Αναπνέοντας για την ομάδα
Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για την αγάπη του φιλάθλου προς την ομάδα. Αυτή που τον οδηγεί να κάνει τρέλες, αυτή που δεν εξηγείται με λόγια, αυτή που δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος που δεν αγαπά το ποδόσφαιρο. Αν σέβομαι κάποιο είδος οπαδικής αγάπης περισσότερο απ’ όλα, δεν είναι αυτή του συνδεσμίτη που θα σου πει “εκεί που έχω ταξιδέψει εγώ”, είναι αυτή του απλού οπαδού που υποστηρίζει μια ομάδα χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς να περιμένει ότι θα τον γεμίσει με χαρές, καταδικασμένη να ζει χωρίς τίτλους και επιτυχίες.
Ο πιτσιρικάς στη φωτογραφία ονομάζεται Μπαουτίστα Σουάρες και ζει περίπου στα 1300χμ μακριά από το Μπουένος Άιρες, στην επαρχία του Τουκουμάν και συγκεκριμένα στην πόλη του Σαν Μιγκέλ. Εκεί υποστηρίζει την αγαπημένη του ομάδα, την Σαν Μαρτίν του Τουκουμάν, μια ομάδα με ιστορία από το 1909 και μόλις έναν σοβαρό τίτλο, το κύπελλο του 1944. Οι φορές που έχει παίξει στην Α’ εθνική είναι μετρημένες στα δάχτυλα, τελευταία χρονιά το 2008-09 που υποβιβάστηκε αμέσως και από το 2011 μέχρι και τον Ιούνιο που μας πέρασε έπαιζε στη Γ’ εθνική. Από τον περασμένο Μάιο είναι κι η φωτογραφία, όταν ο μικρός Μπαουτίστα παρέα με τη συσκευή υποστήριξης της αναπνοής πήγε να δει την αγαπημένη του ομάδα με συγγενείς και φίλους.
Δεν περνούσε από το μυαλό του να χάσει το ματς, η Σαν Μαρτίν τον είχε ανάγκη, κι αυτός την Σαν Μαρτίν. Κάποιοι μπορεί να πουν για ασυνείδητους γονείς, η χαρά όμως του μικρού που είναι ίνδαλμα στις εξέδρες και η ανάγκη να έχει μια φυσιολογική ζωή είναι μεγαλύτερες. Παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας δεν θέλει να χάνει αγώνα κι ας πρέπει να κουβαλάει αυτό το ρημάδι μαζί του. Και χάρη σε αυτή τη φωτογραφία, αρκετός κόσμος ενδιαφέρθηκε και επικοινώνησε με την οικογένεια του παιδιού, να δει αν χρειάζονται κάποια βοήθεια.
https://www.youtube.com/watch?v=9S4YtlN0tIs
Κι αν νομίζετε ότι ο Μπαουτίστα είναι μόνος του στην τρέλα για τον σύλλογο, κάνετε λάθος. Η Σαν Μαρτίν μπορεί να είναι μικρή σαν μέγεθος ιστορικά, αλλά οι οπαδοί της που με υπερηφάνεια αποκαλούνται “ρακοσυλλέκτες” (μια που η Σαν Μαρτίν είναι ένας σύλλογος των χαμηλών τάξεων και της φτωχολογιάς) δημιουργούν τέτοια ατμόσφαιρα στις χαμηλές κατηγορίες της χώρας που στη δική μας δεν την κάνουν ούτε αυτοί των μεγάλων. Κι όλα αυτά για μια ομάδα που απλά φτάνει στην Α’ εθνική μια φορά ανά δεκαετία. Το παραπάνω εντυπωσιακό βίντεο είναι από την είσοδο της ομάδας και τη γιορτή για τα 107 χρόνια του συλλόγου.
