Τα κίτρινα παπούτσια
Το γκολ του στο Στάνφορντ Μπριτζ ήταν το σημαντικότερο της ζωής του. Η στιγμή της επιτυχίας και όσα ακολούθησαν θα μείνουν βαθειά χαραγμένα στη μνήμη του όσα χρόνια κι αν περάσουν. Κάθε κομμάτι, κάθε λεπτομέρεια αυτής της μαγικής βραδιάς πρέπει να έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Αντρεσίτο. Οπως ας πούμε τα κίτρινα παπούτσια που λογικά θα έπρεπε να μείνουν ερμειτικά κλεισμένα σε κάποια βιτρίνα του δωματίου του.
Κι όμως. Πριν λίγες ημέρες μια απελπισμένη γυναίκα του έστειλε ένα γράμμα και του ζητούσε να υπογράψει σε μια μπλούζα και μια αφίσσα για να διατεθούν σε δημοπρασία προκειμένου να συγκεντρωθούν τα έξοδα για να μεταβεί στην Αμερική ένα πεντάχρονο αγοράκι που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση (cerebral palsy).
Δεν πρέπει να το σκέφτηκε πολύ. Ετοίμασε αμέσως ένα μικρό δέμα, με την μπλούζα, την αφίσα και τελευταία άφησε τα κίτρινα παπούτσια του. Αυτά του ημιτελικού του Στάνφορντ Μπριτζ.
Η είδηση διέρευσε απ τη θεία του μικρού κι όχι φυσικά από τον ίδιο.
Αυτός είναι ο Αντρες Ινιέστα. Ενας ποδοσφαιριστής που ποτέ δεν θα λάμψει εκτυφλωτικά και ίσως ποτέ δεν θα πάρει χρυσή σφαίρα, χρυσή μπάλα και χρυσό παπούτσι. Εστω κι αν στην συνείδηση όλων αξίζει το χρυσάφι όλου του κόσμου.
