Χίλια χρόνια μπροστά ο Ηρακλής
Κάπου στο 1900, σύμφωνα με τον μύθο, ένας εκ των ιδρυτών της ομάδας του Παλέρμο, ερωτόληπτος και ρομαντικός, όπως κάθε Λατίνος που σέβεται τον εαυτό του και το DNA που κουβαλάει, προτείνει για χρώματα της ομάδας, το μαύρο και το ροζ! «Το ροζ αντιπροσωπεύει την γλυκύτητα της ζωής και το μαύρο το σκοτάδι, όπως ακριβώς συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο» ισχυρίζεται.
Ένα χρόνο πριν, στα blogs της Guardian, γίνεται ολόκληρη ανάλυση για το θέμα, με τίτλο «Οι αληθινοί άντρες φοράνε ροζ». Μετά από δεκάδες σχόλια και αναλύσεις για την βαθύτερη σημασία του ροζ και την πορεία του στις φανέλες διαφόρων αθλητικών ομάδων, ο …κλασσικός ανώνυμος χρήστης πετάγεται για να πει αυτό που οι περισσότεροι σκέφτηκαν αλλά κανένας δεν τόλμησε να πει: ‘Pink = Gay’!
Αύγουστος 2008 και μια Ελληνική ομάδα, αψηφάει τα κακόβουλα σχόλια, τα (ελπίζω) εμπνευσμένα συνθήματα που θα επινοηθούν και τον συντηρητισμό που διακατέχει το άθλημα σ’ αυτήν την χώρα και συνήθως εκφράζεται με ατάκες, του στυλ «άντε μωρή, άσε την σφυρίχτρα και πάνε πλένε κανένα πιάτο», προς τις γυναίκες-βοηθούς διαιτητών και παρουσιάζει τις νέες τις φανέλες…
(Άραγε, πηγαίνει το ροζ με …κολάρο😉
7 σχόλια σχετικά με το “Χίλια χρόνια μπροστά ο Ηρακλής”
Έλα που σε πείραξε κι εσένα το κολάρο! Τη σφαλιάρα στο σβέρκο που είχε φάει, την έπνιξες! Και στο κάτω-κάτω μπορει να μην είχε κάτι σοβαρό και να του το έβαλαν για προληπτικούς λογους. Λες να το έβαλε αντί για γραβάτα; Είναι πραγματικά ότι πιο γελοίο έχω ακούσει από αρειανούς! Να τους φταίει το κολάρο του Κατσαμπή για τον υποβιβασμό και όχι τα εγκλήματα μιας χρονιάς κι εκείνης της ημέρας! Το ότι τα κάνανε κάποια ζώα μπ**ρδέλο κι έπρεπε να διακοπεί το ματς, τις κλωτσιές του Γρανούζη στη φυσούνα που στην απολογία τις ανέφεραν ως “επαφές λόγω συνωστισμού” κ.λ.π. κ.λ.π. που είναι τραγικά γελοία και απαράδεκτα γεγονότα δε σε πείραξαν; Κι επειδή ξέρω ότι είσαι σκεπτόμενος απλά σε λέω ότι αυτό με το κολάρο το έχω ακούσει από πολύ κόσμο και όχι για χαβαλέ όπως το κάνεις εσύ…
Πω πω ρε φίλε τι χολή είναι αυτή? Από που άκουσες αυτήν την προπαγάνδα? Τίποτα από αυτά που αναφέρεις δεν έγινε. Απλά η ατμόσφαιρα ήταν καυτή, και ο κόσμος ήταν παθιασμένος και έβγαζε οπαδική τρέλα. Τί ψέμματα κάθεσαι και αραδιάζεις
Αυτή είναι η Ελλάδα που διοργάνωσε πριν από τέσσερα χρόνια τους Ολυμπιακούς Αγώνες και αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Σε λίγες μέρες οι πολιτικοί, που κάθε τέσσερα χρόνια διεκδικούν την ψήφο των φιλάθλων του AΡΗ, θα βρεθούν στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της 73ης Διεθνούς Εκθέσεως. Θα έχουν άραγε το θράσος να κοιτάξουν στα μάτια όλους αυτούς τους οπαδούς που άφησαν αβοήθητους στο ματς με την γριά;
Είναι προφανές ότι η αναγέννηση της ομάδας μας ενοχλεί. Αποτελεί ένα αγκάθι (που κάθε μέρα μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο) ακόμα και για τους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι δεν επιθυμούν ένα υγιές, δυνατό και ανεξάρτητο AΡΗ. Γιατί προφανώς γνωρίζουν μέχρι που μπορεί να φτάσει. Η αναγέννηση που επιτυγχάνεται χωρίς την παρουσία του κεφαλαίου το οποίο εξουσιάζει τη χώρα, ίσως να είναι τελικά το πρόβλημα.
Ο AΡΗΣ δυναμώνει κάθε μέρα περισσότερο. Με μοναδικούς συμμάχους και οικονομικούς υποστηρικτές τους φιλάθλους του. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Η τακτική σας, μας οπλίζει με μεγαλύτερη δύναμη. Η ιστορία του AΡΗ μας υποχρεώνει να μείνουμε πιστοί υπηρέτες στις αρχές της ομάδας – σύμβολο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα είμαστε οι νικητές αυτής της μάχης, που μας αναγκάζετε να δώσουμε. Θα αποδείξουμε, ότι οι φίλαθλοι του AΡΗ δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού, όπως θέλουν να πιστεύουν τα κυβερνητικά στελέχη, που αρνήθηκαν να προσφέρουν τη βοήθεια τους, ενώ μπορούσαν να το κάνουν.
nick, τα τραγικά λάθη που έγιναν και έπεσε ο Άρης εκείνη την χρονιά, μαζί με τα σκηνικά του αγώνα εκείνου και η ιστορία του ..ακόλαρου εκείνες τις μέρες στην πόλη Κατσιαμπή, που ..θυμήθηκε την μέρα του δικαστηρίου για ‘ευνόητους’ λόγους να φορέσει κολάρο, είναι δυο πράγματα διαφορετικά.
Η αναφορά-καζούρα στο δεύτερο, δεν αναιρεί την ύπαρξη του πρώτου.
Άλλωστε, ο ΑΡΗΣ το πλήρωσε εκείνο το γεγονός και με το παραπάνω, και σωστά λέω εγώ. Να πω ότι την γλίτωσε, να πω έχεις χίλια δίκια. Σπάσαμε, πληρώσαμε. Το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι τα εγκλήματα που δεν έχουν τιμωρία, όχι αυτά που έχουν.
Και ευχή τέλος πάντων είναι να μην σπάμε γενικώς πληρώνουμε δεν πληρώνουμε
Ακριβώς.
Όμως πιστεύω ότι η τιμωρία όντως βοηθάει. Αν δε τιμωρείσαι, γιατί να σταματήσεις? Αυτό βλέπουμε τόσα χρόνια με τα χαιδέματα, και για αυτό δεν αλλάζει τίποτα.
Σωστά αλλά και το είδος της τιμωρίας έχει σημασία όπως επίσης και το γεγονός πως η βία δεν εξαλείφεται μόνο με τιμωρίες.
Θα είχε ενδιαφέρον γιά παράδειγμα να μάθουμε πόσοι απ αυτούς που δημιουργούν επεισόδια υπήρξαν στην ζωή τους έστω και γιά λίγο οι ίδιοι αθλητές ή έστω αν έχουν αθληθεί ποτέ τους (προσοχή, δεν εννοώ “φούσκωμα” σε γυμναστήριο)