Ο 48χρονος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής

Γυρολόγοι ποδοσφαιριστές υπάρχουν πολλοί. Αυτό που κάνει ενδιαφέρουσα την ιστορία του Καζουγιόσι Μιούρα είναι ότι ο σχετικά άγνωστος παγκοσμίως Γιαπωνέζος ποδοσφαιριστής (εκτός αν βλέπεις anime), είναι θρύλος στη χώρα του. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Σαν καλός Ιάπωνας τουρίστας, ο Μιούρα πήρε την φωτογραφική του μηχανή τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και σε ηλικία 15 χρονών μετανάστευσε στη Βραζιλία. Βρήκε καταφύγιο στην Κλούμπε Ατλέτικο Γιουβέντους μια μικρή ομάδα του Σάο Πάολο και ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα. Φαίνεται ότι κάτι πρέπει να έκανε καλά γιατί κατάφερε το 1986 να βρει ένα συμβόλαιο στην Σάντος. Μπορεί βέβαια η καριέρα του στο “εξωτερικό” να ήταν επιπέδου Άννας Βίσση, έγινε όμως γρήγορα διάσημος πίσω στην πατρίδα του. Δυστυχώς το γεγονός ότι μιλάμε για τριάντα χρόνια πίσω δεν βοηθάει πολύ στο να βρεις στατιστικά, φαίνεται πάντως ότι ο Καζουγιόσι σκόραρε τουλάχιστον δυο φορές με την ομάδα του Πελέ.

Η καριέρα του στη Βραζιλία είχε περάσματα από Παλμέιρας και Κοριτίμπα και άλλες λιγότερο γνωστές ομάδα όπως την 15η Νοεμβρίου (ναι είναι όνομα ομάδας) και την Ματσουμπάρα. Μετά από μια πενταετία περίπου στη Βραζιλία, ο Μιούρα αποφάσισε ότι είχε μάθει όλα τα κόλπα του ποδοσφαίρου που μπορούσε και επέστρεψε στην πατρίδα του και στην Γιομιούρι του Τόκιο, ομάδα με πολλά χρήματα που μάζευε ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στο γιαπωνέζικο ποδόσφαιρο. Εκεί ξεκίνησε να χτίζει το όνομά του σκοράροντας συνέχεια και κατακτώντας τίτλους. Γρήγορα το όνομά του ταξίδεψε στην Ευρώπη και το 1995 έγινε ο πρώτος Γιαπωνέζος που έπαιξε ποτέ στην Serie A, για μια σεζόν δανεικός στην Τζένοα. Μπορεί να μην έλαμψε ποτέ εκεί, αλλά το γκολ του άνοιξε το σκορ σε ένα τοπικό ντέρμπι με την Σαμπντόρια και σίγουρα ήταν σημαντικό.

Στο Γουέμπλει, μετά από φιλικό με την Αγγλία.

Επέστρεψε στην Ιαπωνία και στην Γιομιούρι που λεγόταν Καβασάκι πλέον και συνέχισε να σκοράρει ακατάπαυστα, τόσο με τον σύλλογό του, όσο και με την εθνική Ιαπωνίας την φανέλα της οποίας φόρεσε 89 φορές σημειώνοντας συνολικά 55 γκολ. Ο Καζουγιόσι συνέπεσε με την άνθιση του τοπικού πρωταθλήματος και έγινε ένας πραγματικός σούπερ-σταρ στη χώρα που ως γνωστόν είναι εύκολο να τρελαθεί με κάποιον. Το 98-99 σε ηλικία 32 ετών έκανε ξανά το ταξίδι στην Ευρώπη και έγινε ο πρώτος Γιαπωνέζος που αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα της Κροατίας, το πέρασμά του όμως από τη Διναμό Ζάγκρεμπ δεν ήταν επιτυχημένο, άγνωστο τι είδαν οι Κροάτες και τον θυμήθηκαν τόσο μεγάλο σε ηλικία. Γυρίζοντας στην Ιαπωνία αγωνίστηκε και σε άλλες ομάδες έχοντας γενικά μια άριστη σχέση με τα δίχτυα, ενώ μια περίοδο το έριξε στο futsal και μάλιστα έπαιξε και σε αυτή την εθνική της χώρας. Δυο ακόμα φορές έφυγε από την Ιαπωνία, μια για να αγωνιστεί στην Αυστραλία, όπου έπαιξε στην Σίδνεϋ σε ηλικία… 38 ετών και μια όταν δοκιμάστηκε στην Αγγλία αρκετά χρόνια πριν, αλλά δεν έπεισε.

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο γεννηθείς το 1967 Καζουγιόσι, συνεχίζει και αγωνίζεται μέχρι και σήμερα. Κάντε την αφαίρεση. Ναι, 48 ετών πλέον και παίζει στην Γιοκοχάμα στη Β’ Εθνική της Ιαπωνίας. Παρά τις μόλις 4 εμφανίσεις του φέτος, η ομάδα φρόντισε να του επεκτείνει το συμβόλαιο και ο μεγαλύτερος Ιάπωνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών θα συνεχίσει να παίζει. Το πόσο καλός πλέον είναι δεν το ξέρω και μπορεί να μην φτάσει να παίζει στην ηλικία του Ντίκι, πάντως ο “Κινγκ Καζού” συνεχίζει να σκοράρει και τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα να χορεύει στους πανηγυρισμούς. Οι Γιαπωνέζοι λένε ότι είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στον κόσμο, μπορεί και ναι, μπορεί και όχι, αλλά τι σημασία έχει; Χαρά στο κουράγιο του.