Μια εικόνα, δυο κόσμοι

(Ντέιρ Αλ Ζορ, ανατολική Συρία | Φωτογραφία: Khalil Ashawi/Reuters)

Έξω από τα πλαίσια του αγωνιστικού χώρου, πλαίσια που ορίζονται από κάποιες γραμμές που δεν υπάρχουν οπτικά αλλά που κάθε άνθρωπος που έχει παίξει μια φορά στη ζωή του μπάλα σε ένα δρόμο ή μια αλάνα ξέρει ότι υπάρχουν νοητικά στο μυαλό αυτών που συμμετέχουν στο παιχνίδι, ένας άσχημος και απογοητευτικός κόσμος, η καταστροφή, κάποια διαλυμένα κτίρια, η αίσθηση του θανάτου, ένας κλειστός δρόμος, μια κατεστραμμένη χώρα που εδώ και τρία χρόνια βιώνει έναν απίστευτο εμφύλιο στον οποίο έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 146.000 άνθρωποι. Μέσα στα πλαίσια του αγωνιστικού χώρου, ενός αγωνιστικού χώρου χωρίς προσεγμένο χορτάρι, δοκάρια, δίχτυα και λοιπές πολυτέλειες, ένας όμορφος και ξέγνοιαστος κόσμος, τρία δραστήρια παιδιά, το χαμόγελο του πιτσιρικά που ξεχωρίζει ακόμα κι από απόσταση, το κυνηγητό μιας μπάλας, παιχνίδι, ζωντάνια. Όλη η ομορφιά, η δυναμική και η σπουδαιότητα αυτού του απλού παιχνιδιού που ονομάζεται ποδόσφαιρο σε μια εξίσου απλή φωτογραφία δρόμου.