Το ζευγάρι των θαυμάτων
Οι γιορτινές μέρες συνήθως συμπεριλαμβάνουν και μια σειρά από θαύματα αν όχι στην πραγματική ζωή, τότε σίγουρα στις ταινίες που προβάλλονται σε τηλεόραση και κινηματογράφο. Γεγονότα αντίθετα σε κάθε πρόβλεψη, σε κάθε προγνωστικό. Πιστοί σε αυτή την παράδοση θα ασχοληθούμε με ένα ποδοσφαιρικό θαύμα που έχει τη δική του ιστορία. Τα νησιά Φερόε είναι ένας από τους πιο γραφικούς ποδοσφαιρικούς προορισμούς της Ευρώπης. Μια εύκολη κλήρωση για κάθε εθνική ομάδα, μια ευκαιρία για τον κάθε Ζλάταν να ταπεινώσει τους φτωχομπατίρηδες αντιπάλους του. Χωρίς σπουδαίες επιτυχίες, τα Φερόε προσπαθούν απλά να αποφύγουν τον διασυρμό σε κάθε παιχνίδι με τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές που έχουν σαν χόμπι την μπάλα.
Αυτό που πολύς κόσμος δεν ξέρει είναι ότι τα Φερόε πέτυχαν το θαύμα στο μόλις πρώτο τους επίσημο παιχνίδι που έγινε το όχι και τόσο μακρινό 1990. Μέλος της ΦΙΦΑ από το 1988, η ομάδα των Φερόε έγινε δεκτή από την ΟΥΕΦΑ τον Απρίλιο του 1990 και πήρε μέρος στα προκριματικά του Euro 1992. Αναγκάστηκε να δώσει το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι στην έδρα της Λαντσκρόνα (μια που γρασίδι δεν υπήρχε στα νησιά) και το πλαστικό χορτάρι του γηπέδου φαίνεται να επηρέασε την αντίπαλη ομάδα της Αυστρίας. Ο τερματοφύλακας (και οδηγός Κλαρκ) Γενς Μάρτιν Κντούντσεν φορώντας ένα υπέροχο άσπρο σκουφί-κασκέτο κατέβασε τα ρολά και αργότερα δήλωσε: “Σκέφτηκα να βγάλω το καπέλο, θα γινόμουν περίγελος να είχα φάει 10 γκολ με ένα καπέλο. Ίσως όμως τελικά να ήταν το γούρι μου”.
Στο 61′ και μετά από σέντρα του μεγάλου Αντρέας (το έχουν όλοι οι καλοί Αυστριακοί ποδοσφαιριστές αυτό το όνομα) Χέρτζογκ ο Κνούντσεν έδιωξε με γροθιές, η μπάλα στρώθηκε στον Κουρτ Ρους που με την εστία των Φερόε άδεια σημάδεψε έξω. Στο αμέσως επόμενο λεπτό την μπάλα πήρε ο Τόρκιλ Νίλσεν, ο πιο… βιρτουόζος παίκτης τον Φερόε που ο θρύλος λέει ότι εκτός από πωλητής ξυλείας ήταν και δεινός σκακιστής, έχοντας παίξει μάλιστα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες σκακιού στη Θεσσαλονίκη. Προχώρησε και με ένα αριστερό ξερό σουτ έγραψε το Φερόε-Αυστρία 1-0 που ήταν και το τελικό σκορ του αγώνα. Ο σπίκερ μην ξέροντας πώς να το διαχειριστεί ούρλιαζε, ενώ ο κόσμος υποδέχτηκε την ομάδα λες και γύρισε από επιτυχημένη εκστρατεία. Το όνομα των νησιών ακούστηκε σε όλον τον (ποδοσφαιρικό) κόσμο.
Φυσικά η πορεία των Φερόε δεν ήταν η ίδια στη συνέχεια. Κάποιες ισοπαλίες με Σκωτία (νομίζω το είχα παίξει στο στοίχημα) και Κύπρο είναι τα κορυφαία αποτελέσματα, ενώ οι νίκες έχουν έρθει με μεγαθήρια του τύπου Μάλτα και Σαν Μαρίνο. Το 2008 η τύχη ξανάφερε Φερόε και Αυστρία μαζί. Ως δια μαγείας ο προπονητής της Αυστρίας Χίκεσμπέργκερ (που έφυγε την επόμενη του 1-0) είχε ξαναγίνει προπονητής της εθνικής, αλλά για καλή του τύχη εγκατέλειψε την ομάδα λίγο καιρό πριν. Στις 11/10/2008 η Αυστρία (με τον Αντρέας Ίβανσιτς 10αρι πλέον) μπήκε αποφασισμένη να μην γίνει πάλι ρεζίλι, αυτή το φορά στο Τορσβόλουρ Στάντιουμ. Σημείωσε δυο γκολ που ακυρώθηκαν μέχρι που ο 19χρονος φοιτητής Ιατρικής Μπόγκι Λόκιν (γιος ποδοσφαιριστή της ομάδας του 1990) έγραψε το 1-0. Η Αυστρία κατάφερε να ισοφαρίσει με τον Στραντζλ αμέσως, αλλά το τελικό 1-1 την έκανε και πάλι ρεντίκολο. “Δεν γίνεται να παίξουμε με τέτοιο αέρα, αν ήταν αγώνας σκι θα είχε διακοπεί. Ας φτιάξουν ένα κλειστό γήπεδο ή ας πιάνουν ψάρια” είπε με περισσή κακία ο Σάρνερ, αλλά στα Φερόε και πάλι πανηγύριζαν με προπονητή τους αυτή τη φορά τον κασκετάκια Κνούντσεν.
Φέτος οι δυο εθνικές βρέθηκαν ξανά αντίπαλες στα προκριματικά. Τα θαύματα όμως στέρεψαν. 0-3 μέσα στα Φερόε και 6-0 στη Βιέννη τον Οκτώβριο ήταν οι αυστριακές απαντήσεις στις ξεφτίλες του παρελθόντος.
