ΠΑΟΚάρα και Εργοτελάρα
– Γιατί όχι ένα πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ; Αναρωτιέται ο Νικολακόπουλος και προς στιγμήν κρύβει την κασκολιά του Ολυμπιακού στη ντουλάπα και φοράει εκείνο το χαριτωμένο μπλουζάκι με παραφρασμένο το σύνθημα στη πλάτη «ΠΑΟΚ κι ας μη ξαναγράψω μαλακίες στη ζωή μου»
Είναι φαιδρό το πώς μερικοί πιστεύουν ότι με τέτοιες παπαριές επηρεάζουν το αποτέλεσμα ενός αγώνα. «Φτιάχνουν κλίμα στην εξέδρα», λέει και δώστου η μαλακία να πηγαίνει σύννεφο. Ξαφνικά ο ρεπόρτερ του Ολυμπιακού βλέπει τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή. Λες και αν δεν θέλουν οι παίκτες ή η διοίκηση του ΠΑΟΚ να κερδίσουν τον Παναθηναϊκό, θα αναλογιστούν την προτροπή του Νικολακόπουλου και θα μετανιώσουν.
Εδώ και ένα μήνα έχω βαρεθεί να διαβάζω παπαριές . Η Ξάνθη θα τα δώσει όλα με τον Παναθηναϊκό, το άτι του θεσσαλικού κάμπου «κόλλησε» στο βούρκο, η Τρίπολη «άνοιξε τα πόδια» και τώρα μάλλον θα τα ανοίξει και ο ΠΑΟΚ με τον Εργοτέλη γιατί ο ένας έχει Vivartia και ο άλλος είναι παράρτημα του γάβρου.
Το μόνο που καταφέρνουν με αυτές τις μαλακίες οι πρασινοκόκκινοι ρεπόρτερς είναι να αποκλείουν την περίπτωση ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός να κερδίζουν στα ίσα και να «σημαδεύουν» όλες τις επιτυχίες τους. Δηλαδή τόσο απίθανο ήταν να κερδίσει ο Παναθηναϊκός αυτή τη Λάρισα; Τόσο απίθανο ήταν να κερδίσει ο Ολυμπιακός τον Αστέρα;
Τόσο πολύ αποκλείεται να κερδίσει ο Παναθηναϊκός στα ίσα στη Τούμπα τον ΠΑΟΚ;
Το θαύμα της χιλιετίας θα είναι αν κερδίσει ο Ολυμπιακός τον Εργοτέλη στο Παγκρήτιο;
Οι βλακείες αυτές όμως δεν γράφονται για να δημιουργήσουν πίεση σε κείνους που παίζουν με τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Γράφονται για να διατηρούν τον αιώνιο αντίπαλο σε χαμηλή ψυχολογία. «Σιγά μη σ αφήσω να χαρείς που νίκησες στη Τούμπα.»
– Στημένο ήταν ρε! Το δωσε ο Ζαγοράκης στον κολλητό του τον Βγενόπουλο»
– Ναι, ενώ εσύ στη Κρήτη κακοπέρασες! Στο δεκάλεπτο είχες βάλει δύο γκολ να μην έχεις και αγωνία!
Φυσικά, αν κάτι στραβώσει και τα πράγματα πάνε κατ ευχήν, ξεχνάμε ό,τι λέγαμε ολόκληρη την εβδομάδα. « Κουρασμένη» ήταν η Καβάλα μέχρι την Κυριακή το απόγευμα. Μετά μεταμφιέστηκε σε λιοντάρι που κατασπάραξε τον Παναθηναϊκό και ζήτω και μπράβο και πάμε να το πάρουμε!
Στο αχανές αυτό τσίρκο που λέγεται «ελληνικό πρωτάθλημα» οι κλόουν των media δεν θα μπορούσαν να μην έχουν περίοπτη θέση. Και να μας διασκεδάζουν με τις χρωματιστές μυτούλες τους.
6 σχόλια σχετικά με το “ΠΑΟΚάρα και Εργοτελάρα”
Σωστότατο σε βρίσκω.
Και λίγο εκνευρισμένο. 🙂
Το χειρότερο όλων είναι όμως το δηλητήριο που χύνουν στις ψυχές των οπαδών. Αποκρουστική μεθοδολογία που έχει επικρατήσει ευρέως εδώ και μια δεκαετία περίπου.
Να σημειώσω για τους νεώτερους ότι ο αθλ. τύπος παλαιότερα μπορεί να μην ήταν για πούλιτζερ αλλά τέτοια χάλια, δεν είχε.
