H οντισιόν του Ρονάλντο για τη Γιουνάιτεντ
“Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα που μου έριξε λίγο πριν γίνει η σέντρα εκείνου του φιλικού. Με κοίταξε στα μάτια και ήταν σαν να μου έλεγε «είμαι πανέτοιμος γι’αυτή την οντισιόν»”
Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε πριν από λίγες μέρες ο Τζον Ο’ Σέι το κείμενο του στη Daily Mail. Ένα κείμενο που γράφτηκε με αφορμή την επιστροφή του Κριστιάνο Ρονάλντο στην Πρέμιερ Λιγκ και στο οποίο κατέγραφε τις μνήμες του από εκείνη τη μέρα που ο Πορτογάλος συστήθηκε για πρώτη φορά στους παίκτες αλλά και τους φιλάθλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω, δεν υπάρχει κανένας πιο κατάλληλος για να μιλήσει για εκείνο το παιχνίδι από τον Ιρλανδό αμυντικό.
Ταξιδεύουμε πίσω στις 6 Αυγούστου του 2003. Στα πλαίσια των εγκαινίων του νέου της γηπέδου η Σπόρτινγκ Λισαβόνας υποδέχεται τη Γιουνάιτεντ σε ένα φιλικό που αντιμετωπίζεται από τους Πορτογάλους σαν μια τεράστια γιορτή. Το γήπεδο είναι κατάμεστο ενώ πριν από τη σέντρα ο κόσμος απολαμβάνει ένα εντυπωσιακό τελετουργικό. Λίγες ημέρες πριν ο σύλλογος έχει πουλήσει ένα από τα μεγάλα αστέρια της, τον Ρικάρντο Κουαρέσμα, στη Μπαρτσελόνα αλλά οι φίλαθλοι έχουν λόγους να ανυπομονούν για τη νέα σεζόν αφού στον πάγκο της ομάδας κάθεται πλέον ο Φερνάντο Σάντος, που είχε μόλις επιστρέψει στην Πορτογαλία μετά το πέρασμα του από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό.
Ο βασικός λόγος που η φυγή του ανερχόμενου Κουαρέσμα δεν συνοδεύτηκε από έντονες οπαδικές αντιδράσεις ήταν ένας άλλος πιτσιρικάς που στα 18 του μετρούσε ήδη μια γεμάτη σεζόν με τη φανέλα της ομάδας. Όπως αποκάλυψε πολλά χρόνια αργότερα ο Σάντος, η προετοιμασία του και η τακτική μελέτη του εκείνο το καλοκαίρι βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό πάνω στον Κριστιάνο Ρονάλντο που θα αγωνιζόταν στα αριστερά της επίθεσης σε ένα σύστημα 4-3-3. Τα σχέδια του Σάντος για εκείνη τη χρονιά τελικά πήγαν περίπατο εκείνο το ζεστό βράδυ του Αυγούστου.
Αν στην πλευρά των Πορτογάλων υπήρχε ενθουσιασμός και ανυπομονησία για το μεγάλο φιλικό, σε αυτή των Άγγλων το κλίμα ήταν ακριβώς το αντίστροφο. Η Γιουνάιτεντ προερχόταν από μια ατέλειωτη καλοκαιρινή περιοδεία, είχε παίξει τις προηγούμενες εβδομάδες πολλά μαζεμένα φιλικά στις ΗΠΑ και είχε κάνει αμέτρητα χιλιόμετρα με μοναδικό στόχο να διευρύνει το brand της σε ένα νέο κοινό. “Το παιχνίδι στη Λισαβόνα ήταν σαν ένας πόνος στην πλάτη, γιατί εκείνη τη στιγμή το μόνο που θέλαμε ήταν να γυρίσουμε επιτέλους σπίτια μας” σχολίασε σχετικά ο Γκάρι Νέβιλ ενώ ο αδερφός του, Φιλ, συμπλήρωσε: “Φτάσαμε αργά το βράδυ στην πόλη και είχαμε όλοι τζετ λαγκ. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να κοιμηθώ με τίποτα, βγήκα να περπατήσω στο ξενοδοχείο και εκεί συνάντησα άλλους 4-5 συμπαίκτες μου με το ίδιο πρόβλημα”.
Το φιλικό ήταν μια ακόμα υποχρέωση που έπρεπε να βγει, μια ταλαιπωρία που όμως αποδείχτηκε ευεργετική για το μέλλον του συλλόγου. “Aν και φτάσαμε στο γήπεδο εξαντλημένοι, ο προπονητής είχε διαλέξει μια δυνατή ενδεκάδα. Θυμάμαι ότι εκείνη τη μέρα έκανε ντεμπούτο και ο Τζεμπά-Τζεμπά. Κανένας όμως δεν μας είχε αναφέρει τον Ρονάλντο, ούτε υπήρχε κάποια κουβέντα γι’αυτόν πριν το παιχνίδι” δήλωσε ο Ριο Φέρντιναντ. Η άγνοια κράτησε μόνο μερικά λεπτά.
