Φάγαμε γκολ, δώσαμε ξύλο
Οι ποδοσφαιρικοί καβγάδες μεταξύ Βραζιλιάνων και Αργεντινών δεν είναι λίγοι, ειδικά στο παρελθόν. Σε μια τέτοια ιστορία θα ταξιδέψουμε σήμερα, στο μακρινό πλέον 1995 και στο θεσμό του Σουπερκόπα Λιμπερταδόρες. Προσοχή, το Σουπερκόπα Λιμπερταδόρες δεν είναι ούτε Λιμπερταδόρες, ούτε Σούπερ Καπ της Ν. Αμερικής. Το «δικό μας» Σούπερ Καπ λέγεται Ρεκόπα Σουνταμερικάνα. Και στην ερώτηση «τι ήταν τότε το Σουπερκόπα Λιμπερταδόρες ρε μάστορα;», η απάντηση είναι: «μια επίσημη διοργάνωση της CONMEBOL που γινόταν με τη συμμετοχή παλιότερων νικητών του Λιμπερταδόρες». Κι αν κάποιος πονηρός αναγνώστης μας ρωτήσει: «μα αν έπαιρνε μια καινούρια ομάδα το Λιμπερταδόρες, άλλαζαν οι ομάδες;», η απάντηση είναι «φυσικά, οι διοργανωτές κάθε χρόνο άλλαζαν μορφή στη διοργάνωση». Αν και το θέλω πολύ, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες (τις κρατάμε για άλλη φορά) και θα συνεχίσω με την ίδια την ιστορία.
Το 1995 λοιπόν, ξεκινήσαμε με 17 ομάδες και στα προκριματικά βρέθηκαν αντιμέτωπες η Βέλεζ Σάρσφιλντ από την Αργεντινή (που υπό τον Κάρλος Μπιάνκι είχε κατακτήσει το Λιμπερταδόρες το 1994 και προστέθηκε ως 17η) κι η βραζιλιάνικη Φλαμένγκο. Οι Βραζιλιάνοι είχαν μια σούπερ τριάδα μπροστά με Σάλβιο Μπορτολίνι (που πήγε στη συνέχεια στη Ρεάλ), τον αγαπημένο Ρομάριο και τέλος τον Εντμούντο. Οι Βραζιλιάνοι παίρνουν σημαντικό πλεονέκτημα, καθώς κερδίζουν εκτός έδρας με 2-3 και περιμένουν τη Βέλεζ στη ρεβάνς. Εκεί με ένα γκολ από τον καθένα της σούπερ αυτής τριάδας, καθαρίζουν το ματς με 3-0. Ο Εντμούντο, με παρατσούκλι “Το Ζώο” (σίγουρα όχι επειδή ήταν ένα χνουδωτό κουταβάκι) προκαλεί τους Αργεντινούς. Φιλάει το χορτάρι, κάνει κινήσεις και λέει διάφορα λογάκια.
Μαγικές στιγμές νοτιοαμερικάνικης τρέλας (ο καβγάς και το ξύλο μετά το 1.15)
Στην απέναντι πλευρά βρίσκεται μεταξύ άλλων ο αμυντικός Φλάβιο Σαντονά. Ο Σαντονά είχε έρθει σε αρκετές μονομαχίες με τον Εντμούντο κατά τη διάρκεια του αγώνα και σίγουρα δεν ήταν πολύ ικανοποιημένος από την απόδοσή του. Οι κινήσεις του Εντμούντο τον έκαναν να χάσει κάθε ίχνος ψυχραιμίας. Κάπως έτσι, βρίσκεται σε μια φάση να μαρκάρει τον Εντμούντο λίγο κάτω από τη σέντρα. Ο Βραζιλιάνος είχε όρεξη για τσαλιμάκια. Ο Σαντονά όχι. Του έριξε μια καλή αγκωνιά στο πρόσωπο, ο Εντμούντο σωριάστηκε κάτω και προς έκπληξη όλων, ο Ουρουγουανός διαιτητής Ερνέστο Φιλίπι δεν έδωσε καν φάουλ. Ο Φιλίπι θα διαιτήτευε μερικά χρόνια το ιστορικό Αργεντινή-Κολομβία 0-5, όταν κι ο αστικός μύθος λέει ότι παρακαλούσε τους Κολομβιανούς να βάλουν “κι άλλο γκολ σε αυτούς τους π..τάνας γιους”, εννοώντας τους Αργεντίνους.
