Ντέιβιντ Γουίαρ: Ο τροχός στον άξονα της Μπράιτον

Ο προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής είναι σαν δύο τροχοί στον ίδιο άξονα. Αν ο ένας από τους δύο τροχούς λείπει, δεν μπορείς να πας πουθενά. Αυτή είναι μία πραγματικότητα στο ποδόσφαιρο των ημερών μας και μία μεγάλη αλήθεια. Οι εποχές άλλωστε που στον πάγκο κάθε ομάδας υπήρχαν οι αναπληρωματικοί, ο προπονητής και ο βοηθός του και φυσικά ο γιατρός της ομάδας, ανήκουν στο παρελθόν, δίνοντας την θέση τους σε ένα άκρως «επιστημονικό» επιτελείο που δέχεται συνεχώς πληροφορίες, για τα πάντα, κάνοντας ευκολότερο το έργο του εκάστοτε προπονητή την ώρα της προπόνησης και φυσικά την ώρα των αγώνων. Ο τεχνικός διευθυντής από την άλλη, είναι ουσιαστικά αυτός που «τρέχει» τον οργανισμό. Έχει λόγο στα πάντα, από τη γνώση της ποδοσφαιρικής τακτικής και τη διαχείριση προσωπικοτήτων, σε όλες τις ηλικιακές κλίμακες, μέχρι τον μεταγραφικό σχεδιασμό και φυσικά το πλάνο που πάνω του θα δουλέψει η βελτίωση και η εξέλιξη (ατομική και ομαδική) για να πετύχει η ομάδα τους στόχους της. Αν ο προπονητής είναι το μυαλό που καθοδηγεί και εμπνέει τους ποδοσφαιριστές του, ο τεχνικός διευθυντής είναι η καρδιά που δίχως αυτή δεν μπορεί τίποτα να λειτουργήσει, βοηθώντας το μυαλό να δουλέψει πιο καθαρά.

Η διακοπή των εγχώριων πρωταθλημάτων για τα παιχνίδια των εθνικών και το εξαιρετικό ξεκίνημα της Μπράιτον, σε συνέχεια της τρομερής περσινής της σεζόν, είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από το τεχνικό τιμ των «γλάρων» και τον Ρομπέρτο Ντε Τζέρμπι κάνοντας εξαιρετική δουλειά ως τεχνικός διευθυντής μιας ομάδας που αποτελεί υπόδειγμα ως τον τρόπο λειτουργίας της εντός κι εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Ο εν λόγω κύριος δεν είναι άλλος από τον Ντέιβιντ Γουίαρ και είναι αυτός που «τρέχει» την ομάδα από τον Μάιο του 2022 όταν μετά από πέντε μήνες ως υπηρεσιακός, παίρνοντας τη θέση του Νταν Άσγουορθ που έφυγε για τη Νιουκάστλ, υπέγραψε κανονικό συμβόλαιο με την ομάδα του Τόνι Μπλουμ. Ο Γουίαρ ξεκίνησε να εργάζεται στα τμήματα υποδομής της Μπράιτον τον Απρίλιο του 2019 και οι πρώτες του αρμοδιότητες ήταν να παρακολουθεί την εξέλιξη των νεαρών παικτών που είχαν δοθεί δανεικοί σε χώρες εκτός Αγγλίας. Η εξαιρετική δουλειά του τον ανέβασε επίπεδο στην ιεραρχία της ομάδας φέρνοντάς τον στην πρώτη ομάδα, την «κανονική» έχοντας πλέον ρόλο κοντά στον Γκρέαμ Πότερ (προπονητή πριν τον Ντε Τζέρμπι) για θέματα τακτικής, βελτίωσης των παικτών και φυσικά ανάλυσης του αντιπάλου. Ο Γουίαρ άλλωστε δεν είναι κάποιος τυχαίος στο χώρο του ποδοσφαίρου μιας και υπήρξε για πολλά χρόνια επαγγελματίας σε υψηλό επίπεδο, αγωνιζόμενος ως κεντρικός αμυντικός με την Έβερτον, τους Ρέιντζερς της Γλασκώβης και φυσικά την Εθνική Σκωτίας αλλά και για τέσσερα χρόνια (σε μία σπάνια κίνηση για Βρετανό ειδικά τη δεκαετία του 1980) με το Κολέγιο Evansville στην Ιντιάνα, από το 1988 μέχρι το 1992. Ο ίδιος μάλιστα θεωρεί ως πολύ σημαντικό σχολείο το πέρασμά του από τις ΗΠΑ, παίζοντας ως νεαρός Σκοτσέζος «soccer», κάτι που από μόνο του ακούγεται αρκετά περίεργο, όχι για λόγους ποδοσφαιρικούς αλλά επειδή έμαθε πολλά για το οργανωτικό κομμάτι των σπορ και την αθλητική ψυχολογία που τον βοήθησαν από πολλή νεαρή ηλικία -σε συνδυασμό με το ταλέντο του- να δει το ποδόσφαιρο εντελώς διαφορετικά από αρκετούς συνομήλικούς του.

