Η Κυριακή του Χαβίτο

Το ξυπνητήρι στο κομοδίνο χτύπησε στις 7.30 καθώς τις μέρες των αγώνων λίγη ξεκούραση παραπάνω είναι πάντα ευπρόσδεκτη. Τις υπόλοιπες μέρες χτυπάει στις 7.15. Ο Χαβίτο ξύπνησε φρέσκος και ορεξάτος, έχοντας συμπληρώσει έναν 8ωρο γεμάτο ύπνο, αφού τα βράδια πριν τα παιχνίδια δεν συνιστώνται για ξενύχτι. (Για την ακρίβεια, κανένα βράδυ δεν είναι κατάλληλο για ξενύχτι όταν είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, όπως έλεγαν όλοι οι προπονητές του. Την τελευταία φορά που ο Ισπανός ξενύχτησε ήταν όταν είχε πιει κατά λάθος ληγμένο γάλα και τον πήγε αίμα όλη την νύχτα.)

Αφού έκανε ένα γρήγορο ντουζάκι, ετοίμασε πρωινό στα παιδιά και έστυψε πορτοκάλια για όλη την οικογένεια. Περιμένοντας στην κουζίνα τους υπόλοιπους να ξυπνήσουν και την τυρόπιτα να ζεσταθεί, συνέχισε τα μαθήματα Ελληνικών του επιβάλλοντας συχνά-πυκνά μικρές τιμωρίες στον εαυτό του γιατί δυσκολεύεται ακόμα να πει την λέξη “σεσημασμένος”.

Νωρίς το μεσημέρι, και αφού έπαιξε για δυο ώρες με τα παιδιά, έφτασε πρώτος στο χώρο συγκέντρωσης της ομάδας, 15 λεπτά πριν το καθορισμένο ραντεβού. Περιμένοντας τους υπόλοιπους να έρθουν έπαιξε μπάλα με τα πιτσιρίκια της περιοχής, δοκιμάζοντας σουτ μόνο με το αριστερό ώστε να το εξασκήσει καλύτερα. Στα αποδυτήρια του γηπέδου κι ενώ δίπλωνε τα ρούχα του με χάρη καμαριέρας σε πολυτελές ξενοδοχείο, ενημερώθηκε ότι θα ξεκινήσει βασικός στην κλασσική του θέση, δηλαδή μπροστά δεξιά όταν η ομάδα επιτίθεται και οπουδήποτε χρειαστούν γρήγορα, φιλότιμα και ακούραστα πόδια βοηθείας όταν αυτή αμύνεται.

Στην πρώτη και καλύτερη ευκαιρία που δημιούργησε ο Άρης στο παιχνίδι έκανε επίθεση κατά μέτωπο ολομόναχος, πέρασε τη μπάλα κάτω από τα πόδια του αμυντικού και από καλή θέση δεξιά και σημείο από το οποίο το 91% των ποδοσφαιριστών θα σημάδευε την απέναντι γωνία, αυτός στόχευσε στην πλευρά του τέρματος που ήταν ο τερματοφύλακας. Η μπάλα πήγε στη γωνία. Αλλά από την έξω πλευρά. Στην κερκίδα επανήλθαν τα γνωστά κοσμητικά επίθετα αγανάκτησης που τον συνοδεύουν σε κάθε αγώνα, εκτός απ’ αυτούς στους οποίους σκοράρει, όπως για παράδειγμα δέκα μέρες πριν.

Σε μια ομαδική ανάπτυξη πιο αργή και από επίθεση σκακιστή με προβλήματα μνήμης, ήταν ο μόνος που δημιούργησε κάτι που να μπορεί ο μέσος αθλητικογράφος να καταγράψει ως χαμένη ευκαιρία. Αφού συμμετείχε σε όλες τις καλές φάσεις που έκανε ο Άρης στο παιχνίδι – δηλαδή και στις τρεις -, στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων με σπρίντ πρόλαβε την κεφαλιά του Τσέζαρεκ, γύρισε τη μπάλα στην καρδιά της μικρής περιοχής και τα υπόλοιπα είναι δυο βαθμοί περισσότεροι στο δισάκι της ομάδας.

Μετά το τέλος του αγώνα κι ενώ καθάριζε με προσοχή τα παπούτσια του από τις πρασινάδες, κάποιοι παίκτες πρότειναν να πάνε για το χαλαρωτικό ποτάκι της νίκης. Ο Χαβίτο αρνήθηκε λέγοντας πως είναι κουρασμένος. Όταν αποχώρησαν όλοι, μάζεψε τα άπλυτα από τα αποδυτήρια και με την βοήθεια του Σόλωνα (του επιστάτη του γηπέδου) έβαλε πλυντήριο και σφουγγάρισε το πάτωμα στις ντουζιέρες. Αφού έγιναν όσες δουλειές έπρεπε να γίνουν, χαιρέτησε τον Σόλων, έκλεισε τα φώτα του γηπέδου και γύρισε βιαστικά στο σπίτι ώστε να προλάβει να ζεστάνει το γάλα των παιδιών πριν αυτά αποκοιμηθούν ακούγοντας τον να τους λέει κλασσικά παραμύθια. Στα Ελληνικά.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα κι αφού βοήθησε τη γυναίκα του στο πλύσιμο των πιάτων, αποκοιμήθηκε κάνοντας όνειρα πως βελτιώνει το ατομικό του ρεκόρ στα 0-100 μέτρα, κοντρολάροντας μόνο με το αριστερό.  Μια ακόμα μέρα γεμάτη επαγγελματική υπευθυνότητα πέρασε στην ιστορία.