Η φάση συνεχίστηκε, με τον Αργεντίνο σπίκερ (τον αγαπημένο Μαριάνο Κλος) να λέει: “Μπράβο Τσίνο, ένα δεξί κροσέ ή ένα αριστερό ποτέ δεν έβλαψε κανέναν” και τα λόγια να αποδεικνύονται προφητικά. Κι αυτό, γιατί η φάση ναι μεν συνεχίστηκε, αλλά Εντμούντο και Σαντονά άρχισαν μια κοκορομαχία. Την ώρα που η βραζιλιάνικη τηλεόραση έδειχνε την επίθεση των παικτών της Βέλεζ, ο Εντμούντο έδειξε το σκορ με τα τρία δάχτυλά του και έριξε μια σφαλιαρίτσα στον Σαντονά. Ο Σαντονά απάντησε με μια δικιά του σφαλιαρίτσα και στη συνέχεια έδωσε μια μεγαλοπρεπή γροθιά που σώριασε τον Εντμούντο. Το τι έγινε από εκεί και πέρα μπορεί να το φανταστεί κανείς και να το δει στο βίντεο. Ο Ρομάριο έτρεξε και κλώτσησε τον Σαντονά σαν τον Τζάκι Τσαν, αστυνομικοί (κρατώντας κάτι ματσούκια), παίκτες, προπονητές και… διάφοροι περαστικοί έμπλεξαν σε έναν κλασικό βραζιλιανοαργεντίνικο καβγά στο γήπεδο (όπως γράφει κι ένας θεούλης στα σχόλια του παραπάνω βίντεο, το πιο περίεργο είναι ότι ο νευρικός Τσιλαβέρτ, τότε τερματοφύλακας της Βέλεζ, πήγε να χωρίσει και όχι να πλακωθεί).
Μια από τις κορυφαίες στιγμές τεχνικής του Ρομάριο
Όπως ήταν αναμενόμενο, το παιχνίδι διακόπηκε. Ο Ρομάριο έκανε δηλώσεις του στιλ: “όταν παίζεις με τους Αργεντίνους πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα”, ενώ ο Σαντονά είπε: «Κάθε ποδοσφαιριστής πρέπει να αναγνωρίζεται για κάτι, είτε για καλό, είτε για κακό». Μέσα στο χαμό φυσικά είχαμε και… παράπλευρες απώλειες. Ο αναπληρωματικός επιθετικός Αλοΐσιο έριξε μια μπουνιά σε έναν Αργεντινό, εκείνος έσκυψε και τελικά την έφαγε ο αμυντικός της Φλαμένγκο Κλαούντιο που μελάνιασε. Πολύ δυνατές ήταν κι οι δηλώσεις του Βραζιλιάνου προπονητή Γουάσινγκτον Ροντρίγκες που μέσες άκρες είπε κάτι σε στιλ: “Τους κερδίσαμε στην μπαλίτσα και το έριξαν στο ξύλο, αν θέλουν να παίξουμε κι άλλο, να παίξουμε. Αν θέλουν να παίξουμε ξύλο, μπορούμε να παίζουμε ξύλο μέχρι το πρωί”. Φήμες ότι έγινε αργότερα γενικός γραμματέας του ΟΗΕ δεν επιβεβαιώνονται.
Ο διαιτητής δεν απέβαλλε κανέναν, αλλά η Ομοσπονδία τιμώρησε τους παίκτες έτσι κι αλλιώς. Ρομάριο και Εντμούντο έχασαν τα δυο επόμενα παιχνίδια της Φλαμένγκο στη διοργάνωση κι ο Σαντονά έφαγε δέκα αγωνιστικές. Ο Εντμούντο χρειάστηκε να μείνει αρκετή ώρα ακόμα στο Μαρακανά πάντως, καθώς είχε κληρωθεί για έλεγχο αντιντόπινγκ και από τον μεγάλο ενθουσιασμό του δεν μπορούσε να δώσει δείγμα. Περήφανος πάντως κι αυτός δήλωσε: “το βασικό είναι ότι τους κερδίσαμε και στο ξύλο”. Χρόνια αργότερα, ο Σαντονά έδωσε συνέντευξη στο TyC και δήλωσε: «Δεν μετάνιωσα για τίποτα, αν γινόταν ξανά, θα έκανα το ίδιο. Με τον Εντμούντο το σκορ είναι 1 υπέρ μου και 1 κατά μου. Υπέρ μου είναι ότι τον χτύπησα μέσα στη Βραζιλία, κατά μου ότι τον χτύπησα από πίσω. Θα ήθελα να τον είχα χτυπήσει από μπροστά». Οι οπαδοί της Βέλεζ πάντως, έκαναν γκράφιτι τη στιγμή και την απαθανάτισαν, όπως φαίνεται στην αρχική φωτογραφία του κειμένου. Ο Σαντονά συνέχισε την καριέρα του και έμεινε (πέρα από τις αμυντικές του ικανότητες) αξέχαστος και για ένα άλλο συμβάν. Το 1998 σε ένα Βέλεζ-Ράσινγκ αποβλήθηκε στο 38′ με απευθείας κόκκινη για ένα φάουλ. Αποχωρώντας προς τα αποδυτήρια και παρ’ ότι οι περισσότεροι οπαδοί τον χειροκροτούσαν, ένας τον έβρισε. Ο Σαντονά πήγε στα αποδυτήρια, άλλαξε ρούχα, βγήκε ξανά έξω σαν κύριος, πήγε στην εξέδρα και έριξε μια μεγαλοπρεπή γροθιά στον οπαδό.
