Ο αντιφατικός γρίφος των οπαδών της Νιούκαστλ

Ας ξεκινήσουμε με τα απολύτως βασικά. Η Σαουδική Αραβία δημιουργήθηκε το 1932 ως απόλυτη Μοναρχία από τον Αμπντούλ Αζίζ έχοντας ως βάση το Σουνιτικό Ισλάμ. Με την άνοδο στην εξουσία του Μοχάμαντ Μπιν Σαλμάν, από το 2017 δηλαδή μέχρι και τις μέρες μας, έχουν υπάρξει αρκετές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, για αρχή, προς τις γυναίκες. Για παράδειγμα, μια γυναίκα μπορεί να βγάλει δίπλωμα οδήγησης χωρίς να χρειάζεται η άδεια του άντρα-κηδεμόνα της και παράλληλα αν μπει στο αυτοκίνητο για να οδηγήσει προς την ελευθερία της, προσπαθώντας να φύγει από τον άντρα της επειδή αυτός την βασανίζει, η αστυνομία έχει το δικαίωμα να την βγάλει από το αμάξι και, χωρίς πολλά-πολλά, να την «επιστρέψει» σε αυτόν, χωρίς να ενδιαφερθεί για τη συνέχεια. Υπάρχουν επίσης κινηματογράφοι και μπορούν να γίνουν ποπ συναυλίες, όπως υπάρχουν και μεικτοί χώροι διασκέδασης για άντρες και γυναίκες, ασχέτως αν οι περισσότεροι πατεράδες δεν πρόκειται να πάρουν ποτέ τις κόρες τους εκεί μιας και θεωρείται αμαρτία να βρίσκονται στον ίδιο χώρο με άντρες. Επίσης έχει μπει μέτρο στον τρόπο δράσης της θρησκευτικής αστυνομίας. Μπορεί να μας φαίνεται περίεργο αλλά υπάρχει κι απ’ αυτό. Από τη μέρα μάλιστα που η FIFA επέτρεψε στις γυναίκες να φορούν την χιτζάμπ στις διοργανώσεις της, πραγματοποιήθηκαν τα πρώτα τουρνουά γυναικών σε ποδόσφαιρο, και μπάσκετ, με πολλά κορίτσια που αγαπούν κυρίως το ποδόσφαιρο να ονειρεύονται ακόμα και μια κανονική λίγκα ποδοσφαίρου. Ακούγεται, και είναι, υπέροχο αν αναλογιστούμε πως μέχρι πριν μερικά χρόνια ένα κορίτσι δεν είχε το δικαίωμα να δει ποδόσφαιρο ούτε μέσα στο ίδιο του το σπίτι, την ίδια ώρα που ο πατέρας του με τους γιούς του χάζευε έναν αγώνα στην τηλεόραση αναλύοντας τακτικές. Ας πούμε πως όλα μέχρι εδώ είναι καλά, που δεν είναι, αλλά ας το πούμε.

Το 1971 ιδρύθηκε από τον Φαϊζάλ το Public Investment Fund, γνωστότερο ως PIF. Το διοικητικό συμβούλιο της χώρας δηλαδή με ηγέτη πλέον τον Πρίγκηπα Μπιν Σαλμάν που εδώ και λίγο καιρό έχει μπει για τα καλά στα χείλη των περισσοτέρων που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, και με την Πρέμιερ Λιγκ, μιας και η Νιούκαστλ ανήκει εδώ και μερικές εβδομάδες στο PIF. Αποτέλεσμα αυτής της αγοράς είναι να κινητοποιηθεί ένα μεγάλο κομμάτι της LGTB κοινότητας για να διαμαρτυρηθεί. Αφορμή γι’ αυτό, για αρχή, στάθηκε ο Υπουργός Τουρισμού της χώρας Αχμέντ Ακέλ Αλ-Κατέμπ. Εξηγώ. Σύμφωνα με τον ίδιο η Σαουδική Αραβία μπορεί πλέον να δεχθεί επισκέπτες LGTB από κάθε γωνιά του πλανήτη. Την ίδια ώρα όμως που η κοινότητα της χώρας διώκεται για αυτό. Στη Σαουδική Αραβία η ομοφυλοφιλία θεωρείται ως ψυχική ασθένεια και υπάρχουν ακόμα και καταγγελίες για προσπάθειες «γιατρειάς» Οργουελικού χαρακτήρα σε νοσοκομεία, που μοιάζουν με φυλακές, της χώρας. Ειλικρινά μου είναι δύσκολο να μεταφέρω λεπτομέρειες. Μέσω της αγοράς της Νιούκαστλ λοιπόν, μιας ιστορικής ομάδας που ανήκει στο πιο προβεβλημένο πρωτάθλημα του πλανήτη, οι ακτιβιστές της χώρας βρίσκουν το κατάλληλο πάτημα ώστε να πιέσουν για να ακουστούν στο δυτικό κόσμο όλα αυτά τα περιστατικά καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσων ετών. Γιατί όμως τώρα; Η απάντηση βρίσκεται πιο κάτω.

