Coolness in itself
Ιανουάριος 1970: Το «Belfast boy» ποζάρει μπροστά από την μπουτικ ρούχων που είχε ανοίξει τρία χρόνια πριν, στην οδό Μπριτζ του Μάντσεστερ. Τόσο ανεπιτήδευτα cool, που μόνο όσοι δεν είναι cool μπορούσαν να το παρατηρήσουν.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1012 λέξεις για τον Γκάρεθ Μπέιλ
Αυτή είναι η καλύτερη φωτογραφία του Γκάρεθ Μπέιλ που κυκλοφορεί ‘εκεί έξω’.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΑποχαιρετώντας τον ‘Κανένα’
(Φωτογραφία: Rafael Marchante/Reuters) Στο βιβλίο ‘Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου’ ο Εντουάρντο Γκαλεάνο γράφει για τον Εουσέμπιο: “Γεννήθηκε με προορισμό ζωής να γυαλίζει παπούτσια, να πουλάει φυστίκια ή να κλέβει τους απρόσεκτους. Όταν ήταν μικρός τον φώναζαν ‘Ninguem’, δηλαδή ‘κανένας’. Γιος χήρας, μαζί με τα πολλά αδέρφια του έπαιζε ποδόσφαιρο στις αλάνες των προαστίων […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
6 σχόλια σχετικά με το “Coolness in itself”
Μηπως πρεπει να απομυθοποιησουμε καπως αυτο το βλακα; Ο ανθρωπος εκλεψε το συκωτι απο καποιον αλλο στερωντας πιθανως δυο ζωες αντι για μια…
Αυτός ο “βλάκας” αν δεν είχε γεννηθεί τόσο ωραίος σήμερα δεν θα μιλάγαμε για τον Μαραντόνα, τον Πελέ και τον Μέσσι…
@tasos: Πήρε ό,τι του άξιζε. Σπουδαία καριέρα μέχρι τα 28 και για τα επόμενα 10 χρόνια «το τσίρκο ήρθε και στην πόλη σας».
Ούτε καν. Μέχρι το ’72 ουσιαστικά έπαιξε στην ομάδα κανονικά (δλδ μέχρι τα 26 του). Από εκεί και πέρα ασχολήθηκε με εντελώς άλλα πράγματα.
Κρίμα, ένα τεράστιο ταλέντο στα σκουπίδια. Όπως και μια ζωή αργότερα.
Αλητης… και ποσο πολυ γουσταρουμε τους αλητες! Και πως να το κανουμε το ποδοσφαιρο θελει και τους “Θρυλους” του.
Κοκάλ-iness in itself…