Οχι λίγο, πολύ εκνευρισμένο
Φίλε charlie, το ποιόν των δημοσιογράφων έχει σχέση με το ποιόν των οπαδών, αλλά και γενικότερα με την κατάσταση της κοινωνίας.
Αυτά θέλει σήμερα να διαβάσει ο οπαδός, αυτά διαβάζει. Παλιότερα ήθελε άλλα 😉
Διαφωνώ απολύτως. Από που συνάγεται ότι ο κόσμος αυτά θέλει να διαβάζει;;
Αυτά του σερβίρουν και γι’αυτό ας πούμε εφημερίδες όπως η ΗΧΩ που παλιά (20 χρόνια και πίσω) διαβάζονταν από πολύ κόσμο διαφόρων ομάδων, όταν έγιναν εντελώς πατσαβούρες έκλεισαν.
Γι’αυτό ας πούμε ο οπαδικός τύπος της ΑΕΚ πουλάει 1000 και 2000 φύλλα πανελλαδικά.
Επίσης έχει διαλυθεί το επίπεδο (μορφωτικό) των περισσότερων δημοσιογράφων που γράφουν αθλητικά.
Αν διαβάσουμε τώρα (την εποχή που τα πάντα τσεκάρονται πανεύκολα μέσω νετ, που οι πληροφορίες πετάνε από τη μία άκρη της γης στην άλλη αστραπιαίας) ένα φύλλο αθλ. εφημερίδας θα βρούμε περισσότερες κοτσάνες, ανακρίβειες και λάθη από ένα φύλλο του ’70.
Αλλά βέβαια είναι ευκολότερο να κάνει κανείς τον κλόουν (όπως εύστοχα λες) από το να ξεστραβωθεί και να διαβάσει (ναι να διαβάσει) πάνω στο αντικείμενό του πριν γράψει αηδίες ή να μην καταφύγει σε αισχρά πρωτοσέλιδα στυλ “ΧΥΣΑΜΕ δάκρυα χαράς”, “Ντα Πίπα” κτλ κτλ
Εξακολουθώ να επιμένω πως μιλάμε γιά διαφορετικές εποχές.
Το ότι κάποιες αθλητικές εφημερίδες έκλεισαν, αφορά την γενικότερη κρίση του γραπτού τύπου κυρίως λόγω της επανάστασης του ίντερνετ, καθώς και του γεγονότος πως υπάρχουν πολύ περισσότερα αθλητικά φύλλα απ τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς.
Οταν η ΗΧΩ ή το ΦΩΣ ήταν στα ντουζένια τους, πόσες αθλητικές εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας υπήρχαν;
Τώρα γιά το πνευματικό επίπεδο δεν θα διαφωνήσω, αλλά πάλι είναι σημείο των καιρών. Σήμερα ζούμε στην εποχή του “μιά φωτογραφία 1000 λέξεις”
Παλιότερα ο “εφημεριδάς” έπρεπε να ξέρει να γράφει σωστά, τώρα δεν χρειάζεται. Δεν ξέρω την ηλικία σου, εγώ όμως πρόλαβα τα χρονογραφήματα στις πρώτες σελίδες των πολιτικών εφημερίδων. Μικρά σατυρικά κείμενα που σχολίαζαν εύστοχα την επικαιρότητα, σαν μικρά καθημερινά σκετς επιθεώρησης. Θέλεις να σου πω ονόματα; Φρέντυ Γερμανός, Ασημάκης Γιαλαμάς, Αλέκος Σακελλάριος, Παναγιώτης Παπαδούκας και πολλοί ακόμα πνευματικοί άνθρωποι που πραγματικά ποιούσαν πολιτισμό.
Σήμερα το είδος έχει εκλείψει, μάλλον γιατί είναι πολύ δύσκολο και όχι γιατί δεν χρειάζεται.
Σήμερα υπάρχουν μόνο τα editorials των εφημερίδων. Γιά να καταλάβεις, εκεί μέχρι και ο Τράγκας γράφει …
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι, μόνος σου τα λες, και σωστά τα λες.
Η ουσία είναι απλή. Δημιουργούμε καταστάσεις, ούτως ώστε, αν βοηθήσουμε τον εχθρό του εχθρού μας, ίσως βοηθηθούμε κι εμείς και από την αντίθετη πλευρά, αν δεν πετύχουμε το σκοπό μας, πάντα θα φταίνε οι εξωγενείς παράγοντες.