσκεσαι και προς τα πού θα φτύνεις ή προς τα πού θα σηκώνεις τον αγκώνα για να καλυφθείς.

Αν με καταλαβαίνεις …