Σε μια λίγκα που έχει πρωτοστατήσει -ορθώς- απαιτώντας ίδια δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους, έχοντας τη σημαία ισότητας του ουράνιου τόξου σε κάθε κερκίδα, είναι τουλάχιστον αστείο να βλέπεις οπαδούς αγγλικής ομάδας να χορεύουν στην κερκίδα χαρούμενοι, και μεθυσμένοι, έχοντας σημαίες της Σαουδικής Αραβίας δίπλα σε αυτές του ουράνιου τόξου. «Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε αυτούς τους οπαδούς γιατί ίσως να μη γνωρίζουν», λέει γνωστός ακτιβιστής της χώρας, συμπληρώνοντας «Μπορούμε όμως, πολύ εύκολα κιόλας, να τους ενημερώσουμε για το θέμα». Φυσικά και η Πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στο Λονδίνο δεν έχει πάρει ακόμα καμία θέση για το θέμα όσο κι αν δέχεται καθημερινά ένα σωρό πιέσεις. Κάποιοι πανηγυρίζουν που η ομάδα τους εξαγοράστηκε από μια χώρα, διαδηλώνοντας παράλληλα για ισότητα ανάμεσα σε όλους της ανθρώπους, ενώ η ίδια χώρα έχει οδηγήσει ακόμα και στη θανατική καταδίκη ανθρώπους λόγω της σεξουαλικότητάς τους. Εδώ έρχεται ένα μεγάλο ερώτημα. Μπαίνει τόσο πάνω από την ιδεολογία του καθενός αυτός ο πλούσιος που «τρέχει» την ομάδα μας και ξέρουμε πως άμα του πάμε κόντρα και φύγει η ομάδα μπορεί να ζήσει «μαύρες» μέρες; Η απάντηση έχει δοθεί εδώ και πολλά χρόνια σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Εξαιρέσεις υπάρχουν αλλά -δυστυχώς- είναι πάντα η μειοψηφία.

Φωτογραφία του 2017

Την ίδια ώρα που εκατοντάδες καταπιεσμένες φωνές ζητούν ισότητα και ελευθερία και η συνιδιοκτήτρια της Νιούκαστλ, Αμάντα Στέιβλι, εγγυάται τη στήριξη της ομάδας στην LGTB κοινότητα, όπως αρμόζει δηλαδή να κάνει κάθε υγιής οργανισμός εντός και εκτός αθλητισμού, στη Σαουδική Αραβία, που της ανήκει πλέον η Νιούκαστλ, κάποιος άνθρωπος μπαίνει σε φαρμακευτική αγωγή και βασανίζεται ψυχικά και σωματικά για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Πόσο αντιφατικό είναι αυτό στο σύγχρονο και «πολιτισμένο» κόσμο που ζούμε θεωρώ πως δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση. Ποιος μπορεί να το αλλάξει, εκτός των οπαδών; Πολλοί μπορούν να το κάνουν, απλά οι οπαδοί μπορούν να γίνουν για μία ακόμα φορά οι μπροστάρηδες σε ακόμα μια αλλαγή. Έστω σε μια προσπάθεια για αλλαγή που ίσως αποτύχει. Αν σηκώσουμε απλά τη σημαία του ουράνιου τόξου, και του κάθε συμβόλου υποστήριξης σε κάτι που αξίζει να προστατευτεί, την ίδια ώρα που χαιρόμαστε για τα χρήματα αυτών που δε σέβονται αυτό το σύμβολο, τότε  δεν ξέρουμε και σε τι πιστεύουμε. Αν, από την άλλη, πιέσουμε, ως οπαδοί, την Πρέμιερ Λιγκ, και τον κάθε δυνατό οργανισμό που θέλει τον «πελάτη» του ευχαριστημένο, για να πιέσει με τη δική της σειρά τις αρμόδιες αρχές της Σαουδικής Αραβίας, και όχι μόνο, βλέποντας και πίσω από τα χρήματα την κάθε μορφής καταπίεση τότε ίσως αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Ακούγεται ουτοπικό και ρομαντικό; Σίγουρα ναι. Ίσως όμως και να μην είναι.

Αφορμή για το κείμενο στάθηκε το βίντεο «Risking Death to Tell the Truth» του καναλιού Tifo Football και βοήθησε επίσης αρκετά και η συνέντευξη της Ασουσρί Ναντέ σε μια νεαρή φίλη του ποδοσφαίρου από τη Σαουδική Αραβία που έχει ως όνειρο, εκτός του να παίξει κάποτε ποδόσφαιρο, να ζήσει ελεύθερη. Το τελευταίο είναι και το πιο σημαντικό.