Παίξανε σαν λιοντάρια

Προσπαθούσα πάντα να καταλάβω αυτούς τους τύπους στα τηλεοπτικά κανάλια με τα ντοκιμαντέρ που τα παρατούσαν όλα και ζούσαν με το νερό της βροχής που μάζευαν πάνω από τα φύλλα ενός δηλητηριώδους φυτού ή που δίνανε μάχες σώμα με σώμα με έναν κροκόδειλο για τα μάτια μιας όμορφης πιτσιλωτής πέστροφας του Αμαζονίου. Περισσότερο δε ακόμα κάποιους τύπους που είναι γητευτές διαφόρων ζώων, όπως εκείνο τον καημένο που πήγε άδοξα από το σελάχι και μου διαφεύγει το όνομά του. Ένας τέτοιος παλαβός τύπος είναι ο Κέβιν ο Ρίτσαρντσον με το όνομα, που έχει αφοσιώσει τη ζωή του σε διάφορες μεγάλες γάτες, κυριότερη των οποίων είναι το λιοντάρι.

Ο Κέβιν συχνά ζει, κοιμάται και τρώει με λιοντάρια (με τη σημείωση ότι είναι λιοντάρια που τα γνωρίζει ο ίδιος και τα έχει μεγαλώσει από μικρά και όχι το random άγριο λιοντάρι που θα περάσει από τη γειτονιά) και το γεγονός αυτό έσπεσε να εκμεταλλευτεί η εταιρεία Φαν Γκιλς που είναι ο επίσημος προμηθευτής ρουχισμού (μη αθλητικού) των Οράνιε για το Μουντιάλ. Μια που η εθνική Ολλανδίας έχει σήμα το λιοντάρι, ο σπόνσορας αφού στήριξε τη διάσωση των λιονταριών αποφάσισε να γυρίσει ένα βιντεάκι στο οποίο ο Κέβιν εκτός των άλλων αποφασίζει να παίξει και λίγη μπάλα με μερικά λιοντάρια ντυμένος στην τρίχα φορώντας Φαν Γκιλς κοστούμι. Γεγονός που αυτόματα σε κάνει να πιστεύεις ότι ένα τάκλιν από τον Ντε Γιονγκ ίσως να μην είναι ότι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί.