Προσφορά χωρίς κουπόνια : η εποχή του χαλκού
Οταν ο Ρονάλντο (όχι αυτός με τον ζελέ, ο άλλος με το ξύγκι) απέκτησε το προσωνύμιό του.
Η αρχή του “φαινόμενου”
ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Joga bonito, βιντεοθεραπεία, ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, Ισπανικό πρωτάθλημα, ποδόσφαιρο Λατινικής ΑμερικήςΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Ένα ταξίδι χωρίς μάτια στην άλλη άκρη της Γης
Την Τρίτη το πρωί στο αεροδρόμιο της Οσάκα, στην Ιαπωνία, μια παρέα Αργεντινών εκδρομέων πλησίασε έναν νεαρό που καθόταν μόνος του, φορώντας μια μπλούζα της Ρίβερ Πλέιτ και έχοντας μαζί μόνο ένα μπαστούνι και μια μικρή δερμάτινη τσάντα. Οι απαραίτητες συστάσεις και η κουβέντα που ακολούθησε ώθησαν τους οπαδούς της Ρίβερ να ανεβάσουν μια φωτογραφία […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΠαίκτης, μα κυρίως οπαδός
Το χθεσινό ντέρμπι, ας πούμε, κορυφής στην Ιταλία ήταν για μια ακόμα φορά μια μονότονη απόδειξη ότι η Γιουβέντους έχει μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες ομάδες της χώρας. Πιο ενδιαφέρον θέμα από το ίδιο το 2-0 επί της Λάτσιο ήταν ο πανηγυρισμός του Κάρλος Τέβες που σε αρκετούς φάνηκε περίεργος. Ο Αργεντίνος φορ εδώ και […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
5 σχόλια σχετικά με το “Προσφορά χωρίς κουπόνια : η εποχή του χαλκού”
Τον έφαγαν οι τραυματισμοί και το μυαλό του κι αυτόν. Πάντως η αρχή του φαινομένου στην Ευρώπη έγινε στην PSV.
Δεν τον αποκαλούσαν “φαινόμενο” τότε.
Αυτό εννοώ 😉
Κυρίως το μυαλό του τον έφαγε…
Δεν ξέρω τι παθαίνουν οι Βραζιλιάνοι. Κι ο Ροναλντίνιο κι ο Αντριάνο κι ο Ρονάλντο. Σαν να μην αντέχουν τη δόξα, σαν να μην τους νοιάζει η μπάλα από κάποιο σημείο και μετά. Πάντως ο Ρονάλντο της Μπάρσα και της PSV ήταν μαγεία να τον βλέπεις.
Έχω την εντύπωση ότι το “φαινόμενο” βγήκε όταν έπαιζε στην Ίντερ (έτσι γράφει κι η όχι έγκυρη γουικιπίντια), αλλά δεν ορκίζομαι.
Πιθανόν.
Αν και νομίζω πως τον αποκαλούσαν έτσι πριν πάει στο Μιλάνο
Το φαινόμενεο βγήκε όταν μπήκε στα σκαριά η αγορά του απ’την Μπαρτσελόνα απ’τους Ιταλούς δημοσιογράφους. Η Γκατζέτα και το Γκουερίν σπάταλα τα πρωτοσέλιδα…