Μια σεζόν σε μια αγωνιστική…
Ίσως να υπερβάλλω, αλλά νομίζω ότι αυτή η αγωνιστική σε αρκετά μεγάλο ποσοστό εκφράζει την εικόνα των ομάδων της κορυφής σε όλη τη σεζόν. Τα ματς ήταν αρκετά αντιπροσωπευτικά των όσων έχουμε δει σε όλη τη σεζόν. Ένας ΠΑΟ που μπορεί στα ντέρμπυ να τα πήγε μέτρια, αλλά καθάρισε τα περισσότερα ματς με τις μικρότερες ομάδες, πέρασε από αρκετές έδρες κερδίζοντας τα ματς και στο τέλος είναι αυτό που του δίνει το πρωτάθλημα. Κυρίως βασιζόμενος στην καλή του επίθεση φέτος με βασικό πρωταγωνιστή τον Σισέ.
Στη συνέχεια έχουμε τον Ολυμπιακό. Μια ασθμαίνουσα ομάδα που για πρώτη φορά έχει τόσες απώλειες στην έδρα της και μάλιστα με μικρές ομάδες. Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν παίρνει τόσα σφυρίγματα όσο τα προηγούμενα χρόνια τον έφεραν μακρυά από την κορυφή. Λίγες λύσεις με σχετικά μέτριο ρόστερ και η… “καρδιά του πρωταθλητή” φαίνεται ότι δεν χτυπάει πια.
Μετά ο ΠΑΟΚ. Ίσως αυτός να αδικείται από τη σημερινή του εικόνα, καθώς σε μια ολόκληρη σχεδόν σεζόν έδειξε πολύ πιο σοβαρός και στιβαρός, δείχνει όμως το σημερινό ματς τις αδυναμίες που στο τέλος τον λύγισαν και τον έφεραν με τρεις σερί ήττες να μην αντέχει το βάρος του πρωταθλητισμού.
Και πάμε στην ΑΕΚ. Με τραγική άμυνα ξανά, τις μεταγραφικές επιλογές του προπονητή να απογοητεύουν, αρκετές χαμένες ευκαιρίες που προκύπτουν όμως περισσότερο από ατομικές ενέργειες και λιγότερο από οργανωμένες προσπάθειες και τέλος ένα κοράκι να την παίζει κόντρα.
Ο δε Άρης όπως και σήμερα που άργησε να βάλει το γκολ, έτσι και στο φετινό πρωτάθλημα άργησε να πάρει μπρος. Πέρασε αρκετός καιρός, αρκετά ματς χωρίς νίκη και τελικά ήρθε ο Κούπερ και η ομάδα σιγά σιγά βελτιώθηκε.
Τα (απαράδεκτα) πλέι-οφ θα έχουν πραγματικά ενδιαφέρον… Οι ομάδες παρουσιάζονται σε κακή κατάσταση, ίσως ΟΣΦΠ και ΠΑΟΚ περισσότερο, πλην του Άρη και προσωπικά δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε.
Την ίδια στιγμή ο ΠΑΟ θα έχει τα λεφτά του ΤσουΛου στην τσέπη και θα διασκεδάζει…
ΥΓ Το σκεπτικό “κάνε το καλό και κάποια στιγμή θα στο ξεπληρώσουν” φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση στην ιστορία της Ξάνθης. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ακόμα μια ομάδα που… χρωστάει στην Ξάνθη από παλιά και την αντιμετωπίζει την τελευταία αγωνιστική…
7 σχόλια σχετικά με το “Μια σεζόν σε μια αγωνιστική…”
Νομίζω προβλέπεται να γελάσουμε ακόμα περισσότερο στις εναπομείναντες 2 αγωνιστικές, ειδικά στην τελευταία…
Γιατί αν χρωστάει ο Ηρακλής στη Ξάνθη, έχω την “αμυδρή” εντύπωση πως κάτι χρωστάει και ο Πηλαδάκης στον Κομπότη…
Βρε πως τα φέρνει η μοίρα…
Καλα μερικα ειναι και δανεικα και αγυριστα…
Έχασε η Καβάλα του Μάκαρου από τον Εργοτέλη, εντός έδρας; Απίστευτο. Ποιος να το’λεγε… 😀
Αν κρίνω πάντως από την αντιμετώπιση του Κομπότη ακόμα και μέσα στο Χαριλάου, ο Λεβαδειακός θα είναι ..πολύ σκληρός για να πεθάνει.
Ακριβώς. Ξάνθη και Λεβαδειακός δείχνουν πολύ σκληροί για να πεθάνουν…
Θεωρώ ότι ο Αστέρας θα έχει πρόβλημα αν ο Άρης κατέβει να χτυπήσει το παιχνίδι στην Τρίπολη…
Μυρίζει μπαράζ για μένα…
Είναι αυτονόητο ότι ο Άρης θα κατέβει να χτυπήσει το ματς. Αν ήθελε να μπλέξει με βοήθειες και ‘δανεικά’ θα μπορούσε άνετα να το κάνει από εχθές στο δεύτερο ημίχρονο όταν μαθεύτηκε ότι στην Καβάλα γινόταν το ..αναμενόμενο. Το αν θα μπορέσει να πάρει το διπλό είναι εντελώς άλλο θέμα.
Πάντως αν υπήρχε στοίχημα για το ματς στο οποίο πιστεύω ότι θα γίνουν διαιτητικές ομορφιές την επόμενη αγωνιστική, θα πόνταρα σίγουρα κάτι ψιλά στο Λιβαδειά-ΑΕΚ. Η εικόνα του Παππά, εχθές, που είναι μπροστά ακριβώς και στα δυο πέναλτι και δεν τα σφυρίζει με κάνει πραγματικά να γελάω.
Συμφωνώ σε ολα σχεδόν. Αυτή η αγωνιστική είναι ενδεικτική της χρονιάς που κάνουν οι ομάδες, εκτός του ΠΑΟΚ. Ειδικά ο ΠΑΟ, έκανε αυτό που κάνει καλά φέτος(σε αρκετά παιχνίδια) με τις μικρές ομάδες. Πήρε το ματσάκι άνετα χώρις να ιδρώσει, ενα γκολ offside κ μια βουτιά του Καραγκούνη -αλήθεια αυτό το παλικάρι χαραμίζεται, έπρεπε να συναγωνίζεται τον Dmitri Sautin στις καταδύσεις- φτάνει για να φύγει το όποιο άγχος μπορεί να είχε. Προς θεού, δεν λεω οτι η διαιτησία έπαιξε κανένα ρόλο ωστέ να το πάρουν οι πράσινοι. Με τέτοιο ανύπαρκτο Ολυμπιακό κ τον Παοκ για αντιπάλους δεν χρειάζεται τα κοράκια. Απλά ρωτάω αν χθές ήταν ο Ολυμπιακός στη θέση του Παο, τι θα λέγανε όλοι σήμερα?? Μήπως η παραγκολογία θα είχε την τιμητική της??
Η μιζέρια του ελληνικού ποδοσφαίρου ζωγραφισμένη σε μια φάση είναι η φάση του Καραγκούνη. Τραγική βουτιά και στη συνέχεια εκπληκτικοί πανηγυρισμοί επειδή κέρδισε πέναλτυ.