Έξω οι Ναζί από το Ποδόσφαιρο

Στις 11 Αυγούστου στο γερμανικό κρατίδιο της Σαξονίας-Άνχαλτ και στην πρωτεύουσά της το Μαδεμβούργο, η τοπική ομοσπονδία ποδοσφαίρου πήρε την απόφαση να παύσει από κάθε δραστηριότητα που να σχετίζεται με το ποδόσφαιρο και κάθε προσπάθεια ενασχόλησης ξανά με αυτό την τοπική ομάδα Όστελμπιεν-Ντόρνμπουργκ. Ο λόγος: η ομάδα απαρτιζόταν από νεό-Ναζί. Και όταν λέμε απαρτιζόταν δεν εννοούμε ότι είχε Ναζί οπαδούς μόνο, αλλά σύμφωνα με την έρευνα της γερμανικής δικαιοσύνης: «η διοίκηση, οι παίχτες, αλλά και οι εργαζόμενοι ήταν άμεσα συνδεδεμένοι, είτε ως ενεργά μέλη, είτε ως συμπαθούντες, σε νέο-ναζιστικές ομάδες».

Η υπόθεση έφτασε στα χέρια της τοπικής δικαιοσύνης μετά από πολλές καταγγελίες για επιθέσεις εναντίον διαιτητών και αντιπάλων οπαδών. Επίσης, ο τοπικός τύπος έκανε αρκετές αναφορές για την επέκταση του φαινομένου της παρουσίας νέο-Ναζί στις τοπικές κατηγορίες της Γερμανίας, κυρίως στα κρατίδια της πρώην Ανατολικής, όπως αυτό της Σαξονίας-Άνχαλτ. Πριν την απαγόρευση, και όπως ορίζει ο νόμος, είχαν υπάρξει προειδοποιήσεις στη διοίκηση της ομάδας για την παρουσία Ναζί οπαδών στις εξέδρες και για επιθέσεις στους διαιτητές. Η ανταπόκριση υπήρξε μηδενική από την πλευρά του συλλόγου, οπότε η δικαιοσύνη άρχισε να ερευνά παραπάνω.

Έτσι βρήκε ότι από τη βασική ενδεκάδα του συλλόγου, οι εννέα από τους έντεκα παίχτες ήταν ενεργά μέλη νέο-ναζιστικών ομάδων. Οι άλλοι δύο απλώς συμπαθούντες. Επίσης, βρήκε ότι σχεδόν όλα τα μέλη της διοίκησης είχαν κάποια ενεργό συμμετοχή σε τέτοιου τύπου ομάδες, ενώ κάποιοι από αυτούς είχαν καταδικαστεί παλαιότερα για επιθέσεις, ρατσιστικές ή μη, βιαιοπραγίες, οπλοκατοχή και άλλα τέτοια όμορφα που αναδεικνύουν το αθλητικό πνεύμα. Οι φιλοξενούμενοι δεν ήξεραν αν θα γύρισαν αρτιμελείς όταν έπαιζαν με την Ντόρνμπουργκ, όπως και οι διαιτητές.

Εδώ είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας. Οι καταγγελίες μαζεύονταν εναντίον του συγκεκριμένου συλλόγου στα γραφεία της τοπικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου, η οποία έστελνε μια προειδοποίηση στα γραφεία της Ντόρνμπουργκ και αρχειοθετούσε το θέμα. Όταν πια είχαν μαζευτεί κάμποσες, ασχολήθηκε ο τοπικός τύπος και η υπόθεση πήγε στη δικαιοσύνη, η τελευταία είπε ότι έπρεπε να εγκαλέσει και την τοπική ομοσπονδία. Η ομοσπονδία πλέον αντιμετωπίζει κατηγορίες εγκληματικής παράλειψης και ελλιπούς τήρησης καθηκόντων. Το γεγονός ότι ανεχόντουσαν ένα σύλλογο που δεν είχε απλώς Ναζί οπαδούς, αλλά ποδοσφαιριστές και διοίκηση ήταν ενεργά μέλη ακροδεξιών ομάδων είναι πάρα πολύ σοβαρό θέμα για να περάσει στα ψιλά.

Η υπόθσεη αυτή πάει το θέμα της αντιμετώπισης του ρατσισμού και των ακροδεξιών οργανώσεων στα γήπεδα ένα βήμα παραπέρα. Είναι αρκετοί οι σύλλογοι που έχουν οργανωμένους οπαδούς που είτε δηλώνουν ξεκάθαρα ότι είναι νέο-Ναζί, είτε το λένε κεκαλυμμένα. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως τα καταστατικά των ομοσπονδιών δεν προβλέπουν τη λήψη επιπλέον μέτρων για να τους πετάξουν εκτός γηπέδων ή τους ανέχονται για να μην πειράξουν «τον υπέροχο κόσμο».

Έχουν περάσει λίγοι μήνες από την επίθεση ακροδεξιού συνδέσμου οπαδών της Ατλέτικο Μαδρίτης σε οπαδούς της Λα Κορούνια. Τότε η Ατλέτικο διέγραψε το σύνδεσμο οπαδών, αλλά κατόπιν εορτής και με ένα νεκρό. Η περίπτωση της Λάτσιο είναι πασίγνωστη, ενώ ίσως το μεγαλύτερο ζήτημα είναι οι Ρώσοι νέο-Ναζί, με τη Ρωσία να είναι η χώρα όπου θα διοργανωθεί το επόμενο Μουντιάλ. Μερικοί παίχτες έχουν ήδη εκφραστεί δημόσια για αυτό, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τον Γιάγια Τουρέ, που έχει προτείνει να μποϊκοτάρουν οι Αφρικανικές ομάδες το Μουντιάλ αν συνεχιστούν τα κρούσματα ρατσισμού στη Ρωσία.

Το δικαστήριο του Μαδεμβούργου με αυτήν του την απόφαση δείχνει ότι η δικαιοσύνη μπορεί να επέμβει εκεί όπου οι ομοσπονδίες αρνούνται να το κάνουν, χωρίς να υπάρξουν θέματα αυτοδιοίκητου ή άλλων δράκων. Διότι ωραία τα σποτάκια της ΟΥΕΦΑ με τους αστέρες να λένε «Όχι στο Ρατσισμό» σε πολλές γλώσσες, αλλά στο πρακτικό κομμάτι υπάρχει μόνο ένας τρόπος να αφήσεις το ρατσισμό εκτός γηπέδου: να τον διώξεις από ‘κει.