Σκοτώνοντας για τα χρώματα

Σε μια χώρα όπως η Αργεντινή που ζει με το ποδόσφαιρο και έχει ομάδες με κόσμο ανεξάρτητα από τίτλους και επιτυχίες, υπάρχουν και πολλά “κλάσικο”. Δυστυχώς όμως, στην ίδια χώρα η βία στο ποδόσφαιρο συνεχίζει με τον ίδιο ασταμάτητο ρυθμό. Το “κλάσικο” της πόλης Κόρδοβα δεν είναι διάσημο διεθνώς, για τους κατοίκους της όμως είναι το πιο σημαντικό ματς της χρονιάς. Με περηφάνια θα σας πουν ότι είναι το τρίτο αρχαιότερο ντέρμπι της Αργεντινής μετά το Μπόκα-Ρίβερ και το ντέρμπι του Ροσάριο. Μπελγκράνο και Ταγιέρες αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά το 1914 και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να χωρίζουν την Κόρδοβα στα δύο.

Μια που οι δύο σύλλογοι δεν είναι και οι πιο μεγάλοι στη χώρα, για 15 χρόνια δεν συναντήθηκαν στην Α’ εθνική, με το τελευταίο τους ματς στην Πριμέρα να είναι αυτό του μακρινού πλέον 2002. Έτσι, ο αγώνας του περασμένου Σαββάτου στο Εστάδιο Μάριο Αλμπέρτο Κέμπες ήταν ένα τεράστιο γεγονός για την πόλη, χωρίς να κοιτούν ότι η 29η (!) Μπελγκράνο υποδεχόταν την 10η Ταγιέρες. Υπό κανονικές συνθήκες, ο κόσμος θα μιλούσε για έναν αγώνα που έληξε με 1-1. Δυστυχώς όμως, ήρθε ένα άλλο γεγονός να επισκιάσει τα όσα έγιναν.

Σε έναν ιδανικό κόσμο θα μιλούσαμε για την υποδοχή των 57.000 οπαδών της Μπελγκράνο

Για όσους δεν το διάβασαν κάπου, η ιστορία είναι τραγική. Στο ημίχρονο του ντέρμπι, οι κάμερες κατέγραψαν ένα απίστευτο γεγονός. Οπαδοί της Μπελγκράνο χτυπούσαν έναν άνθρωπο, τον οδήγησαν στα κάγκελα και τον εξανάγκασαν να πέσει από την κερκίδα. Ο άτυχος οπαδός μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο με σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι, ήταν κλινικά νεκρός και τελικά έχασε τη ζωή του αργότερα. Ήταν ο 20χρονος Εμανουέλ Μπάλμπο που πήγε στο γήπεδο για να δει την αγαπημένη του Μπελγκράνο. Αρχικά, αναφέρθηκε ότι έγιναν κάποιες συγκρούσεις μεταξύ οπαδών, ότι ένας φίλος της Ταγιέρες βρέθηκε ανάμεσα σε αυτούς της Μπελγκράνο. Τα πράγματα είναι όμως ακόμα χειρότερα γιατί απ’ ότι φαίνεται δεν ήταν ένα τυχαίο αποτέλεσμα μιας φασαρίας, αλλά ουσιαστικά μια εντολή θανάτου που πάτησε πάνω στο τυφλό μίσος της οπαδικής βίας.

Πριν πέντε χρόνια, ο Εμανουέλ είχε χάσει τον τότε 14χρονο αδερφό του. Ο πιτσιρικάς σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας αυτοσχέδιας κόντρας και η οικογένεια Μπάλμπο πιστεύει ότι οδηγός που χτύπησε, παράτησε και σκότωσε τον γιο της ήταν ο Όσκαρ Γκόμες. Για κακή τύχη όλων, ο Όσκαρ είναι κι αυτός οπαδός της Μπελγκράνο και βρέθηκε στην ίδια εξέδρα με τον Εμανουέλ στο ντέρμπι του Σαββάτου. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο Εμανουέλ  όταν είδε τον “φονιά” του αδερφού του, πήγε να του ζητήσει τον λόγο. Η συζήτηση ξέφυγε κι ο Όσκαρ (που μάλλον είναι και οργανωμένος οπαδός της ομάδας) για να γλιτώσει, έκανε κάτι αισχρό. Άρχισε να φωνάζει ότι ο Εμανουέλ είναι οπαδός της Ταγιέρες. Οι φίλοι του ανέλαβαν από εκεί και πέρα και άρχισαν να χτυπούν τον Εμανουέλ, μέχρι που από αυτός έπεσε από την εξέδρα. Οι αρχές έχουν συλλάβει τέσσερα ακόμα άτομα, ενώ η δικηγόρος του Όσκαρ δήλωσε ότι ο πελάτης της είναι αθώος και ότι το θύμα… αυτοκτόνησε. Κάπου στην κόλαση, υπάρχει ειδική αίθουσα γι’ αυτούς τους δικηγόρους.

Από αυτή την τραγική ιστορία εγκληματικότητας και τυφλής βίας που μοιάζει με σενάριο ταινίας, το μόνο καλό είναι ότι ο κόσμος στην Κόρδοβα εμφανίστηκε ενωμένος. Οπαδοί των Μπελγκράνο και Ταγιέρες βγήκαν στους δρόμους με τις φανέλες τους, μαζί με οπαδούς άλλων ομάδων, ζητώντας δικαιοσύνη με το σύνθημα “Ούτε ένας οπαδός λιγότερος”. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το χάσταγκ “Δεν είμαστε εχθροί”, οπαδοί της Ταγιέρες φωτογραφίζονταν με τις φανέλες της ομάδας τους κλείνοντας το ένα μάτι (το παρατσούκλι της Μπελγκράνο είναι πειρατές), ενώ οπαδοί της Μπελγκράνο σχημάτιζαν το “Τ” της Ταγιέρες. Μία από τις λίγες φορές που οι εχθροί βρέθηκαν τόσο κοντά.

Το ερώτημα όμως είναι αν αρκούν όλα αυτά ή θα ξεχαστούν και μόνο η οικογένεια Μπάλμπο θα ζει με το πένθος του χαμού δύο παιδιών της. Ένα εξαιτίας της ηλιθιότητας αυτών που κάνουν κόντρες και ένα εξαιτίας του μίσους που ζει στα γήπεδα. Το παρελθόν της χώρας στη βία δεν μας αφήνει να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι.