Η μάχη του Μπράμαλ Λέιν
Στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου υπάρχουν πολλά παιχνίδια που έμειναν αξέχαστα. Παιχνίδια που ανέδειξαν πρωταγωνιστές, που έφτιαξαν ήρωες, που έδωσαν τίτλους, που είχαν ανατροπές και συγκινήσεις. Υπάρχουν όλα αυτά, υπάρχει όμως και το διαβόητο παιχνίδι που έγινε στις 16 Μαρτίου του 2002 και έμεινε γνωστό ως η μάχη του Μπράμαλ Λέιν. Όπου Μπράμαλ Λέιν ένα ιστορικό γήπεδο της Αγγλίας, η έδρα της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ που έχει το προνόμιο να λέει ότι φιλοξένησε το 1867 την πρώτη ποδοσφαιρική διοργάνωση στη χώρα, τέσσερα χρόνια πριν το πρώτο κύπελλο Αγγλίας.
Κι όμως, το Μπράμαλ Λέιν που ήταν έδρα της εθνικής Αγγλίας και τελικού κυπέλλου παλιότερα, έχει συνδυαστεί περισσότερο από κάθε τι άλλο με ένα από τα χειρότερα παιχνίδια ποδοσφαίρου που έγιναν ποτέ στην Αγγλία. Εκείνη την ημέρα του 2002 περίπου 18.000 άνθρωποι μαζεύτηκαν για να δουν ένα παιχνίδι Β’ εθνικής ανάμεσα στη γηπεδούχο Σέφιλντ Γιουνάιτεντ που βρισκόταν αρκετά χαμηλά στη βαθμολογία, αλλά όχι τόσο χαμηλά ώστε να κινδυνεύει και τη Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον που ήταν στη 3η θέση και κυνηγούσε το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα για να διεκδικήσει την άνοδο στην Πρέμιερ Λιγκ. Με μια πρώτη ανάγνωση το ματς ήταν ψιλο-αδιάφορο για τους γηπεδούχους και σημαντικό για τους φιλοξενούμενους που ήταν και το μεγάλο φαβορί.
Αν κάποιος ήταν πιο προσεκτικός, είτε λόγω αγάπης στα στατιστικά, είτε λόγω ενασχόλησης με το στοίχημα, θα παρατηρούσε ότι και στις τέσσερις προηγούμενες συναντήσεις μεταξύ των δύο ομάδων είχαμε αποβολή. Και αν ήταν ακόμα πιο παρατηρητικός, θα έβλεπε ότι ο προπονητής της Άλμπιον Γκάρι Μέγκσον ήταν παλιός παίκτης της άλλης ομάδας του Σέφιλντ, της Γουένσντεϊ. Αυτό ίσως να προϊδέαζε κάποιους. Αλλά για να ανάψει μια σπίθα συχνά χρειάζεται και κάποια σύμπτωση, ένα τυχαίο γεγονός.
Έτσι λοιπόν, μόλις στο 9′ του αγώνα, ο τερματοφύλακας της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, ο Σίμον Τρέισι, έκανε έξοδο εκτός περιοχής και έπιασε την μπάλα με τα χέρια. Η κόκκινη ήρθε άμεσα και η Γιουνάιτεντ αναγκάστηκε να περάσει τον αναπληρωματικό της τερματοφύλακα. Μόλις 9 λεπτά αργότερα η WBA άνοιξε το σκορ με γκολ του Σκοτ Ντόμπι, αλλά οι γηπεδούχοι δεν κατέρρευσαν παρά την πίεση των φιλοξενούμενων. Κρατούσαν αυτό το σκορ μέχρι και το 62′ όταν και ένα φοβερό σουτ έγραψε το 0-2. Σε τέτοιες περιπτώσεις, με μια ομάδα σαφώς ανώτερη, το σκορ υπέρ της και αριθμητικό πλεονέκτημα, η σεμνή τελετή λαμβάνει συνήθως τέλος και περιμένεις το ματς να λήξει.
Όχι όμως εκείνη την ημέρα. Ο κόουτς Νιλ Γουόρνοκ αποφάσισε να κάνει δυο αλλαγές μαζί. [Σημείωση: Ο Νιλ Γουόρνοκ είναι μια τεράστια προπονητική μορφή στην Αγγλία που πριν λίγο καιρό δήλωσε «μου αρέσει η Τσάμπιονσιπ, αίμα και κότσια, αυτό που προτιμώ». Του αξίζει ένα ξεχωριστό κείμενο, θα αρκεστούμε εδώ σε μια ιστορία από εκείνα τα χρόνια στο Σέφιλντ. Μια μέρα πρότεινε στους παίκτες του να βάλουν όλοι από 10 λίρες και να πάνε για μπόουλινγκ, με το νικητή να τα παίρνει όλα. Συμφώνησαν όλοι και όταν πήγαν για να παίξουν, ο Γουόρνοκ εμφανίστηκε με τα δικά του ειδικά παπούτσια μπόουλινγκ, τη δική του προσαρμοσμένη σε αυτόν μπάλα, έκανε σκορ 250, τους πήρε τα λεφτά και έφυγε.] Ο κόουτς λοιπόν κάνει διπλή αλλαγή περνώντας τον Πατρίκ Σουφό και κυρίως τον Ζορζ Σάντος, έναν Μαρσεγέζο με καταγωγή από το Πράσινο Ακρωτήρι που έβγαλε για 12 χρόνια το ψωμί του στην Αγγλία. Ο Γουόρνοκ παρά το τεταμένο κλίμα κάνει μια… προβοκατόρικη αλλαγή που προδιαθέτει για χαμό: Την προηγούμενη σεζόν, ο Σάντος είχε φάει μια αγκωνιά από τον Άντι Τζόνσον της Άλμπιον (αγωνιζόταν τότε στη Φόρεστ), τόσο δυνατή που έσπασε το ζυγωματικό του, έκανε χειρουργική επέμβαση 5,5 ωρών και είχε πάθει ζημιά μέχρι και στην οφθαλμική του κοιλότητα. Ο Σάντος (με μια πλάκα τιτανίου στο πρόσωπό του από την επέμβαση) είχε σκεφτεί μέχρι και να κινηθεί νομικά εναντίον του Τζόνσον. Δεν το έκανε. Τελικά αποφάσισε να… κινηθεί αλλιώς:
Σε περίπτωση που δεν είδατε όλα τα στιγμιότυπα παραπάνω, δείτε ένα από τα πιο σκληρά τάκλιν ποτέ
Ο Σάντος δεν ακούμπησε την μπάλα καλά καλά στον αγώνα, δεν πρόλαβε να συμμετάσχει στο ματς. Το παιχνίδι άλλωστε είχε κριθεί. Έβαλε στόχο τον Τζόνσον και περίμενε τη στιγμή του. Είχε δεν είχε περάσει ένα λεπτό όταν αυτή ήρθε, ο Σάντος πήρε φόρα και έφυγε πάνω στον αντίπαλό του σε ένα από τα πιο δολοφονικά τάκλιν όλων των εποχών. Φυσικά στο χορτάρι γίνεται το έλα να δεις, με τους παίκτες να αρπάζονται. Το εντυπωσιακό είναι ότι εκτός από την απευθείας κόκκινη του Σάντος, ο επίσης φρέσκος στο χορτάρι Πατρίκ Σουφό είπε να μην τον κατηγορήσουν για αδιαφορία κι έδωσε μια μεγαλοπρεπή κουτουλιά στο σκόρερ του 2ου γκολ της Άλμπιον, με αποτέλεσμα να αποβληθεί κι αυτός. Η χειρότερη διπλή αλλαγή στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου ήταν γεγονός. Σάντος και Σουφό μπήκαν στο 64′ και αποβλήθηκαν στο 65′ χωρίς να ακουμπήσουν μπάλα. Ο διαιτητής μάλιστα χάρισε και μια ακόμα κόκκινη στους παίκτες της Γιουνάιτεντ και το παιχνίδι συνεχίστηκε με 8 εναντίον 11. Ο Άντι Τζόνσον με το άλμα που έκανε γλίτωσε τα χειρότερα. Το χτύπημα θα μπορούσε να του είχε σταματήσει την καριέρα.