Από τις πρώτες κιόλας επιθέσεις των Πορτογάλων έγινε κατανοητό από όλους πως ο Σάντος είχε ζητήσει από τους παίκτες του να τροφοδοτούν συχνά την αριστερή πλευρά. Ο άτυχος της όλης υπόθεσης ήταν ο Τζον Ο’Σέι, που εκείνο το βράδυ είχε κληθεί να καλύψει τη θέση του δεξιού μπακ. “Ευτυχώς για μένα έπαιζα στα αριστερά της άμυνας, γιατί ο Ο’Σει που έπαιζε δεξιά είχε σε όλο το παιχνίδι μια έκφραση απόγνωσης”, δήλωσε ο Κουίντον Φόρτσουν. Ο αδύνατος Πορτογάλος με τις ξανθιές ανταύγειες (“τον κοροϊδεύαμε συνέχεια για τις στιλιστικές του προτιμήσεις και η αλήθεια είναι ότι τον ενοχλούσε πολύ” είχε αποκαλύψει ένας συμπαίκτης του) έκανε κυριολεκτικά πάρτι από τα αριστερά, συνδυάζοντας την ταχύτητα του με μια ποικιλία από ντρίπλες και κολπάκια με τη μπάλα, και ανάγκασε αρκετές φορές τον Ο’Σει να τον σταματήσει με κάπως… άγαρμπους τρόπους, που περιλάμβαναν ακόμα και το επίμονο κράτημα φανέλας.
Οι δυο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια στο ημίχρονο με το σκορ στο 1-0 υπέρ των Πορτογάλων. Τα όσα ακολούθησαν εκεί έχουν περάσει πλέον στη σφαίρα του μύθου, αφού τα επόμενα χρόνια αρκετοί παίκτες μνημόνευσαν σε συνεντεύξεις τους την κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο Ο’Σέι μετά από τα πρώτα εφιαλτικά 45 λεπτά. “Στο ημίχρονο ο Ο’Σέι έμοιαζε λες και χρειαζόταν άμεσα μια φιάλη οξυγόνου. Ήταν κομμάτια. Του κάναμε πλάκα ότι πρέπει στο δεύτερο ημίχρονο να τον πλησιάσει λίγο περισσότερο και δεν είχε κουράγιο να μας απαντήσει” αποκάλυψε ο Φέρντιναντ ενώ ο Ρόι Κιν το τράβηξε ακόμα περισσότερο λέγοντας πως ο Ιρλανδός αμυντικός χρειάστηκε ακόμα και γιατρό γιατί ένιωθε ζαλάδες. Ο ίδιος ο Ο’Σέι επιμένει πως όλα αυτά είναι υπερβολές και ότι ποτέ δεν χρειάστηκε ειδική φροντίδα για να συνέλθει αλλά επιβεβαιώνει πως είχε περάσει δύσκολα και πως πράγματι όταν τελικά έγιναν συμπαίκτες το πρώτο πράγμα που είπε στον Πορτογάλο ήταν πως του χρωστάει προμήθεια για την ολοκλήρωση της μεταγραφής του.
Για καλή του τύχη στις αρχές της επανάληψης ο Φέργκιουσον τον αντικατέστησε με τον νεαρό Μαρκ Λιντς που προσπαθούσε ακόμα να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Η αλλαγή αντιπάλου δεν επηρέασε ιδιαίτερα τον κεφάτο Ρονάλντο που συνέχισε απτόητος τις κούρσες του, προκαλώντας συχνά ρήγματα στη δεξιά πλευρά των Άγγλων. Η Σπόρτινγκ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την κούραση και την οφθαλμοφανέστατη αδιαφορία της Γιουνάιτεντ, επικράτησε εύκολα με 3-1 και ολοκλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο εκείνη τη γιορτινή μέρα. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και το γκολ των φιλοξενούμενων στα τελειώματα του αγώνα μπήκε από Πορτογάλο, αφού ο Ούγκο έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του μετά από μια σέντρα του Σόλσκιερ. Το πιο παράδοξο από όλα είναι πως ο Κριστιάνο κέρδισε την προσοχή όλων χωρίς να σκοράρει και χωρίς να δώσει κάποια ασίστ.