Ο Καϊσέδο πουλήθηκε στην Τσέλσι για 115 εκατομμύρια λίρες

Από το καλοκαίρι του 2017, τότε που η Μπράιτον δεν έχει βάλει στα ταμεία της ούτε μισή λίρα από πωλήσεις παικτών, μέχρι και τη μεταγραφική περίοδο που τελείωσε πριν λίγες μέρες η ομάδα του Ντέιβιντ Γουίαρ έχει καταφέρει να εξελιχθεί σε μία (ίσως και η κορυφαία) χρυσή μηχανή πώλησης παικτών, αγοράζοντας πολύ φθηνά και πουλώντας πολύ ακριβά, χωρίς να αλλάζει το αγωνιστικό της στιλ, καταφέρνοντας μάλιστα να το βελτιώνει χρόνο με τον χρόνο, μπαίνοντας για τα καλά πια δίπλα στις παραδοσιακές δυνάμεις του αγγλικού ποδοσφαίρου, τόσο βαθμολογικά όσο και αγωνιστικά, στρέφοντας παράλληλα πάνω της τα βλέμματα των ποδοσφαιρόφιλων ολόκληρης της Ευρώπης. «Είναι πάντα τιμητικό να έρχονται ομάδες με πλούσια ιστορία και τεράστια οικονομική επιφάνεια και να ζητούν να αγοράσουν δικούς μας παίκτες ειδικά όταν αυτοί οι παίκτες είναι νεαροί και άγνωστοι και προέρχονται από άλλες χώρες και πρωταθλήματα δίχως τη λάμψη της Πρέμιερ Λιγκ. Παίκτες που ουσιαστικά εμείς τους δημιουργήσαμε και είδαν την Μπράιτον ως σκαλοπάτι για το επόμενο βήμα». Λόγια του Γουίαρ χωρίς φυσικά να αναφερθεί στο σημαντικότερο που δεν είναι άλλο από το οικονομικό. Το πλάνο άλλωστε είναι αυτό: η Μπράιτον βρίσκει ταλέντα, τα αγοράζει πολύ φτηνά, παίρνει (σχεδόν) από όλους το 100%, τους ανεβάζει επίπεδο αγωνιστικά και μετά τους πουλάει στους πλούσιους του ποδοσφαιρικού πλανήτη ακόμα και 10 φορές πάνω από το πόσο που τους είχε αγοράσει. Την ίδια ώρα έρχονται άλλοι ποδοσφαιριστές, με παρόμοια χαρακτηριστικά, που μπαίνουν αμέσως στο σύστημα της ομάδας και λειτουργούν λες και βρίσκονται χρόνια στο Φάλμερ. Δεν είναι τυχαίο πως μετά τη φυγή του Πότερ, που είχε στην ομάδα από το 2019, για την Τσέλσι τον περασμένο Σεπτέμβριο, παίρνοντας μαζί του και πέντε μέλη του τεχνικού επιτελείου, και την έλευση του εξαιρετικού Ντε Τζέρμπι, η ομάδα όχι μόνο δεν έπεσε αγωνιστικά αλλά έγινε ακόμα καλύτερη, φτάνοντας να κερδίσει -για πρώτη φορά στην ιστορία της- το ευρωπαϊκό εισιτήριο για το Γιουρόπα Λιγκ. Αυτό φυσικά και πιστώνεται κατά μεγάλο ποσοστό στον Ντέιβιντ Γουίαρ (τους συνεργάτες του) και την εξαιρετική δουλειά που κάνει όλα αυτά τα χρόνια το τμήμα σκάουτινγκ.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Σε μία περίοδο που το ποδόσφαιρο γυναικών δείχνει σιγά-σιγά να παλεύει πραγματικά για να κερδίσει αυτό που του αναλογεί η Μπράιτον με μπροστάρη -και πάλι- τον Γουίαρ βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Τον Αύγουστο του 2022 οι «Γλάροι» άνοιξαν ένα νέο υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο, το πιο ακριβό στο είδος του, αποκλειστικά για την ομάδα γυναικών με τον ίδιο τον Γουίαρ να παραδέχεται πως αυτή η επένδυση από τον ιδιοκτήτη Τόνι Μπλουμ είναι πραγματικά μπροστά από την εποχή της και δείχνει το δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσουν και οι άλλες ομάδες του χώρου. Ο ίδιος δηλώνει πως όλα γίνονται βήμα-βήμα, με ένα άρτια μελετημένο σχέδιο για να βρεθεί και το ποδόσφαιρο γυναικών σε ακόμα πιο υψηλό επίπεδο, βοηθώντας και την Εθνική που -αν κρίνουμε από τις δύο τελευταίες διοργανώσεις, Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο- βρίσκεται σε εξαιρετικό επίπεδο και συνεχή ανοδική πορεία, για να γίνει ακόμα καλύτερη, ακόμα πιο σύγχρονη, ακόμα πιο επιτυχημένη. Σε μια περίοδο που το ποδόσφαιρο έχει κατακλυστεί από πάμπλουτους «επενδυτές» που δεν επενδύουν αλλά ξοδεύουν αλόγιστα, καταστρέφοντας ουσιαστικά κάθε αγωνιστική ισορροπία όποτε θέλουν, άνθρωποι όπως ο Ντέιβιντ Γουίαρ και ομάδες όπως η Μπράιτον μας δείχνουν τον τρόπο, χαρίζοντάς μας παράλληλα και μπόλικες δόσεις από εξαιρετικής ποιότητας ποδόσφαιρο κι ας ξέρουμε πως υπάρχει «ταβάνι», κι ας ξέρουμε πως στο τέλος δύσκολα θα κατακτήσει κάποιο τίτλο με όλους αυτούς που έχει απέναντί της, κι ας ξέρουμε πως δεν γίνεται για πάντα να πετυχαίνει συνεχώς με τον δικό της τρόπο. Η Μπράιτον είναι αυτή η χαραμάδα που από μέσα της μπαίνει αυτό το λίγο φως σε κάποιο σκοτεινό δωμάτιο και αλλάζει τόσα πράγματα «χρωματίζοντας» το χώρο και ομορφαίνοντας την κάθε στιγμή και γι’ αυτό αξίζει ένα ευχαριστώ, και ακόμα περισσότερα μπράβο από όλους όσους αγαπούν πραγματικά το άθλημα.