Όμως η μάχη του Μπράμαλ Λέιν δεν είχε τελειώσει. Η WBA έκανε το 0-3 στο 77′ και δυο λεπτά αργότερα, ο Μάικλ Μπράουν αποχώρησε λόγω τραυματισμού με τους γηπεδούχους να μένουν με 7 παίκτες. Στο 82′ ο αρχηγός Ρόμπερτ Ούλαθορν δηλώνει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει λόγω τραυματισμού, υποστηρίζει ότι έχει ενοχλήσεις στην πλάτη. Το αν ήταν πραγματικός ή όχι ο τραυματισμός δεν το ξέρει κανείς. Ο διαιτητής παίρνει μια απόφαση που δεν είχε επαναληφθεί στο αγγλικό πρωτάθλημα. Διακόπτει το παιχνίδι γιατί η Σέφιλντ μένει με 6 παίκτες. Ο προπονητής Γκάρι Μέγκσον είναι έξαλλος από τη συμπεριφορά των γηπεδούχων και τον προπονητή Γουόρνοκ τον οποίο θεωρεί και υπεύθυνο, τόσο για την είσοδο του Σάντος, όσο και για τον “τραυματισμό” του Ούλαθορν. Στην ερώτηση αν η Άλμπιον θα κατέβει σε επαναληπτικό αγώνα ο κόουτς είναι κάθετος: «Δεν θα υπάρξει επαναληπτικός. Αν μας καλέσουν στο Μπράμαλ Λέιν ξανά, θα κάνουμε τη σέντρα και θα φύγουμε από το γήπεδο. Είμαι στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο από τα 16 μου και έφτασα τα 42. Δεν ξαναέζησα μια τόσο ντροπιαστική στιγμή». Ο Γουόρνοκ από την άλλη έκανε τον αθώο (σε στιλ “δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σου”), κλείνοντας τις δηλώσεις του με το: «δεν νομίζω ότι ο Γκάρι θα θέλει να πάμε για ποτό απόψε». Η FA συνεδρίασε για να δει τι θα κάνει και τελικά έδωσε το παιχνίδι με 0-3 στην Άλμπιον (κατά σύμπτωση το ίδιο σκορ του αγώνα) που στο τέλος της σεζόν κέρδισε την άνοδο. Η Σέφιλντ τερμάτισε 13η, τιμωρήθηκε με 10.000 Λίρες πρόστιμο, ενώ Σουφό και Σάντος με έξι αγωνιστικές τιμωρία. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι και των δύο με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Ο διαιτητής του αγώνα λίγο καιρό αργότερα σταμάτησε τη διαιτησία σοκαρισμένος με τα όσα έζησε.
2 σχόλια σχετικά με το “Η μάχη του Μπράμαλ Λέιν”
Που να πρωτοσταθεί κανείς σε αυτό το μικρό έπος που διαβάσαμε. Στις δύο πρώτες γκολάρες, που για επίπεδο Τσάμπιονσιπ πριν 20 χρόνια, ήταν κάτι το εξωπραγματικό, στην φάτσα του κίλλερ (κυριολεκτικά) Σάντος που μοιάζει να ξεπήδησε από το Narcos, στο τάκλιν του που μπορεί na διωχτεί ποινικά από τον μισό Ποινικό Κώδικα, στον γίγαντα κόουτς με το μπόουλινγκ (νομίζω στο τοπ 3 ιστοριών που έχουμε διαβάσει εδώ μέσα) που έκανε μια εκπληκτικής έμπνευσης π@στιά, σε αδιάφορο, εκείνο το χρονικό σημείο παιχνίδι, το γεγονός ότι μείναν με 6 παίκτες!!!! σε μία προσπάθεια να γελοιοποιήσουν ακόμη περισσότερο το παιχνίδι????
Μπράβο Elaith για την εκπληκτική και καλτ ιστορία!!!
Η φάτσα του Σάντος, η κάμερα που πάει πρώτα σ’ αυτόν και μετά στο Τζόνσον, ο σπίκερ που αναφέρει σαν άλλος αφηγητής το ιστορικό των δύο… Όλοι το βλέπουν να ‘ρχεται.
Σομπρέρο, δε ξέρω αν είναι καλύτερες οι ιστορίες παλιάς πρέμιερ ή Λιμπερταδόρες/Λατινική Αμερική