Η εμφάνιση του ήταν τόσο καλή που αυτά τα 90 λεπτά φιλικού χαρακτήρα άλλαξαν τον προγραμματισμό και των δυο ομάδων για τη νέα σεζόν, αφού κανένα σενάριο ως τότε δεν έλεγε πως ο παίκτης δεν θα παραμείνει εκείνη τουλάχιστον τη χρονιά στη Λισαβόνα. Ο Φέργκιουσον μαζί με τον διευθύνων σύμβουλο της ομάδας, Πίτερ Κένιον, ζήτησαν να συναντηθούν ξανά (είχε προηγηθεί μια γενική κουβέντα το μεσημέρι της ίδιας μέρας στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε η Σπόρτινγκ) με τη διοίκηση των Πορτογάλων και εκεί τους ανακοίνωσαν την απόφαση τους να κλείσουν άμεσα τον Ρονάλντο. Με τους παίκτες του να περιμένουν υπομονετικά στο πούλμαν για να επιστρέψουν στο ξενοδοχείο, ο Σερ Άλεξ μέσα στα γραφεία του γηπέδου πίεζε τις δυο πλευρές να βρουν μια φόρμουλα ώστε να ολοκληρωθεί η μεταγραφή το συντομότερο δυνατόν.
Σε αντίθεση μάλιστα με την επιθυμία των περισσότερων εμπλεκόμενων, που ήθελαν να παραμείνει ο Ρονάλντο ένα χρόνο δανεικός στη Σπόρτινγκ για να “ωριμάσει κι άλλο”, ο Φέργκιουσον είχε ήδη πειστεί πως ο νεαρός ήταν πανέτοιμος για την Πρέμιερ Λιγκ. Ανάμεσα σε αυτούς που δεν το είχαν καταλάβει συγκαταλέγεται και ο ίδιος ο Κριστιάνο, που έμαθε για τα σχέδια του Σκωτσέζου αφού είχε υπογράψει το συμβόλαιο του! “Μα δεν έχω φέρει καν ρούχα μαζί μου, πίστευα ότι θα επιστρέψω στη Λισαβόνα” ήταν ένα από τα σχόλια που έκανε αλλά στο μυαλό του προπονητή του όλα είχαν πάρει το δρόμο τους. Ήταν πεπεισμένος πως είχε βρει τον επόμενο μεγάλο σταρ του. Τη μέρα της παρουσίασης, στη διαδρομή για το Όλντ Τράφορντ, ρώτησε τον Κριστιάνο ποιο νούμερο θέλει. Αυτός του απάντησε διστακτικά ότι δεν έχει πρόβλημα να φορέσει ξανά το 28 που φορούσε και στην Πορτογαλία. Ο Φέργκιουσον διαφώνησε και τον ενημέρωσε πως έχει ένα καλύτερο, πιο ‘βαρύ’ νούμερο γι’αυτόν. Λίγη ώρα αργότερα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παρουσίαζε το νέο της 7αρι.
Αν και συχνά αναφέρεται πως οι Άγγλοι έμαθαν τον Ρονάλντο από εκείνο το παιχνίδι, η αλήθεια είναι πως ο Φέργκιουσον και οι άνθρωποι του ήξεραν τα πάντα για τον νεαρό εξτρέμ, αφού ο Πορτογάλος βοηθός του Σερ Άλεξ, Κάρλος Κεϊρόζ, τον παρακολουθούσε από τα 16 του. Ο Φέργκιουσον είχε στείλει από το προηγούμενο καλοκαίρι έναν άλλο βοηθό του να τσεκάρει κι αυτός τις ικανότητες του παίκτη και είχε πειστεί πως μέσα στα επόμενα χρόνια η Γιουνάιτεντ θα πρέπει να κινηθεί για την απόκτηση του. Δεν ήταν όμως η μόνη.
Από την αρχή του 2003 ο περιβόητος Χόρχε Μέντες γυρνούσε όλη την Ευρώπη ψάχνοντας τον κατάλληλο προορισμό για τον ταλαντούχο πελάτη του. Η λίστα των ομάδων που συζήτησαν ή και συμφώνησαν προφορικά μαζί του είναι πολύ μεγάλη. Από τη Μπαρτσελόνα, που τελικά προτίμησε τον Κουαρέσμα, και τη Λίβερπουλ, μέχρι τη Γιουβέντους, τη Βαλένθια και κυρίως την Άρσεναλ που σχεδόν τον έκλεισε κιόλας, όλες έφτασαν αρκετά κοντά στο να αποκτήσουν τον Πορτογάλο. Μικροδιαφωνίες για το πως θα ολοκληρωνόταν η μεταγραφή, τι προμήθεια θα έπαιρνε ο ατζέντης και τι ποσό θα εξυπηρετούσε τη Σπόρτινγκ εμπόδισαν την ολοκλήρωση της κι έτσι ελάχιστες μέρες μετά από εκείνο το φιλικό του Αυγούστου, ο Κριστιάνο Ρονάλντο υπέγραφε συμβόλαιο με τη Μάντσεστερ Γιουνάιεντ και τη συνέχεια την ξέρει όλος ο πλανήτης.
