Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο

Το γήπεδο των δύο χωρών

Κατά καιρούς έχουμε ασχοληθεί με διάφορα γήπεδα ανά την υφήλιο. Κάποια που ήταν στραβά (στην κυριολεξία), άλλα που είχαν δέντρα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αυτή τη φορά θα ταξιδέψουμε σε δύο χώρες για… ένα γήπεδο. Βλέπετε θα πάμε στην πόλη Γιακουίμπα στα νότια της Βολιβίας, δίπλα στα σύνορα με την Αργεντινή. Πριν περίπου δυο εβδομάδες έγιναν με κάθε επισημότητα από τις τοπικές αρχές τα εγκαίνια ενός μικρού ποδοσφαιρικού γηπέδου για να αθλούνται οι κάτοικοι της υποβαθμισμένης περιοχής. Τίποτα το περίεργο θα πείτε. Μόνο που το γήπεδο είναι ακριβώς δίπλα στα σύνορα με την Αργεντινή. Τόσο δίπλα, που η μια εξέδρα χτίστηκε πίσω από το συρματόπλεγμα των συνόρων και μέσα στο έδαφος της Αργεντινής και συγκεκριμένα ανήκει στην πόλη Σαλβαδόρ Μάσα που είναι η πιο βόρεια πόλη της Αργεντινής και είναι κολλητά με την Γιακουίμπα.

Δύο πόλεις δίπλα δίπλα

Φυσικά οι Βολιβιανοί δεν πήραν κάποια σχετική άδεια, απλά είδαν ότι η εξέδρα δεν χωρούσε πουθενά αλλού και την έφτιαξαν εκεί. Ο δήμαρχος της Γιακουίμπα (και δικηγόρος) Ραμίρο Βαγιέχος προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας ότι όλοι ζουν στα σύνορα και πέρα από τις διαχωριστικές γραμμές και τα εδάφη, υπάρχει και η αδελφότητα μεταξύ των λαών. Πρόσθεσε ότι θα ομορφύνει και η πόλη της Αργεντινής (μια που οι Βολιβιανοί καθάρισαν την έκταση που ήταν χωματερή). Αρκετοί από τους κατοίκους της γειτονικής πόλης συμφώνησαν και δεν ενοχλήθηκαν. Φυσικά, υπάρχουν κι οι λιγότεροι ρομαντικοί και έτσι η… αμφισβήτηση των συνόρων δεν αντιμετωπίστηκε τόσο χαλαρά από άλλους. Το αποτέλεσμα ήταν ο δήμος της Βολιβίας να βγάλει κάποιες φωτογραφίες που εξηγεί ότι η εξέδρα δεν είναι ακριβώς μέσα στην Αργεντινή (με γραμμές που θυμίζουν φωτογραφία οπαδικής εφημερίδας σε φάση με οφσάιντ), αλλά στην… ουδέτερη ζώνη, έτσι ώστε να γλιτώσει το διεθνές επεισόδιο.

Η αμήχανη στιγμή που για να κυνηγήσεις την μπάλα που έφυγε εκτός γηπέδου, χρειάζεσαι διαβατήριο

Έτσι κι αλλιώς πάντως, οι περισσότεροι γείτονες της πόλης Σαλβαδόρ Μάσα είδαν με καλό μάτι τα έργα. Σχεδόν ξεχασμένοι από την κεντρική εξουσία, μιας αρκετά υδροκεφάλης χώρας, δεν τους πείραξαν τόσο πολύ τα μερικά μέτρα για την μεγάλη εξέδρα, αφού κανείς ποτέ δεν θα έδινε χρήματα για να καθαρίσει η περιοχή, ενώ το γήπεδο είναι δίπλα σε μια παιδική χαρά και πολύ θα ήθελαν να μπορούν να πηγαίνουν κι αυτοί εκεί. Και στο κάτω κάτω θα μπορούν να βλέπουν και λίγη μπάλα…

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Γήπεδα, ποδόσφαιρο Λατινικής Αμερικής

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Το Πρωτάθλημα που Κρίθηκε 30 Χρόνια Μετά

Η Ρόζα Μαρία Βέμπερ, ο Μάρκο Αυρέλιο Μέλο και ο Λουΐς Ρομπέρτο Μπαρόσο στήθηκαν μπροστά στις κάμερες. Οι τρεις Βραζιλιάνοι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας, μαζί με άλλος δυο που δεν βγήκαν στη συνέντευξη τύπου, μόλις είχαν πάρει μια σημαντική και, κυρίως, τελεσίδικη απόφαση. Ξεκίνησε η Βέμπερ: «Το ποδόσφαιρο είναι πάθος και το ιδεατό […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τραγουδώντας στην Κόλαση

Ψάχνοντας κανείς πληροφορίες για τη Νέα Ορλεάνη, διαπιστώνει σχετικά εύκολα ότι ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κουλτούρας της πόλης είναι οι τζαζ κηδείες. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας κηδείας, μια μπάντα ακολουθεί τους συγγενείς του νεκρού στην πορεία τους μέχρι το νεκροταφείο, παίζοντας κάποιο πένθιμο εμβατήριο ή κάποιον μελαγχολικό ρυθμό. Όταν όμως ο […]

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

3 σχόλια σχετικά με το “Το γήπεδο των δύο χωρών”

  1. Ο/Η Κώστας λέει:

    Σκέψου το τέλος του ματς… Σκέψου τους θερμόαιμους που θα κατέβουν να πανηγυρίσουν με τους παίκτες… Αυτοί τι θα είναι; Μετανάστες; Πρόσφυγες; Τι;

  2. Ο/Η Elaith λέει:

    Και εντέλει θεωρούνται εκτός έδρας ή εντός;

  3. Ο/Η kostakis_kor λέει:

    Η επιτομή της ουδέτερης έδρας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *