Κιθ Γκιλέσπι: ο άνθρωπος που «έπαιξε» την καριέρα του
Στις 20 Φεβρουαρίου του 1992 ξεκινούσε επισήμως η Πρέμιερ Λιγκ με μοναδικό σκοπό να αλλάξει και από μία παρηκμασμένη λίγκα, γεμάτη χρέη και παλιά γήπεδα, να εξελιχθεί στο καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης και σε ένα λαμπερό και πανάκριβο προϊόν. Την ίδια περίοδο στο Μάντσεστερ η «Τάξη του ’92» αποτελούμενη από μία φουρνιά ταλαντούχων Βρετανών ποδοσφαιριστών έδειχνε πανέτοιμη να κατακτήσει το Νησί και πάνω της να χτιστεί η μελλοντική ομάδα του Σερ Άλεξ που θαυμάσαμε για πάνω από μία δεκαετία στα γήπεδα της Αγγλίας και της Ευρώπης. Το προϊόν ήταν τόσο λαμπερό που οι ποδοσφαιριστές έγιναν αμέσως σούπερ σταρ και είδωλα της Ποπ κουλτούρας, με ολόκληρο τον κόσμο να ασχολείται μαζί τους, φτάνοντας μάλιστα, μεγάλη μερίδα, να ενδιαφέρεται περισσότερο για την προσωπική τους ζωή παρά για τις ποδοσφαιρικές τους επιδόσεις. Η πίεση των, πάντα πιεστικών, βρετανικών μίντια έγινε αφόρητη και -όπως ήταν λογικό- πολλοί ήταν αυτοί που δεν κατάφεραν να την διαχειριστούν. Ο Κιθ Γκιλέσπι ήταν μέλος εκείνης της ομάδας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και είδε την καριέρα του να παίρνει λάθος στροφή έχοντας ως βασικό υπαίτιο τον ίδιο.
Στις 15 Μαΐου του 1992 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδισε την Κρίσταλ Πάλας στον Τελικό Κυπέλλου Νέων και ο Κιθ Γκιλέσπι ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες του γηπέδου. Σχεδόν ένα χρόνο νωρίτερα, μετά από στενό μαρκάρισμα του Φέργκιουσον, άφηνε το σχολείο και το μικρό Μπάνγκορ της Βόρειας Ιρλανδίας για να μετακομίσει στο Μάντσεστερ και να βρεθεί συμπαίκτης με τους Μπέκαμ, Σκόουλς, Σάβατζ, Μπατ, τους αδερφούς Νέβιλ και φυσικά τον Ράιαν Γκιγκς. Ήταν στα 16 και δεν ήταν λίγοι αυτοί που θεωρούσαν πως αυτός ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο εκείνης της ομάδας. Μεγαλύτερο ακόμα κι απ’ τον Γκιγκς. Ο Γκιλέσπι άλλωστε είχε τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά με τον Ουαλό. Ίδιο στυλ τρεξίματος, τρομερή σέντρα και ντρίμπλα και τρομερά τελειώματα, μόνο που ήταν δεξιοπόδαρος και έπαιζε στην δεξιά πτέρυγα. Από τις 8 το πρωί μέχρι και τις 4 το απόγευμα οι παίκτες της ομάδας νέων ήταν μαζί. Γεύμα, προπόνηση, γεύμα και μετά ειδικό μάθημα ψυχολογίας για να το πως θα πρέπει να διαχειρίζονται τα μίντια, και τις κάθε είδους κακοτοπιές που είχαν εισβάλει μαζί με την λάμψη του αγγλικού ποδοσφαίρου της εποχής, έτοιμες να τους κατασπαράξουν. Ο Γκιλέσπι ήταν ένα ήσυχο χωριατόπαιδο, αρκετά κλειστό που έμοιαζε να θαμπώνεται από τα «φώτα» της εποχής και κάπως έτσι βρήκε παρηγοριά (και παρέα) στα πρακτορεία στοιχημάτων. Το στοίχημα είναι κάτι που υπάρχει στον αθλητισμό εδώ και πολλά χρόνια, έχοντας το μότο που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε «Παίξε Υπεύθυνα», μιας και υπάρχει η πιθανότητα εθισμού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παίζουμε για τη χαρά του παιχνιδιού και πάντα με μέτρο. Αυτό ήταν κάτι που ο Γκιλέσπι δεν το κατάλαβε και έπεσε από νωρίς στα βαθιά, ερχόμενος σε επαφή ακόμα και με ανθρώπους του παράνομου τζόγου που κυκλοφορούσαν σε εκείνους τους κύκλους με αποτέλεσμα να εθιστεί, τζογάροντας μεγάλα ποσά που έβγαζε από το συμβόλαιό του και δημιουργώντας χρέη που δεν μπορούσε να πληρώσει. Όπως έχει παραδεχτεί, είχε φτάσει στο σημείο να πηγαίνει με έτοιμα δελτία στις προπονήσεις που τα έδινε σε όλους, γυμναστές, συμπαίκτες, προπονητές, ακόμα και στον Σερ Άλεξ.
Η Τάξη του ’92
Την ίδια ώρα το ταλέντο του τον είχε οδηγήσει στο να ντεμπουτάρει με την πρώτη ομάδα, πριν τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, κάνοντας το κοινό του Ολντ Τράφορντ να παραληρεί σε κάθε επαφή του με την μπάλα.«Ήταν ο παίκτης που σε έκανε να σηκωθείς από τη θέση σου» έχει δηλώσει ο Φέργκιουσον, με την βελτίωσή του να είναι από την δεύτερη χρονιά του τρομακτική, τόσο στο κομμάτι της τακτικής όσο και σε αυτό της αθλητικότητας. Και ξαφνικά η πρώτη μεγάλη «ήττα». Ήταν 9 Ιανουαρίου του ’95 και οι Κόκκινοι Διάβολοι έπαιζαν με την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ για το Κύπελλο όταν ο Σερ Άλεξ τον άφησε εκτός αποστολής λέγοντάς του πως έχει έρθει σε επαφές με την Νιουκάστλ για τον επιθετικό Άντι Κόουλ. Ο Κίγκαν, προπονητής της Νιουκάστλ εκείνη την εποχή, ήταν σύμφωνος στο να φύγει ο Κόουλ, μόνο που ήθελε και τον Γκιλέσπι μαζί με τα 7 εκατομμύρια που θα έπαιρνε η ομάδα του. Η μεταγραφή ολοκληρώθηκε την επομένη μέρα και ήταν η μεγαλύτερη στο Νησί και η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο. Η Νιουκάστλ είχε βρεθεί πολύ κοντά ακόμα και στην τρίτη κατηγορία στις αρχές των 90s, με την έλευση όμως του Κίγκαν, το 1992, η ομάδα μπήκε αμέσως σε τροχιά ανόδου. Το γήπεδο ανακαινίστηκε και οι «καρακάξες» από μία άκρως βαρετή ομάδα έγιναν ένα ελκυστικό σύνολο που ανέβαινε ακόμα ένα επίπεδο με την έλευση του Γκιλέσπι. Ο Κίγκαν τον θεωρούσε ως τον πιο συναρπαστικό ποδοσφαιριστή της Αγγλίας κάτι που δεν άργησαν να το καταλάβουν και τα μίντια βαφτίζοντας την ομάδα της επόμενης σεζόν (1995-1996) ως «ο Γκιλέσπι και οι Διασκεδαστές». Ο νεαρός από την Βόρεια Ιρλανδία μπορεί να ένιωσε πολύ άσχημα που η ομάδα που υποστήριζε από μικρό παιδί τον άφησε να φύγει αλλά δεν άργησε να καταλάβει πόσο καλά κούμπωνε το δικό του ταλέντο με αυτό των συμπαικτών του.
Με τον Γκιλέσπι στα δεξιά, τον Ζινολά στα αριστερά και τους Μπίρντσλι και Λες Φέρντιναντ στην επίθεση η Νιουκάστλ φάνταζε ανίκητη. Μιλάμε για την εποχή που αν κάποιος ήθελε να δει όμορφο ποδόσφαιρο αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να πάει στο Σεν Τζέιμς Παρκ και να δει την ομάδα του Κίγκαν να ταπεινώνει τους αντιπάλους της. Ο νεαρός είχε βρει τον ποδοσφαιρικό του «παράδεισο» βλέποντας και την πρώην ομάδα του, και βασική αντίπαλο για την κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ, να παραπαίει. Την ίδια εποχή ο εθισμός του στον τζόγο ήταν ανάλογος αυτών που έκανε στο γήπεδο, φτάνοντας να παίζει χιλιάδες ευρώ κάθε μέρα. Όπως έχει παραδεχτεί η κατάσταση ξέφυγε όταν έφτασε η εποχή που μπορούσε να στοιχηματίσει τηλεφωνικώς χωρίς να δώσει χρήματα. Ήταν η εποχή που βρέθηκε στον πάτο του βαρελιού. Ήταν η εποχή που έφτασε να στοιχηματίζει ακόμα και για την ίδια του την ομάδα.«Παίζαμε με την Στόουκ εκτός για το Κύπελλο και ο Μπίρντσλι είχε να σκοράρει αρκετές εβδομάδες. Σήκωσα το τηλέφωνο και πόνταρα 500 λίρες να σκοράρει ο Μπίρντσλι το πρώτο γκολ και ακόμα 500 σε συνδυασμό τελικών σκορ 2-0, 2-1, 3-0 και 3-1. Ο Μπίρντσλι τελικά άνοιξε το σκορ και φτάσαμε στο 60′ να είμαστε μπροστά με 3-0. Ήμουν ο μοναδικός που δεν μπορούσε να χαρεί την τρομερή μας εμφάνιση μιας και ήξερα πως ακόμα ένα γκολ θα μου στερούσε ένα τεράστιο ποσό. Στο τελευταίο μισάωρο έπαιρνα την μπάλα και αντί να βγω μπροστά έκανα λάθος πάσες ή την έδινα πίσω στους αμυντικούς. Τελικά στο 84′ ο Πίκοκ σκόραρε για το 4-0 και την ώρα που οι συμπαίκτες μου είχαν γίνει ένα κουβάρι πανηγυρίζοντας εγώ σκεφτόμουν ότι μόλις έχασα 52.000 λίρες».
Στις 27 Δεκεμβρίου η Γιουνάιτεντ υποδέχτηκε την Νιουκάστλ έχοντας ένα σερί 5 αγώνων χωρίς νίκη με τις «καρακάξες» να θεωρούνται και το φαβορί για τον αγώνα και για την κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ στο τέλος της σεζόν. Στο 16ο λεπτό ο Γκιλέσπι θα αποχωρήσει τραυματίας και θα δει την ομάδα του να ηττάται με 2-0. Η απογοήτευση ήταν μεγάλη και θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη όταν θα διαρρεύσουν στον Τύπο διάφορες ιστορίες (και μαρτυρίες) για τον εθισμό του και φυσικά για τα τεράστια ποσά που χρωστούσε. Ο νεαρός θα νιώσει για πρώτη φορά την πίεση, την απογοήτευση και φυσικά την αβεβαιότητα για το ποδοσφαιρικό του μέλλον αλλά θα ηρεμήσει όταν θα δει τον σπουδαίο προπονητή του, τον Κέβιν Κίγκαν, να μένει δίπλα του και να τον στηρίζει. Ως άνθρωπο και φυσικά ως ποδοσφαιριστή. Το ίδιο θα κάνει και η οικογένειά του όπως και οι περισσότεροι συμπαίκτες του. Οι εθισμός στον τζόγο, σε σχέση με άλλους εθισμούς όπως είναι του αλκοόλ και των ναρκωτικών, μπορεί να κρυφτεί, γι’ αυτό είναι και πιο δύσκολη η αντιμετώπισή του. Αν κάποιος είναι αλκοολικός και πηγαίνει μεθυσμένος στη δουλειά του πολύ γρήγορα θα γίνει αντιληπτό. Κάποιος που τζογάρει για να τζογάρει, όπως λανθασμένα έκανε ο Γκιλέσπι, όσα και αν έχει χάσει και όσο και αν χρεωθεί ακόμα και σε παράνομα στοιχήματα, μπορεί να το κρύψει και να μην το καταλάβει κανένας. Ο Κιθ Γκιλέσπι ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Απ’ τον τραυματισμό του και μετά η Νιουκάστλ θα αρχίσει να χάνει βαθμούς, και σε συνδυασμό με ένα μεγάλο σερί νικών της Γιουνάιτεντ το πρωτάθλημα θα φτάσει να κριθεί την τελευταία αγωνιστική.
Ο Γκιλέσπι είχε επιστρέψει στη βασική ενδεκάδα την προτελευταία αγωνιστική και με δικό του γκολ η Νιουκάστλ είχε επικρατήσει της Λιντς με 1-0 φτάνοντας τους 77 βαθμούς. Για να πάρει το πρωτάθλημα, η ομάδα του Κίγκαν έπρεπε την τελευταία αγωνιστική να κερδίσει εντός έδρας την Τότεναμ και η Γιουνάιτεντ (που είχε 79 βαθμούς) να ηττηθεί από την Μίντλεσμπρο. Η αποστολή φάνταζε πολύ δύσκολη. Η Νιουκάστλ έμεινε τελικά στην ισοπαλία, η Γιουνάιτεντ νίκησε και κάπως έτσι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επέστρεψε στην κορυφή μετά το χαμένο πρωτάθλημα της προηγούμενης σεζόν από την Μπλάκμπερν. Για τον Κίγκαν, όπως ο ίδιος έχει παραδεχτεί, εκείνη η σεζόν παραμένει μία από τις συναρπαστικότερες που έχει βιώσει. Κι ας χάθηκε το πρωτάθλημα. Κι ας έμεινε η πίκρα. Για τους ιστορικούς της Πρέμιερ Λιγκ τα προβλήματα του Κιθ Γκιλέσπι με τον τζόγο, και φυσικά ο τραυματισμός του, θα μπαίνουν πάντα δίπλα σε αυτά της επιστροφής του Καντονά (μετά το Κουνγκ Φου χτύπημα), που έκανε την Γιουνάιτεντ καλύτερη και φυσικά στην έλευση του Ασπρίγια στο Νιουκάστλ, που έδωσε μεγάλη ποιότητα αλλά παράλληλα μπέρδεψε την ομάδα και άλλαξε τις ισορροπίες σε εκείνη την επική κούρσα για τον πρωταθλητή Αγγλίας. Ο Γκιλέσπι θα αποχωρήσει από την Νιουκάστλ το 1998, μετά από έντονη διαφωνία που είχε με τον νέο προπονητή της ομάδας, τον σπουδαίο Ρουντ Γκούλιτ, για την Μπλάκμπερν και θα διαγράψει μια πορεία με πολλά σκαμπανεβάσματα μέχρι και το 2013 στην Λόγκφορντ Τάουν της Ιρλανδίας, όταν και κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Μέτρησε επίσης 86 εμφανίσεις με την Βόρεια Ιρλανδία (6ος σε συμμετοχές) σκοράροντας και δύο γκολ.
